چکیده
هدف این تحقیق، شناسایی کردن تاثیر افشای اطلاعات بر روی عملکرد بانک های تجاری و پایداری آن ها می باشد. به صورت خاص، این مطالعه رابطه ی بین سطح های مختلف افشای اطلاعات و تاثیر متعاقب آن بر روی معیار های مختلف از بازگشت سرمایه و ریسک سرمایه در بانک را ارزیابی می کند. تمرکز این مطالعه ، بر روی دارایی های تبدیل شده به اوراق بهادار و فعالیت های مشتقات اعتباری می باشد که هر دوی این موارد، یکی از مهم ترین موضوعات در بحران وام های درجه دو در سال 2008 بوده اند. با استفاده از یک نمونه 27 عددی از شرکت های مالک بانک در ایالات متحده (BHC ها) برای دوره ای از ژوئن 2001 تا دسامبر 2008 ، یک رابطه ی محسوس بین کمیت و کیفیت افشای اطلاعات و عملکرد بانک و پایداری آن، مشاهده شد. یک رفتار « تغییر وضعیت» نیز در این رابطه شناسایی شد که بر اساس این رفتار، نخست عملکرد و پایداری کاهش پیدا می کند و سپس زمانی که اطلاعات اضافی در رابطه با تبدیل دارایی های بانک به اوراق بهادار و فعالیت های مشتقات اعتباری ارائه و افشا می شود، عملکرد و پایداری بانک افزایش پیدا می کند. این تاثیر تغییر حالت احتمالا بر اساس تاثیر « صرفه به مقیاس» و « منحنی یادگیری» توضیح داده می شود. نتایج این مطالعه، می توانند رهنمود هایی برای مدیریت حجم و کیفیت اطلاعات فاش شده توسط مدیران بانک و مسئولین قانونی فراهم کند.
1. مقدمه
بانک های تجاری معمولا شفافیت اطلاعاتی بالایی ندارند (Morgan, 2002, Jeffrey et al., 2012). تضاد موجود در اطلاعات بانکی معمولا به دلیل ابزار مالی پیچیده و درجه ی بالای ارتباطات میان موسسه های مختلف بانکی می باشد. این عدم شفافیت در اطلاعات معمولا بر روی توانایی بانک برای ایجاد تاثیر به عنوان یک عامل واسطه در فعالیت های تجاری تاثیر می گذارد، به خصوص بر روی دسترسی آن ها به بازارهای سرمایه و هزینه ی سرمایه ی آن ها. از دیدگاه بازاری، این عدم شفافیت بر روی تخصیص کارآمد سرمایه و پایداری سیستم مالی تاثیر زیادی دارد (Jeffrey et al., 2012, 2013). ارائه ی اطلاعات صحیح در زمان مناسب در رابطه با مشخصات بازگشت سرمایه و ریسک سرمایه در بانک ها، می تواند به ایجاد یک نظم مناسب و آمار سرمایه برای مولد ترین کاربرد های بانک کمک کند. همانطور که بحران وام های درجه دو نمایان می شود، کمبود شفافیت ممکن است منجر به محدود شدن بازار های تامین مالی برای موسسه های منفرد شود و تاثیر جمعی این رخداد منجر به سقوط گسترده ی بازار مالی می شود (Acharya et al., 2009, Allen and Carletti, 2010, Kenny and Morgan, 2011).
Abstract
The purpose of this research is to identify the effects of information disclosure on commercial bank performance and stability. Specifically, the study examines the relationship between different levels of information disclosure and the subsequent impact on various measures of bank return and risk. The focus is on securitized assets and credit derivative activities, both of which were at the heart of the subprime mortgage crisis of 2008. Using a sample of 27 US bank holding companies (BHCs) for the period from June 2001 to December 2008, a significant relationship between the quantity and quality of information disclosure and bank performance and stability is observed. A “switching” behavior is identified, whereby performance and stability initially decrease and then improve when additional information on a bank’s securitization and credit derivative activities are disclosed. This switching effect is possibly explained by economies-of-scale and a “learning curve” effect. The results provide guidance for managing both the volume and quality of information disclosed by both bank managers and the regulatory authorities.
1. Introduction
Commercial banks are often viewed as being opaque (Morgan, 2002, Jeffrey et al., 2012). Information asymmetries are due mainly to complex financial instruments and the high degree of connectivity among institutions. Opacity affects a bank’s ability to serve as an intermediary, particularly their access to the capital markets, and their cost of capital. From a market perspective, opacity impacts the efficient allocation of capital and the stability of the financial system (Jeffrey et al., 2012, 2013). Providing accurate and timely information regarding the risk and return profile of banks can help ensure proper discipline and channel capital to its most productive use. As the subprime mortgage crisis illustrates, lack of transparency may lead to the closure of funding markets for individual institutions, with the cumulative effect being a widespread break down of the financial markets (Acharya et al., 2009, Allen and Carletti, 2010, Kenny and Morgan, 2011).
چکیده
1. مقدمه
2. مروری بر مقالات
3. روش شناسی و فرضیه ها
3.1 روش مدل سازی
3.2 متغیر های مستقل و وابسته
4. نتایج تجربی
4.1 مرور و افشای بهینه
4.2 کمیت / کیفیت افشای اطلاعات و عملکرد و پایداری ( تاثیر منفرد)
4.3 تاثیر تعامل کیفیت و کمیت افشای اطلاعات
5. جمع بندی
منابع
Abstract
1. Introduction
2. Literature review
3. Methodology and Hypotheses
3.1. Modeling Approach
3.2. Dependent and Independent Variables
4. Empirical Results
4.1. Overview and Optimal Disclosure
4.2. Quantity/Quality of Disclosure and Performance/Stability (Single Effects)
4.3. Interaction Effects of Quantity and Quality of Disclosure
5. Conclusions