چکیده
پس زمینه. کلرلا، یک بیماری اسهالی حاد و یک بیماری همه گیر بومی (اندمیک) و یک مشکل سلامت عمومی مهم در ایران است که توسط ویبریو کلرلا (V. cholerae) ایجاد می شود. درمان آنتی بیوتیکی می-تواند دوره ی بیماری، انتقال (سرایت) عفونت و آلودگی محیطی را کاهش دهد. با در نظر گرفتن الگوی مختلف مقاومت آنتی بیوتیکی به V. cholerae در سراسر جهان، هدف این بررسی سیستماتیک و متاآنالیز، ارزیابی شیوع مقاومت آنتی بیوتیکی به V. cholerae در ایران می باشد.
روش ها. یک بررسی سیستماتیک روی مقالات، با استفاده از کلمات مرتبط با داده پایگاه های الکترونیک ملی و بین المللی از جمله SID، ایران داک، ایران مدکس و مگ ایران و همچنین پاپ مد، اسکوپوس، گوگل اسکولار و شبکه ی دانش ISI انجام شد. تا 31 جولای 2018، 27 مقاله ی واجد شرایط بر اساس معیار شمول معین در متاآنالیز ما درگیر شدند.
نتایج. V. cholerae O1، شایع ترین سویه ی جدا شده در ایران است و یک نرخ مقاومت بالایی در برابر تعداد زیادی از آنتی بیوتیک ها از جمله کلرامفنیوکول (33.6%)، اوکسی تتراسایکلین (40.2%)، تری متوپریم / سولفامتوکسازول (86%)، تتراسایکلین (34.5%)، فروزالیدون (69.8%)، استرپتومایسین (93.8%)، پلی میکسین (80.7%)، آمپیسیلین (32.1%)، نالیدیکسیک اسید (88.9%)،کانامایسین (29%) و آموکسیسیلین (30.5%) نشان داده است.
نتیجه گیری. مطابق با نتایج متاآنالیز، درمان آنتی بیوتیکی با سیپروفلوکساسین، دوکسی سیلین، اریترومایسین، جنتامایسین، آزیترومایسین، سفکسیم و سفپیم می تواند برای درمان موارد شدید کلرلا در ایران موثر باشد.
مقدمه
ویبریو کلرلا (V. cholerae) یک باسیلوس گرم منفی خمیده است که به خانواده ی ویبریوناسه تعلق دارد و اولین مورد جدا شده و توصیف شده توسط کوچ در انتهای قرن نوزدهم می باشد (1). باکتریوم یک عامل مسبب برای کلرلا است، کلرلا یک عفونت روده ای حاد است که توسط خوردن آب و غذای آلوده منتقل می-شود (2). علاوه بر V. cholerae، سایر گونه های مهم ویبریو در جنس ویبریو از جمله V. parahaemolyticus، V. harveyi، V. alginolyticus، V. vulnificus، V. anguillarum و V. fluvialis، که از ماهی، میگو و خرچنگ در محیط های آبی جداسازی شده اند، برای انسان ها نیز بیماری زا هستند (3). V. cholerae می تواند در محیط های دریایی و رودخانه ای نیز زندگی کند و برای سال ها به صورت آزادانه در آب تکثیر شود (3-1). بنابراین، باکتریوم می تواند موجب بیماری های بومی همه گیر، اپیدمی و حتی پاندمی شود به ویژه جایی که وضعیت بهداشت ضعیف است و هیچ دسترسی به آب سالم وجود ندارد (3-1).
Abstract
Background. Cholera, an acute diarrheal disease caused by Vibrio cholerae (V. cholerae), is an endemic disease and a major public health problem in Iran. Antibiotic therapy can decrease duration of the disease, transmission of infection and contamination of the environment. Considering different pattern of V. cholerae antibiotic resistance around the world, the aim of the current systematic review and meta-analysis was to evaluate the prevalence of antibiotic resistance of V. cholerae in Iran.
Methods. A systematic review of the literature was performed using related keywords in the electronic national and international databases including SID, Irandoc, Iran Medex and Magiran as well as PubMed, Scopus, Google Scholar and ISI web of knowledge. Up to July 31, 2018, 27 eligible papers were included in our meta-analysis based on the defined inclusion criteria.
Results. V. cholerae O1 was the most prevalent strain isolated in Iran and exhibited a high resistance rate against numerous antibiotics including chloramphenicol (33.6%), oxytetracycline (40.2%), trimethoprim/ sulphamethoxazole (86%), tetracycline (34.5%), furazolidone (69.8%), streptomycin (93.8%), polymyxin (80.7%), ampicillin (32.1%), nalidixic acid (88.9%), kanamycin (29%) and amoxicillin (30.5%).
Conclusion. According to the meta-analysis results, antibiotic therapy with ciprofloxacin, doxycycline, erythromycin, gentamicin, azithromycin, cefixime and cefepime could be effective for the treatment of severe cases of cholera in Iran.
Introduction
Vibrio cholerae (V. cholerae) is a curved Gram-negative bacillus which belongs to the family Vibrionaceae and was first isolated and described by Koch at the end of the 19th century (1). The bacterium is a causative agent for cholera, an acute intestinal infection that is transmitted by ingestion of contaminated water and food (2). In addition to V. cholerae, other important Vibrio species in the genus Vibrio include V. parahaemolyticus, V. harveyi, V. alginolyticus, V.vulnificus, V. anguillarum and V. fluvialis, which are isolated from fish, shrimp and lobster in aquatic environments and are pathogenic for humans (3). V. cholerae can also live in marine and estuarine environments and multiply freely in water for years (1-3).
چکیده
مقدمه
مواد و روش ها
منابع داده و روش های جستجو
انتخاب مطالعات
جمع آوری داده
روش تحلیلی
نتایج
نتایج جستجو
خصوصیات مقاومت آنتی بیوتیکی به V. cholerae
بحث
نتیجه گیری
منابع
Abstract
Introduction
Materials and Methods
Data sources and search methods
Selection of studies
Data collection
Analytical approach
Results
Results of the search
Included studies
Characteristics of V. cholerae antibiotic resistance
Discussion
Conclusions