درمان ضد انعقاد خون خوراکی برای انسداد وریدی ، تاثیر بسیار خوبی دارد. زمانی که استفاده از این روش درمانی به خوبی مدیریت شود، خطر بازگشت این بیماری در سال، 2% می باشد. مهم ترین دلیل برای رخ دادن این بازگشت، بیماری های زیر بنایی و سطح درمان دارویی کم تر از حد مورد نیاز می باشد. مهم ترین موارد از بیماری های زیر بنایی در درمان این مشکل، منجر به بازگشت بیماری می شود، سرطان است. سطح دارویی کمتر از حد مورد نیاز هم ممکن است به دلیل انسجام ضعیف رژیم دارویی فرد، تداخل با دیگر دارو ها و یا غذا ها، و یا استفاده از دوز نامناسب از دارو می باشد. ارزیابی کردن و درک کردن دلیل رخداد این بازگشت و بهبود مدیریت درمان ضد انعقاد خون، برای پیش گیری از بازگشت بیماری اهمیت زیادی دارد. در این قسمت ما 4 نمونه را همراه با بحث در مورد آسیب شناسی های زیر بنایی این بیماری، ارائه می کنیم. در حالی که مکانیزم های مرتبط با این بیماری معمولا به خوبی شناخته شده اند، مدیریت درمان ضد انعقاد بیشتر بعد از رخداد های مهم مانند بازگشت بیماری هنوز به خوبی شناخته نشده است و شواهد بالینی آزمایشی اندکی در مورد آن وجود دارد.
مقدمه
خطرات بازگشت بیماری در جمعیت های مختلف از بیماران
خنثی کننده های ویتامین K ( آنتاگونیست ویتامین K) (VKA ها)به صورت گسترده برای محافظت موثر نسبت به بازگشت بیماری بعد از درمان انسداد وریدی ( VTE) مورد استفاده قرار گرفته است. در یک تحلیل گسترده ی مطالعاتی توسط Cochrane در رابطه با مقایسه ی طول درمان کوتاه تر و طول درمان طولانی تر با استفاده از VKA ها، نشان داده شد که خطر بازگشت در درمان طولانی تر، 1.6 % بود. این مطالعه ها معمولا بیمارانی که نوعی سرطان در آن ها شناسایی شده بود را از مطالعه خارج کرده بود. در 5 آزمایش رندوم در بیماران مبتلا به سرطان ، 82 ( 14%) از 571 بیماری که با استفاده از VKA درمان شده بودند، دچار بازگشت VTE شده بودند در حالی که 42 بیمار ( 7.1%) از 591 بیماری که از هپارین با وزن مولکولی پایین درمان شده بودند( LMWH) ، در طول سه تا شش ماه درمان دچار بازگشت بیماری شده بودند.
Oral anticoagulant therapy for venous thromboembolism is very effective. When oral anticoagulants are managed well, the risk of recurrence is approximately 2 per 100 patient-years. The main reasons for a breakthrough event are underlying disease and subtherapeutic drug levels. The most common underlying disease that results in recurrence on treatment is cancer. Subtherapeutic drug levels can be caused by poor adherence to the drug regimen, interactions with other drugs or food, or inappropriate dosing. It is important to investigate and understand the cause whenever such an event occurs and to improvemanagement of anticoagulants thereby avoiding further recurrences. Here we present 4 illustrative cases together with a discussion of the underlying pathology. Whereas the mechanisms are usually quite well understood, the management of further anticoagulation after a breakthrough event is based on minimal or no clinical trial evidence.
Introduction
Risk of recurrence in different populations
Vitamin K antagonists (VKAs) have a long track record of providing effective protection against recurrences after venous thromboembolism (VTE). In a Cochrane meta-analysis of studies comparing shorter versus longer duration of treatment with VKAs,the risk of recurrence in the longer duration oftreatment arm was 1.6%.1These studies generally excluded patients with known cancer. In 5 randomized trials in patients with cancer, 82 (14%) of 571 patients treated with VKAs had recurrent VTEs vs 42 (7.1%) of 591 patients receiving low-molecular-weight heparin (LMWH) during the first 3 to 6 months of treatment.2
مقدمه
خطرات بازگشت بیماری در جمعیت های مختلف از بیماران
علل انسداد گسترده ی وریدی
شرایط زیر لایه ای و یا بیماری.
استفاده از دوز نامناسب از دارو های ضد انعقاد
ارزیابی و بررسی بیماران
مورد 1 : سرطان و لختگی خونی بازگشتی
ارزیابی های اولیه و استفاده از درمان ضد انعقاد
فراتر از فاز شدید
VTE بازگشتی در بیمارانی که از دوز های درمانی LMWH استفاده می کنند
مورد دوم : سندرم ضد فسفولیپیدی
مورد سوم : احتمال بیماری بهجت
مورد شماره ی 4 : بازگشت بیماری در زمان استفاده از یک NOAC
جمع بندی
Introduction
Risk of recurrence in different populations
Causes for breakthrough thromboembolism
Inappropriate dosing of anticoagulant
Evaluation and investigation of the patient
Case 1: cancer and recurrent thrombosis
Initial investigation and anticoagulation
Beyond the acute phase
Recurrent VTE in patients receiving a therapeutic dose of LMWH
Case 2: antiphospholipid syndrome
Case 3: suspected Behc¸et disease
Case 4: recurrence on treatment with a NOAC
Conclusion