این مقاله نشان دهنده ی ترکیبی از فعالیت های اجتماعات محلی که برای ارتقا یادگیری و حفاظت از دانش سنتی و منابع زیست فرهنگی مرتبط با آن ها در بین قبایل آدی، مون پا و خاسی شمال شرق هند طراحی شده اند، می باشد. نتایج نشان می دهند که مشارکت دارندگان دانش در فعالیت های مختلف در سطح روستا می-تواند ارتقا عملکردهای سنتی، یادگیری دانش و حفظ منابع مرتبط با آن ها را افزایش دهد. دارندگان دانش در گروه های سنی و سیستم های اجتماعی مختلف، عملکردهای سنتی بسیار جالب توجهی دارند که راه حل های نویدبخشی را برای چالش های اخیر فراهم می کند. ارتقا محصولات مبتنی بر دانش سنتی می تواند حفاظت از منابع و بقای معیشت مردم را تسهیل کند. شبکه های چندسطحی قدرتمند بین همه ی ذینفعان (سهامداران) برای تضمین پایداری دانش سنتی و حفاظت از منابع زیست فرهنگی جوامع شمال شرق هند ضروری است.
1. مقدمه
دانش سنتی (TK) یک بدنه ای از دانش است که به یک گروهی از افراد در چندین نسل که در تماس مستقیم با طبیعت قرار دارند، تعلق دارد. آن یک بدنه ی محلی (بومی) و انباشته از دانش، عملکردها و باورهایی است که توسط افراد بومی حفظ می شود (تورنر و برکز 2006). آن از طریق سازگاری با شرایط محیطی بومی نمو پیدا می کند و از طریق نسل ها، توسط اشکال مختلف انتقالات فرهنگی، دست به دست منتقل می شود (برکز 2009، برکز و برکز 2009). آن ممکن است حاوی دانش و عمکلردهای مرتبط با غذاها، داروها، شکار، ماهی گیری، کشاورزی، باغبانی، صنایع دستی و سایر مهارت های توسعه یافته برای حفظ جمعیت های بومی باشد (تورنر 2005؛ میشرا و همکارانش 2009، سیگ و همکارانش a2009). TK و تنوع زیست فرهنگی با یکدیگر آمیخته شده اند و می توانند مولفه های ضروری برای تضمین توسعه ی پایدار جوامعی که در اکوسیستم های کوهی زندگی می کنند، باشند (براتون 1989، آگراوال و گیبسون 1999). تنوع زیست فرهنگی شامل تغییرپذیری گونه ها و اکوسیستم های بیولوژیک و تمایز گروه های فرهنگی که با این منابع تعامل دارند می باشد (پوسی 1999، کوکس 2006، برکز 2009، برکز و برکز 2009، سینگ و سریواستاوا 2009).
This paper presents a synthesis of grassroots activities designed to promote the learning and conservation of traditional knowledge and related biocultural resources among Adi, Monpa and Khasi tribes of northeast India. The results indicate that the participation of knowledge holders in various village level activities can enhance the promotion of traditional practices, learning of knowledge and conservation of related resources. Knowledge holders of varying age groups and social systems have many notable traditional practices that provide promising solutions to current challenges. The promotion of traditional knowledge-based products can also facilitate the conservation of resources and the subsistence survival of people. Strong multi-level networks between all stakeholders are needed to ensure the sustainability of traditional knowledge and conservation of biocultural resources of communities of northeast India.
1. Introduction
Traditional knowledge (TK) is a body of knowledge accrued within a group of people across generations of close contact with nature. It is a local and cumulative body of knowledge, practices and beliefs held by local people (Turner and Berkes 2006). It evolves through adaptation to local environmental circumstances, and is handed down through generations by different forms of cultural transmission (Berkes 2009, Berkes and Berkes 2009). It may contain knowledge and practices concerning food, medicines, hunting, fishing, agriculture, home gardening, handicrafts and other skills developed to sustain the local population (Turner 2005, Mishra et al. 2009, Singh et al. 2009a). TK and biocultural diversity are interwoven with each other and can be essential components to ensure the sustainable development of communities living in mountain ecosystems (Braton 1989, Agrawal and Gibson 1999). Biocultural diversity comprises the variability of biological species and ecosystems, and the distinctiveness of cultural groups who interact with these resources (Posey 1999, Cocks 2006, Berkes 2009, Berkes and Berkes 2009, Singh and Srivastava 2009).
1. مقدمه
2. اهداف
3. مردم نگاری (اتنوگرافی) مناطق پروژه ها
4. روش ها و رویکردهای اجرای پروژه
5. نتایج
5.1. ایجاد بانک دانش سنتی روستا (VTKB)
5.2. ایجاد بوستان دانش اجتماعی (CKG)
5.3. روش های سنتی و زنان قبیله ای NE هند
5.4. مباحثات (رقابت های) تنوع زیستی و دستورالعمل های پخت غذا
5.5. منابع زیست فرهنگی در اجتماعات آدی: خسارات (از دست دادن) اخیر و کاربردهای آینده
5.6.انواع دانش اجتماعی و مزیت به اشتراک گذاشتن مکانیسم ها
6. بحث
7. نتایج
8. توصیه ها
یاداشت ها
1. Introduction
2. Objectives
3. Ethnography of projects areas
4. Approach and methods of projects implementation
5. Results
5.1. Establishment of traditional village knowledge bank (VTKB)
5.2. Establishment of community knowledge garden (CKG)
5.3. Traditional practices and tribal women of NE India
5.4. The recipe and biodiversity contests
5.5. Biocultural resources in Adi communities: current losses and future use
5.6. Types of community knowledge and benefit sharing mechanisms
6. Discussion
7. Conclusions
8. Recommendations
9. Notes