چکیده
از سال2012، غیرنظامیان آمریکای شمالی و اروپایی مرتباً داوطلب شرکت در عملیات های رزمی در میدان های جنگ جهانی و غیر متمرکز علیه دولت های اسلامی عراق و سوریه می شدند. این مقاله بر دو جنبه از این پدیده متمرکز است. اولاً، من معتقدم که این مبارزان نوع متفاوتی از مبارزان هستند که به عنوان پیمانکاران نظامی خصوصی و کارگران میدان جنگ در متون تحقیقاتی با موضوع امنیت خصوصی مطرح شده اند، به گونه ای که در نوآوری خشونت، سرمایه بیشتر یک ابزار است تا هدف. من به این مبارزان به عنوان پیشگامان خشونت اشاره می کنم. روابط و محدودیت های آثار اشیمیت در مورد دشمنی و تئوری میهن پرستی او، در این مقاله از منظر شبکه های امنیتی، تحرک و قتل معاصر مورد بررسی قرار گرفته است. دومین استدلال من بر چگونگی آنلاین بودن پایگاه ها برای توزیع کمک های مالی در مقیاس کوچک برای مبارزان متمرکز است و اینکه چگونه ماموریت های خودمختارانه اشکال پشتیبانی واسطه ای بیش از حد آنها را تسهیل می نماید، در جایی که افراد اهدا کننده هم تولید کننده و هم مصرف کننده امنیت هستند به نحوی که تمایز بین غیرنظامیان و نظامیان بیش از بیش از بین می رود. انجمن های مجازی که از این مبارزان هم از لحاظ اخلاقی و هم از لحاظ مالی پشتیبانی می کنند از طریق شبکه های معمول فیس بوک و پایگاه های اینترنتی منابع مالی نظیر به نظیر مانند GoFundMe یک انحراف افراطی از ساختارها و ظرفیت های سازمانی متعارف برای جنگیدن پیشنهاد می دهد. سرمایه گذاری جمعی این شبکه های جدید وابسته به جغرافیای سیاسی را با اختیار دادن به افراد برای تعیین اشکال منحصر به فرد خود از دشمنی، تغییر شرایط امکان پذیری تصمیم گیری مقتدرانه متوقف می سازند.
مقدمه
در فوریه 2016، پاتریک ماکسول ، تفنگدار دریایی سابق آمریکا، به خاطر ضرب و شتم، تهدید به تجاوز به عنف و سپس زیر گرفتن یک راننده تاکسی 70 ساله با ماشین او در آروبا دستگیر شد. گریس آنجلا ماکسول را در خارج از کلوپ شبانه در پالم بیچ سوار نمود، جایی که خواسته بود او را از آنجا به هتلش برساند. هنگامی که آنها رسیدند، او اعلام کرد که حاضر به ترک خودرو نیست و در عوض می-خواهد به داروخانه برود، جایی که او در آنجا هم از خارج شدن از ماشین خودداری نمود. آنجلا شرح داد که ماکسول به صورت ناگهانی خشمگین شده، و در حین تهدید به تجاوز جنسی، مکرراً به او ضربه زده، تا زمانی که یک شاهد در صدد مداخله برآمد. سپس ماکسول ماشین آنجلا را به سرقت برده و در حال فرار پا و تنه او را زیر گرفت. او از این حمله با یک بینی و هفت دنده شکسته جان سالم به در برد(گیرمن، 2016) .
Abstract
Since 2012, North American and European civilians have regularly engaged in combat operations against the Islamic State in the globalized and decentralized battlefields of Iraq and Syria. This article focuses on two aspects of this phenomenon. First, I argue that these combatants represent a different kind of fighter from both private military contractors and battlefield laborers profiled in the private security literature insofar as capital is a means rather than an end in the innovation of violence. I refer to these fighters as violence entrepreneurs. The relevance and limits of Schmitt’s writings on enmity and his theory of the partisan are examined in the context of these contemporary networks of security, mobility, and killing. My second argument centers on how online platforms for the distribution of small-scale donations to these fighters and their self-crafted missions facilitate hyper-mediated forms of patronage, where individual donors are both producers and consumers of security in ways that further distort distinctions between civilians and combatants. The imagined communities that support these combatants, both morally and financially, through the banal networks of Facebook and peer-topeer funding platforms like GoFundMe suggest a radical deviation from conventional organizational structures and capacities for waging combat. Crowdfunding congeals these new geopolitical networks in the authorizing of individuals to determine their own singular forms of enmity, mutating the conditions of possibility for the sovereign decision.
Introduction
In February 2016, Patrick Maxwell, a former US Marine, was arrested for beating, threatening to rape, then running over a 70-year-old taxi driver with her own car in Aruba. Grace Angela picked Maxwell up outside of a nightclub in Palm Beach, where he had asked to be taken to his hotel. When they arrived, he reportedly refused to leave the vehicle and demanded to be taken to a pharmacy instead, where he also refused to get out of the car. Angela described Maxwell as suddenly becoming violent, repeatedly hitting her in the face while threatening to sexually assault her, until a witness tried to intervene. Maxwell then stole Angela’s car, running over her leg and torso in the process. She survived the attack with a broken nose and seven broken ribs (Geerman, 2016).
چکیده
مقدمه
"مورفولوژی های ارتباطی" پیشگامان خشونت
ناهمگونی دشمن
سرمایه گذاری جمعی برای جنگ
نتیجه گیری
منابع
Abstract
Introduction
The “connective morphologies” of the violence entrepreneur
The heterogeneity of enmity
Crowdfunding for war
Conclusion