چکیده
از زمان اجرای قانون ساربنس – اوکسلی (SOX)، تحقیقات بسیاری به بررسی نظارت کارشناسان مالی در کمیته حسابرسی کیفیت گزارشگری مالی پرداخته اند. با این حال، ادبیات مربوطه شواهد آمیخته ای را نشان داده اند. هدف مطالعه حاضر، مطابقت نتایج 90 مطالعه با 165529 مشاهده سال - شرکت درباره رابطه بین تخصص مالی کمیته حسابرسی و کیفیت سوددهی، از طریق تجزیه و تحلیل می باشد. نتایج نشان دادند که تخصص مالی کمیته حسابرسی، رابطه مثبتی با کیفیت سوددهی داشته و کارشناسان مالی حسابداری از رابطه قوی تری با کیفیت سوددهی نسبت به کارشناسان مالی غیرحسابداری برخوردارند. افزون بر این، سیستم های حاکمیت شرکتی، استانداردهای گزارشگری بین المللی مالی (IFRS)، و SOX رابطه بین تخصص مالی کمیته حسابرسی و کیفیت سوددهی را تعدیل می نمایند. تعدیل کنندگان دیگر این رابطه عبارتند از: پروکسی های مختلف کیفیت سوددهی و تخصص مالی کمیته حسابرسی، اشتغال و استقلال کارشناسان مالی، نقش حسابرسان خارجی، و کیفیت انتشار. مطالعه حاضر پیامدهایی را بر حسب تعیین تعریف کارشناس مالی کمیته حسابرسی و نیاز به حداقل دو کارشناس مالی برای ناظران به همراه دارد. به علاوه، مطالعه حاضر به شناسایی فرصت های تحقیقات آتی نیز می پردازد. به طور خاص، ما پیشنهاداتی را برای بهبود اثربخشی کارشناسان مالی و گسترش تحقیقات موجود ارائه می نماییم. هم چنین ما بر حوزه های نوظهور تحقیقاتی نیز تاکید نمودیم.
1. مقدمه
تخصص مالی کمیته حسابرسی برجسته ترین ویژگی اثربخشی کمیته حسابرسی است که توجه ناظران را در سالیان اخیر معطوف خود نموده است (CAQ، 2016؛ گریفین، 2016). در ایالات متحده آمریکا، تعریف اصلی کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) از کارشناس مالی که توسط قانون ساربنس – اوکسلی (SOX) پیشنهاد شده بیش از حد محدود و بحث برانگیز انگاشته می شود زیرا تنها به تخصص مالی حسابداری اعضای کمیته حسابرسی محدود می گردد که دارای شرایط و تجربه لازم به عنوان حسابدار عمومی باشند؛ یعنی حسابداران حرفه ای رسمی (CPA) و تحلیلگران مالی رسمی (CFA) (برایان - لو، 2002). سپس، قاعده نهایی SEC حیطه کارشناسان مالی کمیته حسابرسی (ACFE) را با گنجاندن کارشناسان مالی حسابداری (AFE) و کارشناسان مالی غیرحسابداری (NAFE) تحت بخش 407 از SOX گسترش داده اند. در دسته اخیر کارشناسان مالی (مانند: بانکداران سرمایه گذاری و تحلیلگران مالی) و کارشناسان ناظر (مانند: مدیران ارشد اجرایی (CEO) و روسای شرکت ها). قرار دارند. به همین ترتیب، کشورهای دیگر نیز الزامات خاصی برای ACFE دارند.
Abstract
Since the implementation of the Sarbanes–Oxley Act (SOX), a plethora of research has examined financial experts' monitoring on audit committees of financial reporting quality. However, the literature has found mixed evidence. This present study's objective is to reconcile through meta-analysis the results of 90 studies with 165,529 firm-year observations concerning the relationship between audit committee financial expertise and earnings quality. The results show that audit committee financial expertise has a positive relationship with earnings quality and that accounting financial experts have a stronger relationship with earnings quality than non-accounting financial experts. Moreover, corporate governance systems, International Financial Reporting Standards (IFRS), and SOX moderate the relationship between audit committee financial expertise and earnings quality. Additional moderators of this relationship are different proxies of earnings quality and audit committee financial expertise, financial experts' independence and busyness, the external auditor's role, and publication quality. This study provides implications for regulators in terms of tightening the definition of audit committee financial expert and the need for at least two financial experts. Further, the study identifies opportunities for future research. Specifically, we provide suggestions for the improvement of financial experts' effectiveness and the expansion of existing research. We also highlight emerging research areas.
1. Introduction
Audit committee financial expertise is the most prominent feature of audit committee effectiveness that has caught the attention of regulators in recent years (CAQ, 2016; Griffin, 2016). In the USA, the Securities and Exchange Commission's (SEC's) original definitioni of financial expert, proposed by the Sarbanes–Oxley Act (SOX), was considered to be too narrow and controversial because it was restricted to only the accounting financial expertise of audit committee members who have qualifications and experience as public accountants; namely, Chartered Professional Accountants (CPAs) and Chartered Financial Analysts (CFAs) (Bryan-Low, 2002). Later, SEC's final rule broadenedii the scope of audit committee financial experts (ACFEs) under Section 407 of SOX by including accounting financial experts (AFEs) and non-accounting financial experts (NAFEs). Among the latter are financial experts (e.g., investment bankers and financial analysts) and supervisory experts (e.g., chief executive officers (CEOs) and firms' presidents). Likewise, other countries have specific requirements for ACFEs.
چکیده
1. مقدمه
2. بررسی ادبیات
2.1. تخصص مالی کمیته حسابرسی و کیفیت سوددهی
2.2. تخصص مالی حسابداری و غیرحسابداری و کیفیت سوددهی
2.3. تعدیل کننده های بالقوه
2.4. تعدیل کننده های بالقوه دیگر
3. روش
3.1. روندهای فراتحلیل
4. نتایج و بحث
4.1. تجزیه و تحلیل تعدیل
4.2. آزمون های حساسیت
5. پیامدهای مربوط به ناظران
5.1. جهت گیری تحقیقات آتی
6. نتیجه گیری ها
ABSTRACT
1. Introduction
2. Review of literature
2.1. Audit committee financial expertise and earnings quality
2.2. Accounting and non-accounting financial expertise and earnings quality
2.3. Potential moderators
2.4. Additional potential moderators
3. Method
3.1. Meta-analytic procedures
4. Results and discussion
4.1. Moderation analysis
4.2. Sensitivity tests
5. Implications for regulators
5.1. Directions for future research
6. Concluding remarks