چکیده
در نیمه دوم قرن نوزدهم، امپراطوری روم همواره یکی از بازیکنان کلیدی در شبکه های اوراسیا در نظر گرفته می شد. این تحقیق بر چهار هدف مربوطه متمرکز است. از دیدگاه تاریخ نگاری، بازسازی مسیرهای تجاری موضوع اصلی در تاریخ رابطه بین امپراطوری روم و خاورمیانه را نشان می دهد. با تصور تعدادی از برنامه های سفر و ترکیبی از مسیرهای زمینی و دریایی، ممکن است در یک حقیقت پیچیده تجدید نظر شود که در آن شبکه های اوراسیا در طول امپراطوری روم اولیه توسعه یافتند. تا آنجا که به اقتصاد مربوط می شود، مدارک جدیدی نمایانگر دامنه وسیع و تأثیر فوق العاده محصولات شرقی بر بازاهای روم است. تمرکز نهایی ما بر روی حل و بازسازی روند ابریشم چینی است که اثر مهمی بر این که چگونه تعاملات و مبادلات در شبکه های اوراسیا در طول قرن های نخست امپراطوری روم پیچیده بود و مطلقا یکنواخت نبود، دارد.
1. مقدمه
در ابتدای بحث های علمی در مورد "جاده های ابریشم" می توان گفت در نیمه دوم قرن نوزدهم، امپراطوری روم یکی از بازیکنان کلیدی در شبکه های اوراسیا بود. در قرن بیستم با توجه به شواهد جدید روشن فکران و اعمال رویکردهای جدید، تفاسیر و ارزیابی های مختلفی از "عامل امپراطوری روم" شد. این امکان وجود ندارد که تصویری کامل از تاریخ چند وجهی مطالعات را ارائه دهیم؛ اما من سعی می کنم یک مرور کلی را با تمرکز بر چهار هدفی که به نظر می رسد مخصوصا برای توصیف روابط میانی اوراسیا با روم طی سه قرن اولیه امپراطوری مناسب است، ارائه دهم.
1. فرضیه تاریخی
2. روم امپراطوری و شبکه های تجارت بین المللی اوراسیا
3. تأثیر تجارت خاورمیانه بر اقتصاد روم: شواهد جدید
4. از چین تا روم – از روم تا چین: تمرکز کوتاهی بر ابریشم و جاده های ابریشم.
Abstract
During the second half of the 19th century, the Roman Empire was already considered one of the key players inside the Eurasian networks. This research focuses on four relevant points. From a historiographical perspective, the reconstruction of the trading routes represented a central theme in the history of the relationship between the Roman Empire and the Far East. Imagining a plurality of itineraries and combinations of overland and sea routes, it is possible to reconstruct a complex reality in which the Eurasian networks during the Early Roman Empire developed. As far as economics is concerned, new documentation demonstrates the wide range and the extraordinary impact of the Eastern products on Roman markets. A final focus on the process of Chinese silk unravelling and reweaving provides an important clue on how complex and absolutely not mono-directional were the interactions and the exchanges in the Eurasian networks during the first centuries of the Roman Empire.
1. Introduction
At the very beginning of the scientific debate over the ‘Silk Roads’, during the second half of the 19th century, the Roman Empire was already considered one of the key players inside the Eurasian networks.1 Over the 20th century, as new evidence has come to light, and new approaches have been applied, the various interpretations and evaluations of the ‘Roman Empire factor’ have changed considerably. It is not possible to provide a full picture of this incredibly multifaceted history of studies;2 however, I will try to offer an overview by focusing on four points which seem to be particularly relevant to explain the Eurasian inter-connectivity with the Rome during the first three centuries of the Empire.
2. A historiographical premise.
3. Imperial Rome and the trans-Eurasian trade networks
4. The impact of Far East trade on Roman economics: new evidence
5. From China to Rome – from Rome to China: a short focus on Silk and Silk Roads
چکیده
1. مقدمه
2. فرضیه تاریخی
3. روم امپراطوری و شبکه های تجارت بین المللی اوراسیا
4. تأثیر تجارت خاورمیانه بر اقتصاد روم: شواهد جدید
5. از چین تا روم- از روم تا چین: تمرکز کوتاهی بر ابریشم و جاده های ابریشم
منابع
Abstract
1. Introduction
2. A historiographical premise
3. Imperial Rome and the trans-Eurasian trade networks
4. The impact of Far East trade on Roman economics: new evidence
5. From China to Rome – from Rome to China: a short focu
Appendix: Classical and Chinese sources quoted in the text