نفوذ خارجی، رقابت و ریسک اعتباری در صنعت بانکداری
چکیده
نفوذ خارجی در صنعت بانکداری، از لحاظ میزان دارایی ها و شعب بانکی، تاثیرات متفاوتی بر ریسک اعتباری دارد و در این مقاله به بررسی این موضوع پرداخته ایم. به طور کلی، سهم گسترده ای از دارایی های کلی که مربوط به بانک های خارجی می باشند، سبب افزایش وام های ناکارآمد ( Non-performing Loans ) می شوند و این در حالی است که برخی از بانک های خارجی (نوعی از بانک است که موظف است مقررات کشور مربوطه و کشور میزبان را نیز رعایت کند) ریسک اعتباری را کاهش می دهند. بطور بیشتر، نقشی که بانک های خارجی درکاهش سهام دارند مشروط بر اندازه گیری میزان رقابت بانکی و وضعیت درآمد مربوط به کشور مورد نظر می باشد. بخش عمده ای از سهامی که مربوط به شعب بانک های خارجی می باشد، سبب این می شود که میزان وامهای ناکارآمد کاهش یابد و این قضیه زمانی اتفاق می افتد که میزان تمرکز بانکی و نه قدرت بازار بانکی فراتر از سطح معمول شود. این یافته ها در بازار های در حال ظهور به طور رسمی بیان شده اند. علاوه بر این می توانیم ریسک اعتباری بیشتر را که مربوط به بانک می باشد، به سبب نفوذ خارجی و رقابت بانکی و با توجه به فرضیه ی loss-leader (استراتژی قیمت گذاری است که در آن محصول با قیمتی زیر قیمت بازار خود به فروش می رسد) بیان نماییم که ناشی از درآمد های بدون بهره ی بانکی می باشد. ایجاد انگیزه در صنعت بانکداری، به منظور جلوگیری از استراتژی فروش جانبی(cross-selling) که هدف آن افزایش درآمد های بدون بهره می باشد، ضروری می باشد که دلیل این امر وجود تغییرات در نفوذ خارجی و رقابت در صنعت بانکداری می باشد.
معرفی
مقررات زدایی و جهانی سازی مالی، از سال 1990 سبب ظهور و ورود تعداد زیادی بانک در سراسر جهان شده است. بر اساس پایگاه داده ی توسعه ی مالی جهانی (GFDD) که از طریق بانک جهانی گسترش داده شده است و طبق بررسی های افرادی مانند زیهاک، دمیرگز، کانت، فیان و لویس (2012)، میانگین سهام بازار مربوط به دارایی های بانک های خارجی در طول سال های 1960-2015، در کشورهایی با درآمد بالا و متوسط حدود 36 در صد افزایش داشته است و این در حالی است که این میزان در کشورهایی با درآمد پایین به میزان 55 در صد بوده است. در واقع این امکان وجود دارد که حضور بانک جهانی رقابت را افزایش داده و کارایی و بهره وری را از طریق کاهش هزینه های واسطه ای و هزینه های عملیاتی در صنعت بانکداری خانگی بهبود بخشیده است (برای مثال، کلاسن و لاوین، 2004؛ دمیرگز، کانت و لوین، و لوین، 2004؛ وو، جین و لوکا، 2010). اگرچه در صورتی که رقابت بانکی بیشتر باشد، می تواند ثبات مالی را با مشکل مواجه نماید و مضر باشد، زیرا رقابت های بیشتر میزان ارزش فرانشیز (حق الامتیاز فروش) مربوط به بانک را بدتر می کند و همچنین رفتارهای وابسته به ریسک پذیری بانک را تشدید می کند (برای مثال، اریس،2010؛ کیلی،1990).
Abstract
This paper reveals that foreign penetration in terms of assets and branches exhibits different impacts on credit risk in banking. In general, a higher share of foreign banks’ total assets exacerbates nonperforming loans, but the increased number of foreign banks diminishes credit risk. Moreover, the role of foreign banks in mitigating credit risk is conditional on the measure of bank competition and country income status. A higher share of foreign bank branches can diminish nonperforming loans after bank concentration, not bank market power, exceeds a certain level. These findings are more pronounced for emerging markets. In addition, higher bank credit risk due to foreign penetration and bank competition can partly be explained by the loss-leader hypothesis coming from higher bank noninterest income. Providing incentives for the banking industry to avoid cross-selling strategies in boosting noninterest income is necessary due to changes in foreign penetration and competition in banking.
1. Introduction
Since the 1990s, financial deregulation and globalization have enabled greater foreign bank entry around the world. According to the Global Financial Development Database provided by the World Bank following Cihak, DemirgucKunt, Feyen, and Levine (2012), the average market share of foreign banks’ total assets during the 1960e2015 period has exceeded 36% in high-income and middle-income countries, while it reached at least 55% in low-income countries. Indeed, the presence of foreign banks may boost competition and improve efficiency in the domestic banking industry through a decline in intermediation cost and operational cost (e.g., Claessens & Laeven, 2004; DemirgucKunt, Laeven, & Levine, 2004; Wu, Jeon, & Luca, 2010). However, higher bank competition can also be detrimental to financial stability because higher competition deteriorates bank franchise value, exacerbating bank risk-taking behavior (e.g., Ariss, 2010; Keeley, 1990).
چکیده
1. معرفی
2. ادبیات موضوعی
3. داده ، متغیرها و متودولوژی
4. نتایج تجربی
5. نتیجه گیری
منابع
Abstract
1. Introduction
2. Related literature review
3. Data, variables, and methodology
4. Empirical results
5. Conclusion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه