چکیده
درمان از راه دور ما را قادر می سازد تا مرز های جغرافیایی و تماسی را برای پزشکی کنار بزنیم . با ایفای نقش در فعالیت های بشر دوستانه، این درمان های از راه دور در دو زمینه دیگر نیز موثر هستند :فاز آماده سازی و در پیگیری های بعد از عمل جراحی در اقدامات پزشکی. هدف ما این است که تجربه خودمان از درمان از راه دور را در زمینه بشر دوستانه توصیف کنیم.
چهار مشاوره از راه دور بین دپارتمان های جراحی فک و صورت در کائن فرانسه و باماکو انجام شد. 21 بیمار از نظر خدمات درمانی مربوطه ارزیابی شدند. در فاز آماده سازی، که چند هفته قبل از اقدامات اصلی انجام می شد، ما توانستیم بیمارانی را که از قبل توسط پرفسور Traore انتخاب شده بودند را ملاقات کنیم. ما همچنین توانستیم تصویر برداری ها را مرور کنیم، مانند تصاویر اشعه X و CT اسکن های قبلی.
بعد از بحث با هر دو تیم، یک تصمیم برای هماهنگ کردن شرایط بیمار نیز اتخاذ شد که اصطلاحا برای جراحی توسط پرفسور Traore وت یم محلی در باماکو یا جراحی در طول اقدامات بعدی در واگادوگوبود.
چند هفته بعد از اقدامات، بیماران بعد از عمل جراحی با استفاده از مشاوره از راه دور، ویزیت شدند که ارزیابی زخم، مدیریت عوارض و زمان بعدی جراحی های آتی در آن پوشش داده می شد.
مزیت های درمان از راه دور در پروژه های انسان دوستانه در چند زمینه مختلف دیده می شود : تبادل زمان واقعی مهارت های متخصص با بیماران مالی، تصمیم گیری های درمانی جمعی، ارزش آکادمیک، و پیش بینی کردن نیاز های بیهوشی و جراحی قبل از اقدامات.
1. مقدمه
آفریقای سیاه یک بیابان پزشکی است و متخصص های درمانی بسیار کمی در این قسمت وجود دارد بر اساس یک گزارش از آمار بهداشت جهانی که در سال 2011 توسط سازمان بهداشت جهانی مطرح شد، تنها 2.3 نفر به ازای هر 100.000 ساکن در آفریقا پزشک هستند در حالی که این تعداد در اروپا 33.3 نفر می باشد. دسترسی به خدمات درمانی ، به خصوص خدمات درمانی جراحی، یکی از مهم ترین مشکلات جمعیت اروپا در سال های پیش رو خواهد بود. مفهوم درمان از راه دور شامل تمام ابزار در دسترس برای دو یا تعداد بیشتری از متخصص ها می باشد که داده های پزشکی را با یکدیگر به اشتراک می گذارند و مرز های جغرافیایی را کنار می زنند. اشتراک دانش و اشتراک روش های تشخیصی، دو مورد از عوامل مهم برای بهبود کیفیت خدمات درمانی هستند، به خصوص در کشور هایی که دسترسی به صورت شدید محدود می باشد.
Abstract
Telemedicine enables us to push back the geographical and interactive boundaries of medicine. With a role in humanitarian missions, it is particularly pertinent at two key stages: the preparation phase, and at postoperative follow-up after the mission. It is our intention to describe our experience of telemedicine within a humanitarian context.
Four teleconsultations were organized between departments of maxillofacial surgery in Caen (France) and in Bamako (Mali). 21 patients were assessed regarding their care. The preparation phase, taking place several weeks before the mission, allowed us to meet the patients preselected by Prof Traore. We were also able to review imaging, such as previous X-rays or preoperative CT scans.
After discussion between the two teams, a decision on the coordination of patient care was reached, namely surgery performed by Prof Traore and the local team in Bamako, or surgery during the next mission to Ouagadougou.
Several weeks after the mission, patients attended postoperative consultation by means of teleconsultation. This covered wound assessment, management of complications, and scheduling of follow-up surgery.
The benefits of telemedicine in humanitarian projects are manifold: real-time exchange of specialist skills with Malian colleagues, collective therapeutic decisions, academic value, and anticipation of anesthetic and surgical needs before missions.
1. Introduction
Sub-Saharan Africa is a medical desert, with a major shortage of health professionals. According to a report on global health statistics published in 2011 by the World Health Organization, there are only 2.3 doctors per 100,000 inhabitants in Africa, compared with 33.3 in Europe. Access to health care, particularly surgical care, will be a major challenge for the African population over the coming years. The concept of telemedicine encompasses all available means for two or more physicians to exchange medical data, regardless of geographical distance. Sharing knowledge and sharing diagnostic methods are key to improving the quality of medical care, especially in countries where access is severely limited.
چکیده
1. مقدمه
2. مواد و روش ها
3. نتایج
4. مباحث
5. جمع بندی
Abstract
1. Introduction
2. Materials and Methods
3. Results
4. Discussion
5. Conclusion