چکیده
بیماری شریان کرونی، یکی از مهم ترین علل مرگ در جهان است. از زمان های دور مشخص شده که این بیماری، یک بیماری ارثی می باشد اما پیشرفت های اخیر در علم ژنتیک موجب شده که معماری ژنتیکی این بیماری نیز فاش شود. مطالعات مختلف با ارتباط نزدیک با یکدیگر، تقریبا 60 مکان ژنتیکی ( زنجیره های ژنتیکی) مرتبط با بیماری شریان کرونری را شناسایی کرده اند. تلاش های گسترده برای مشخص کردن توالی ژن ها و مطالعه های عملکردی، موجب شده که درک بهتری از عوامل علی خطر به دست بیاید و فرآیند های زیر بنایی زیست شناسی آن شناسایی شده و در نتیجه بتوان درمان های جدید را برای این بیماری توسعه داد. با گسترش پیشرفت ها در این زمینه، تست های ژنتیک اکنون می توانند با شناسایی کردن گروه های فرعی بیمارانی که در خطر بیماری CAD قرار دارند و یا کسانی که آسیب شناسی فیزیولوژی خاصی در آن ها شکل گرفته است، روش های درمانی پزشکی را فراهم کنند که بیشترین تاثیر درمانی یا پیشگیری را فراهم کند.
مقدمه
مطالعه های همه گیر شناسی مبتنی بر مشاهدات و تحقیقات ترجمانی منجر به شکل گیری پیشرفت محسوسی در بهبود درک آسیب شناسی فیزیولوژی اساسی بیماری شریان کرونی (CAD) شده است ( جعبه ی 1). برنامه های پیش گیری و درمان که بر مبنای این دانش توسعه یافته است، منجر به کاهش بیش از 50% در نرخ مرگ CAD متناسب با سن افراد در ایالات متحده بین سال های 1980 تا 2000 شده است. اما با وجود این پیشرفت ها، CAD هنوز یکی از مهم ترین علل مرگ در سراسر جهان می باشد. بیش از 900.000 نفر در ایالات متحده از انفارکتوس های میوکاردی ( حمله ی قلبی) در همین سال رنج کشیده و یا خواهند مرد.
Abstract
Coronary artery disease is the leading global cause of mortality. Long recognized to be heritable, recent advances have started to unravel the genetic architecture of the disease. Common variant association studies have linked about 60 genetic loci to coronary risk. Large-scale gene sequencing efforts and functional studies have facilitated a better understanding of causal risk factors, elucidated underlying biology and informed the development of new therapeutics. Moving forward, genetic testing could enable precision medicine approaches, by identifying subgroups of patients at increased risk of CAD or those with a specific driving pathophysiology in whom a therapeutic or preventive approach is most useful.
Introduction
Observational epidemiology and translational research efforts have led to significant progress in improving the understanding of the pathophysiology underlying coronary artery disease (CAD) (Box 1). Prevention and treatment strategies developed on the basis of this knowledge led to a >50% decrease in age-adjusted CAD mortality rate in the United States of America between 1980 and 2000.1 However, despite these advances, CAD remains the leading global cause of mortality.2 More than 900,000 individuals in the United States will suffer a myocardial infarction (‘heart attack’) or die of CAD this year.3
چکیده
مقدمه
کشف ژن برای CAD
مطالعه های مبتنی بر خانواده ها
مطالعه های ارتباط متغیر های مشترک
مطالعه بر روی رابطه متغیر های نادر
روند های زیر بنایی زیستی CAD
ارزیابی رابطه های زیستی تا شکل گیری مکانیزم های زیستی
توسعه داروهای کاتالیز کننده برای CAD
انتخاب اهداف درمانی از طریق انتخاب اتفاقی ( رندوم) بر اساس قانون وراثت مندل
توسعه روش های درمانی برای تقلید از متغیر های ژنی محافظ
مطالعه های ارزیابی ارتباط پویش رخداد ها
فراخوان توسط مطالعه های نوع شناسی ژنتیکی
داروهای ژنومی
آموزه های به دست آمده از موارد افزایش کلسترول خونی به صورت خانوادگی
استفاده از ژنتیک انسانی برای پیشبرد دقت درمان های داروی
کاربرد های آتی برای یافته های ژنتیک انسانی
ژنومیک عملکردی برای شناسایی مسیر های سببی ژنتیکی جدید
ژنتیک در مقیاس جمعیتی برای درک روابط بین ژنوم – سنخ شناسی ( شناسایی رخداد های مختلف)
ویرایش ژنومی به عنوان یک روش درمانی
جمع بندی
منابع
Abstract
Introduction
Gene discovery for CAD
Family-based studies
Common variant association studies
Rare variant association studies
Biologic underpinnings of CAD
From association to mechanism
ADAMTS7 – a nonlipid cause of CAD identified by human genetics studies
Catalysing drug development for CAD
Selection of therapeutic targets by Mendelian randomization
Developing therapeutics to mimic protective variants
Phenome-wide association studies
Recall by genotype studies
Genomic medicine
Lessons learned from familial hypercholesterolemia
Human genetics to guide precision medicine therapeutics
Future applications of human genetics findings
Functional genomics to highlight novel causal pathways
Genetics at population-scale to understand genome–phenome relationships
Genome editing as curative therapy
Conclusions