تعامل رایانه - انسان و آموزش: یک تجربه طراحی تلفیقی
چکیده
آموزش تعامل انسان و رایانه در قالب یک دوره آموزشی کارشناسی؛ اغلب یک تجربه چالش برانگیز برای دانشمندان رایانه میباشد؛ چرا که مهارت های مشخصه تعامل انسان و رایانه ؛ متفاوت از تفکر محاسباتی و علمی است که امروزه مورد تاکید اکثر رشته های برنامه های آموزشی هستند. آموزش تعامل انسان و رایانه اغلب بصورت مجموعه کنفرانس هایی؛ مفاهیم را به دانشجویان ارائه میکنند اما مهارتهای طراحی آنها را افزایش نمیدهند. این پژوهش نتایج حاصل از یک تجربه آموزشی را که در آن یادگیرندگان و استادان بطور فعال در فرآیند ساخت و طراحی دانش دخیل هستند؛ ارائه میکند. این فرآیند بجز در برنامه های آموزشی علم کامپیوتر؛ معمولا در سایر زمینه ها مثل معماری و طراحی صنعتی نیز اتفاق میافتد. در این پژوهش یک موضوع چالش برانگیز برای پروژه انتخاب شد؛ طراحی رابط های بازخورد سازگار با محیط- که به افراد در مورد نتایج عملشان در محیط زیست اطلاعات داده و به تصمیم گیری در مورد کاهش مصرف انرژی نیز به آنها کمک میکند. رابط های بازخورد محیطی همچنین نمایانگر شکاف بین محصولات موجود در بازار و نتایج مطالعات علمی هستند ؛ که این نتایج توسط یک کارگاه آموزشی که اخیرا در زمینه آموزش تعامل انسان و رایانه برگزار شده؛ تایید شده است. کارگاه مذکور، برخی از معضلات موجود در زمینه آموزش HCI را ارائه کرد که در این تجربه آموزشی سعی شد با روش های مناسب انها را برطرف کرد. اقدام چالش برانگیز دیگر در این پژوهش، سازماندهی همه فعالیت های طراحی از جمله اماده سازی یک پلت فرم برای یادگیری از راه دور با تاکید بر محدودیت های ان؛ میباشد. این مقاله با هدف نهایی ارائه توصیه های مفید در زمینه تجربه های آموزشی HCI و بررسی همه چالش ها؛ زمینه هایی را که در انها روش های کاربردی؛ نتایج مفیدی ارائه میدهند و همچنین جاهایی را که نیاز به ارتقاء دارند؛ بحث خواهد کرد.
1. مقدمه
تعامل انسان و رایانه (HCI) ؛ بخش مهمی از مسیر آموزشی یک دانشجوی کارشناسی علوم کامپیوتر است که با دستورالعمل های برنامه آموزشی ای که بطور مشترک؛ توسط دانشمندان کامپیوتر حاضر در دو انجمن مهم علوم کامپیوتر در سال 2013 ،تهیه و تصویب شده ؛ نیز تایید شده است. برای اجرای این دستورالعمل ها؛ هم دانش نظری و هم مهارت های عملی مورد نیاز هستند. متاسفانه در اغلب موارد؛ همانطور که در کارگاه آموزشی اخیر که در کنفرانس دوسالانه در شهر ایتالیا در مورد ماشین های محاسبه گر نیز تایید شد؛ دوره های مقدماتی در زمینه HCI ،تقریبا برای تمام مقاطع علوم کامپیوتر موجود هستند؛ اما اموزش های دریافت شده در این دوره ها بسیار نامناسب هستند.
Abstract
Teaching HCI in an undergraduate course for computer scientists is often a challenging experience, because the skills that characterize HCI are different from scientific and computational thinking that are the focus of most subjects of the curriculum. Often HCI teaching is organized as a set of lectures that are useful to learn concepts, but don’t increase the design skills of the students. This work reports the results of an educational experience where both learners and teachers were actively involved in a process of knowledge construction and design. This process usually happens in other domains, such as architecture or industrial design, but is not part of most computer science curricula. We chose as project a challenging theme: the design of eco-feedback interfaces that inform people about the consequences of their actions for the environment and help to take decisions for lowering energy consumption. Eco-feedback interfaces are also representative of the gap between the products available on the market and the results of scientific studies, evidenced also by a recent workshop about HCI education. The workshop evidenced a number of pitfalls in HCI education that in our educational experience we tried to overcome with appropriate methodologies. An additional challenging task was the attempt to organize all the design activities taking advantage of a platform for remote learning, stressing its limits. The paper will discuss all these issues, evidencing where the applied methodologies gave good results and where they need further improvements, with the final goal of giving useful advices for HCI educational experiences to come.
1 Introduction
HCI is an important part of the educational path of an undergraduate Computer Science student, as certified also by the curriculum guidelines that have been jointly developed and approved by the two major computer associations of computer scientists in 2013 [19]. Both theoretical knowledge and design competences are requested for complying with these guidelines. Unfortunately in most cases, as underlined also in a recent workshop [3] held at the ACM CHItaly Conference, while introductory courses in HCI are available for almost all the degrees in Computer Science, the training received is highly inappropriate.
چکیده
1. مقدمه
2. آموزش از راه دور و تجربیات طراحی
3. تحقیقات بازخورد سازگار با محیط
4. فرآیند طراحی
4.1. زمینه آموزشی برای مطالعه
4.2. تجزیه و تحلیل ادبیات و بررسی فنی
4.3. تعریف مشارکتی الزامات
4.4 طرح های اول طراحی
4.5. بررسی و بازبینی طرح های اول طراحی
4.6. طرح های نهایی طراحی
4.7. خلاصه ای از طرح های نهایی
4.8. ارزیابی نهایی
5 . بحث و بررسی
5.1. نتایج آموزشی HCI
5.2. یادگیری و طراحی از راه دور
5.3 پروژه های بازخورد سازگار با محیط
6. نتیجه گیری
منابع
Abstract
1 Introduction
2 Remote education and design experiences
3 Eco-feedback research
4 Design process
4.1 The educational context of the study
4.2 Literature analysis and technological scouting
4.3 Collaborative definition of the requirements
4.4 First design proposals
4.5 Review and peer-review of the first design proposals
4.6 Final design proposals
4.7 A summary of the final design proposals
4.8 Final evaluation
5 Discussion
5.1 HCI educational results
5.2 Remote learning and design
5.3 Eco-feedback projects
6 Conclusion
Appendix
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه