چکیده
قضیه 5 مربوط به مقاله A. Gohari و V. Anantharam که در جلد 56، شماره 8 و صفحات 3973 الی 3996 در سال 2010 در ژورنال نظریه اطلاعات IEEE چاپ شده است، کران بالایی درباره ظرفیت محرمانگی (پهنان) مساله مدل منبع را بیان می کند. این مساله سه صفحه اثبات دارد که در پیوست B مقاله ارائه شده است. متاسفانه نشان می دهیم که این کران هیچ گونه بهبودی نسبت به کران ساده تر بیان شده در بخش نتیجه گیری 1 مقاله ارائه نمی کند. همچنین نمونه ای از دو مساله مدل منبع عامل را ارائه می دهیم که نرخ محرمانگی یک طرفه در هر طرف برابر با صفر است اما نرخ محرمانگی غیر صفر است و به طور دقیق به عنوان اطلاعات متقابل شرطی قابل تعیین است.
مرجع [1] مساله مدل منبع را برای مورد عمومی توافق کلیدی بین چندین طرف معتبر را مورد مطالعه قرار می دهد. برای وضوح نمایش، تفسیر ارائه شده در اینجا را به مورد فضایی مربوط به دو طرف معتبر محدود می کنیم اما نظرات ما به مورد عمومی اعمال می شوند.
مساله کلاسیک مدل منبع با دو طرف معتبر (مشروع) یعنی Alice و Bob و یک استراغ سمع کننده به نام Eve به این صورت تعریف می شود: Alice، Bob و Ever به ترتیب n تکرار با توزیع مستقل و برابر متغیرهای تصادفی X، Y و Z را مشاهده می کنند که مطابق با سه تایی داده شده p(x,y,z) توزیع شده اند.
Abstract
Theorem 5 of A. Gohari, V. Anantharam, IEEE Transactions on Information Theory, vol. 56, no. 8, pp. 3973-3996, 2010, states an upper bound on the secrecy capacity for the source model problem. It has a three page proof given in Appendix B of the paper. Unfortunately, we show that this bound does not provide any improvement over the simpler bound given in Corollary 1 of the paper. We also provide an example of a family of two agent source model problems where the one-way secrecy rate in each direction is zero, but the secrecy rate is nonzero and can be determined exactly as a conditional mutual information.
THE paper [1] studies the source model problem for the general case of key agreement between multiple legitimate parties. For clarity of exposition, we restrict the presentation here to the special case of two legitimate parties, but our comments apply to the general case as well.
The classical source model problem with two legitimate parties, Alice and Bob, and an eavesdropper, Eve, is defined as follows: Alice, Bob and Eve respectively observe n i.i.d. repetitions of random variables X, Y and Z, distributed according to some given p(x, y,z).
چکیده
نتیجه گیری
Abstract
CONCLUSION