گزارشات زیادی در مورد درمان کندروسارکوم ثانویه ناشی از استئوکندروم در سمت جانبی تیبیا پروگزیمال به وسیله جراحی وجود ندارد. از مارس 2008 تا دسامبر 2011، 3 بیمار مبتلا به کندروسارکوم ثانویه ناشی از استئوکندروم تیبیا پروگزیمال درگیر کننده فیبولا درمان شدند. روند عمل را میتوان بدین شرح خلاصه کرد: (1) رزکسیون تومور محتوی فیبولا؛ (2) حفظ عصب پرونئال و سر فیبولا؛ و (3) آرترودز مفصل تیبیوفیبولار پروگزیمال. مطالعات پیاپی رادیولوژیک، آرترودز موفقیت آمیز مفصل تیبیوفیبولار پروگزیمال را در همه بیماران نشان داد. نمرات عملکردی انجمن تومور اسکلتی عضلانی در هر 3 بیمار عالی بود. هیچ یک از بیماران ضعف مفصل زانو را در هیچ جهتی نشان ندادند. همه آنها توانستند به فعالیتهای ورزشی بپردازند. تا زمان آخرین پیگیری که انجام شد، هیچ نشانهای از عود بیماری دیده نشد. ما نشان میدهیم که روند عمل توضیح داده شده در این مقاله نتایج غده شناسی و عملکردی رضایتبخشی را فراهم آورد.
استئوکندرومها از شایعترین تومورهای خوش خیم استخوانی هستند که 35٪ تومورهای خوش خیم استخوان را نشان میدهند و بطور کل در 3٪ از افراد بروز میکنند. بیماران بطور معمول در طی دومین و سومین دهه زندگی خود متوجه استئوکندروم میشوند.1-3) اگرچه، استئوکندرومها میتوانند در هر استخوانی بروز کنند، اما آنها اکثراً در اطراف زانو و شانه مشاهده میشوند. بیماران به دلیل وجود اختلال در رشد، فشردگی عصب، محدودیت حرکت مفصل، درد، تحریک تاندون، التهاب کیسههای مفصلی فوقانی یا تبدیل بدخیم تحت عمل جراحی قرار میگیرند. استئوکندرومها در تیبیا پروگزیمال اغلب به دلیل ساختارهای فراوان زردپی مانند و کمبود بافت نرم، حاکی از علائم بیماری هستند. رزکسیون یک استئوکندروم مهره استخوان میانی تیبیا پروگزیمال بوسیله جراحی کار نسبتاً آسانی است. با این حال، در سمت جانبی، ریشه کن کردن ضایعه عصب پرونئال و فیبولا کار دشواری است.
There are few reports on the surgical treatment of secondary malignancy arising from an osteochondroma on the lateral side of the proximal tibia. From March 2008 to December 2011, 3 patients were treated for a secondary chondrosarcoma from an osteochondroma of the proximal tibia involving the fibula. The operative procedure can be summed up as follows: (1) resection of the tumor including the fibula; (2) preservation of the peroneal nerve and the fibular head; and (3) arthrodesis of the proximal tibiofibular joint. Serial radiological studies showed successful fusion in the proximal tibiofibular joint in all patients. The Musculoskeletal Tumor Society functional scores were excellent in all 3 patients. No patients showed instability of the ipsilateral knee joint in any direction. All 3 patients could return to sports activities. Until the last follow-up, there was no evidence of disease recurrence. We suggest that the operative procedure described in this article would provide satisfactory oncological and functional outcomes.
Osteochondromas are the most common benign tumors of the bones, representing 35% of benign bone tumors and occurring in 3% of the general population.1-3) Patients usually present with an osteochondroma during the second and third decades of life. Although osteochondromas can occur in any bone, they are found most commonly around the knee and the shoulder. Patients undergo surgical treatment due to growth disturbance, nerve compression, joint motion limitation, pain, tendon irritation, overlying bursitis or malignant transformation. Osteochondromas in the proximal tibia are frequently symptomatic because of abundant tendinous structures and lack of the soft tissue. Surgical resection of an osteochondroma of the medial condyle of the proximal tibia is relatively easy. However, for the lateral side, the peroneal nerve and the fibula make it difficult to extirpate the lesion.
تکنیک
روند عمل
مراقبت پس از عمل جراحی
ارزیابی عملکردی
نتایج مربوط به سه بیمار
بحث
منابع
TECHNIQUE
Operative Procedure
Postoperative Care
Functional Evaluation
Results of Three Cases
DISCUSSION