بررسی استرس شغلی و سندرم فرسودگی شغلی در بین کارکنان بخش مراقبت های بهداشتی بحرانی
چکیده
پیشینه پژوهش: در میان حرفه های مربوط به مراقبت های بهداشتی،کارکنان بخش مراقبت های بهداشتی بحرانی (HCWs ) یکی از استرس زاترین مشاغل را دارند. پژوهش حاضر به منظور تعيين ارتباط بين استرس شغلي و سندرم فرسودگي شغلي(BOS) در پرستاران و تکنسين هاي مراقبت هاي بهداشتي بخش اورژانس جراحي و واحد مراقبت های ویژه بخش مراقبت های بحرانی در بیمارستان دانشگاه الکساندر انجام شد.
روش انجام پژوهش: یک رویکرد مقطعی از اکتبر 2014 تا مارچ 2015 انجام شد. هشتاد و دو پرستار و تکنسین مراقبت های بهداشتی در این تحقیق شرکت کردند (میزان پاسخ دهی٪ 80.39 بود). داده ها توسط پرسشنامه مصاحبه با استفاده از مقیاس های فرعی انتخاب شده از پرسشنامه استرس شغلی عمومی نایوش ورپرسشنامه فرسودگی شغلی خدمات بهداشتی و انسانی مازلاک جمع آوری گردید. ارتباط بین سندرم فرسودگی شغلی و استرس شغلی با استفاده از تجزیه و تحلیل دومتغیره و چند متغیره مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: با اينكه اکثریت شركت كنندگان میزان متغیری از حجم کار (84.15٪)، میزان کار بیش از حد (76.8٪)، مسئولیت جان افراد (69.5٪) و فاقد کنترل درک شده (63.41٪) را گزارش دادند، با این وجود، 85.4٪ از کار خود راضی بودند. علاوه بر این، میزان بالای خستگی روحی توسط اکثریت افراد (80٪) گزارش شد، در حالیکه کمتر از یک سوم، میزان بالایی از زوال شخصیت یا پایین بودن سطوح قلمروهای عملکرد فردی سندرم فرسودگی شغلی را گزارش نمودند. در تجزیه و تحلیل رگرسیون چند متغیره، بهره گیری کم از مهارت، تغییر در حجم کار و درگیری های درون گروهی ارتباط معکوسی با حوزه های سندرم فرسودگی شغلی نشان دادند. در حالیکه، رضایت شغلی و مسئولیت جان افراد رابطه مثبتی با قلمروهای عملکرد فردی سندرم فرسودگی شغلی را نشان دادند.
نتيجه گيري: کارکنان بخش مراقبت های بهداشتی بحرانی، سندرم فرسودگی شغلی زیادی داشتند. از این پژوهش نتیجه گیری می شود که کاهش درگیری های درون گروهی، بهبود بکارگیری مهارت ها و افزایش رضایت شغلی برای کاهش سندرم فرسودگی شغلی در میان کارکنان بخش مراقبت های بهداشتی بحرانی ضروری است. توجه و حمایت روانی بیشتر برای کارکنان بخش مراقبت های بهداشتی بحرانی توصیه می شود.
1. مقدمه
سندرم فرسودگی شغلی (BOS) به عنوان متحمل شدن خستگی طولانی مدت و کاهش علاقه، معمولاً در زمینه کار تعریف شده است. این سندرم به عنوان نتیجه یک دوره صرف تلاش زیاد در کار رخ می دهد، در حالیکه بهبودی بسیار کمی در پی دارد. سندرم فرسودگی شغلی ممکن است هر نوع از کارکنان را تحت تأثیر قرار دهد، بااین وجود مشاغل دارای استرس زیاد نسبت به مشاغل دارای استرس کم تر می تواند منجر به سندرم فرسودگی شغلی بیشتری شود.
Abstract
Background Among healthcare professions, critical care healthcare workers (HCWs) have one of the most stressful jobs. This study was conducted to determine the relationship between job stress and burnout syndrome (BOS) among nurses and healthcare technicians at the surgical emergency department and intensive care unit of Critical Care department at the Alexandria University Hospital.
Methods A cross-sectional approach was conducted from October 2014 to March 2015. Eighty-two nurses and healthcare technicians participated in the research (response rate = 80.39%). Data was collected by an interview questionnaire using selected subscales of NIOSH Generic job stress Questionnaire and Maslach Burnout Inventory of Health and human service Questionnaire. The relationship between BOS and job stress was examined using bivariate and multivariate analyses.
Results Although majority of participants reported variation of workload (84.15%), quantitative overload (76.8%), responsibility for peoples’ life (69.5%) and lack of perceived control (63.41%), yet, 85.4% were satisfied with their job. Moreover, high levels of emotional exhaustion was reported by the majority of participants (80%), while less than one third reported either high levels of depersonalization or low levels of personal accomplishment domains of BOS. In multiple regression analysis, skill underutilization, variation in workload, and intragroup conflicts were negatively associated with BOS domains. While, job satisfaction and responsibility for peoples’ life were positively associated with personal accomplishment domain of BOS.
Conclusion Critical care HCWs had high BOS. The study concluded that reducing intragroup conflict, improving skills utilization, and raising job satisfaction are crucial to reduce BOS among critical care HCWs. More attention and psychological support is recommended to critical care HCWs.
1. Introduction
Burnout syndrome (BOS) has been defined as the experience of long-term exhaustion and diminished interest, usually in the work context. It comes across as the result of a period of expending too much effort at work while having too little recovery.1,2 BOS may affect workers of any kind, however, high stress jobs can lead to more BOS than lower stress jobs.
چکیده
1. مقدمه
2. جامعه آماری و روش های انجام پژوهش
2. 1 . ابزار پژوهش
2. 2 . تجزیه و تحلیل آماری
2. 3 . مجوز اخلاقی
3. نتایج
3. 1. مشخصات اجتماعی و کاری در جامعه مورد مطالعه
3. 2. سندرم فرسودگی شغلی در میان کارکنان بخش مراقبت های بهداشتی مورد
3.3. استرس شغلی در میان کارکنان بخش مراقبت های بهداشتی مورد مطالعه
3. 4. ارتباط بین مقیاس های فرعی NIOSH - GJSQ و نمره خستگی روحی
3. 5. ارتباط بین مقیاس های فرعی NIOSH-GJSQ و نمره انحصارگرائی
3. 6. ارتباط بین مقیاس های فرعی NIOSH-GJSQ و نمره دستاوردهای فردی
4. بحث و بررسی
5. محدودیت های پژوهش
6. نتیجه گیری
تضاد منابع تحقیق
منابع
Abstract
1. Introduction
2. Subjects and methods
2.1. Study tool
2.2. Statistical analysis
2.3. Ethical clearance
3. Results
3.1. Socio-demographic and work characteristics of the study population
3.2. BOS among the studied critical care HCWs
3.3. Job stress among the studied critical care HCWs
3.4. Relationship between NIOSH-GJSQ subscales and the emotional exhaustion score
3.5. Relationship between NIOSH-GJSQ subscales and the depersonalization score
3.6. Relationship between NIOSH-GJSQ subscales and the personal accomplishment score
4. Discussion
5. Limitations of the study
6. Conclusion
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه