چکیده
اینترنت اشیاء (IoT) ، دنیایی پوشیده شده با بیلیون ها شی تعاملی هوشمند با قابلیت عرضه انواع مختلف سرویس ها به موجودیت های نزدیک و راه دور، مجسم می نماید. مزایا و راحتی IoT که با هزینه از دست دادن غیر منتظره حریم خصوصی حاصل می شوند، انکارناپذیر هستند. دراین مقاله به مسائل حریم خصوصی یکی ازتوانمندسازهای کلیدی IoT، یعنی شبکه های حسگر بی سیم نگاه کرده و چگونگی تکامل این مسائل با توسعه این پارادایم پیچیده را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهیم. در این راستا چالش هایی که مستقیماً با ریسک های حریم خصوصی از قبل موجود ارتباط ندارند، اما در صورت عدم توجه جدی، قطعاً زندگی های ما را تحت تاثیر قرار می دهند، را نیز شناسایی می کنیم.
1. مقدمه
اینترنت اشیاء (IoT) به عنوان یکی از انقلاب های تکنولوژیکی اصلی این قرن شناخته شده است. هرچند IoT هنوز دردوران آغازین خود قرار دارد وپتانسیلش تنها با توسعه شیوه کاملاً توزیع شده، آزاد خواهد شد، اما قبلاً، هیئت های استاندارد بین المللی، به اهمیت این پارادایم برای تضمین بهره برداری درست، قابلیت همکاری و تاب آوری این پارادایم پی برده اند.
علی رغم پیچیدگی های سناریوهای مجسم شده توسط IoT، این پارادایم با سه مولفه معماری مهم و اساسی تحقق می یابد: اشیاء هوشمند، سرورهای پشتیبان، و زیرساخت ارتباطات (که در شکل 1 به تصویر کشیده شده است). یکی از چالش های مهم در این سناریوها، امکان اتصال اشیاء روزمره به اینترنت است. اما، IoT نه تنها در مورد اتصال، بلکه همچنین در مورد جمع آوری و به اشتراک گذاشتن فراگیر داده ها در راستای نیل به هدف مشترک است. بنابراین، تکنولوژیهای حسی هوشمند،به عنوان یکی از توانمندسازهای کلیدی این پارادایم شناخته می شوند.
Abstract
The Internet of Things (IoT) envisions a world covered with billions of smart, interacting things capable of offering all sorts of services to near and remote entities. The benefits and comfort that the IoT will bring about are undeniable, however, these may come at the cost of an unprecedented loss of privacy. In this paper we look at the privacy problems of one of the key enablers of the IoT, namely wireless sensor networks, and analyse how these problems may evolve with the development of this complex paradigm. We also identify further challenges which are not directly associated with already existing privacy risks but will certainly have a major impact in our lives if not taken into serious consideration.
1. Introduction
The Internet of Things (IoT) has been recognised as one of the major technological revolutions of this century [1,2]. Although the IoT is still in its infancy and will only unleash its full potential with the development of a completely distributed approach [3], the importance of this paradigm has already been recognised by the major international standard bodies [4], which have come into play to ensure the correct operation, interoperability and resilience of this paradigm.
Despite the complexities of the scenarios envisioned by the IoT [5], the realisation of this paradigm can be achieved with three main, non-trivial architectural components: smart things, backend servers and communications infrastructure (as depicted in Fig. 1). One of the challenges in these scenarios is to enable the connection of everyday objects to the Internet. However, the IoT is not only about connectivity, it is about the pervasive collection and sharing of data towards a common goal. Therefore, smart sensing technologies are undeniably one of the key enablers of this paradigm.
چکیده
1. مقدمه
2. حریم خصوصی کاربرمحور
1. 2 مقدمه
2. 2 قانونگذاری حریم خصوصی
3. حریم خصوصی محتواگرا
1. 3 حریم خصوصی داده های تجمعی
2. 3 حریم خصوصی پرس و جو
4. حریم خصوصی زمینه گرا
1. 4 حریم خصوصی زمانی
2. 4 حریم خصوصی هویت
3. 4 حریم خصوصی مکان
5. چالش های شناسایی شده اضافی
6. نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. User-Centric Privacy
2.1. Introduction
2.2. Privacy Legislation
3. Content-oriented Privacy
3.1. Aggregated Data Privacy
3.2. Query privacy
4. Context-oriented Privacy
4.1. Temporal Privacy
4.2. Identity Privacy
4.3. Location Privacy
5. Further Identified Challenges
6. Conclusion