اثرات رشد بلند مدت سیاست R&D
چکیده
ما با استفاده از داده های صنایع تولیدی ایالات متحده آمریکا و با عنایت به نظریه رشد شومپیتری به عنوان راهنما به ارزیابی اثر رشد بلندمدت سیاست های عمومی R&D کسب و کار پرداختیم. تجزیه و تحلیل ما نشان داد که سیاست R&D در قالب تخفیف های مالیاتی R&D باعث ارتقاء نرخ رشد بهره وری در افق بلندمدت می گردد. این اثر از نظر کمّی حائز اهمیت است: افزایش تخفیف های مالیاتی R&D تا 10 درصد نرخ رشد بهره وری نیروی کار را تا 0.4 درصد در سال افزایش می دهد. ما نشان دادیم که یافته های ما در کنترل ابزارهای متعدد سیاست، عوامل تعیین کننده رشد و مسائل اقتصادسنجی قوی هستند. افزون بر این، شواهد کلی با پیش بینی مدل های رشد کاملاً درونزاد نسل دوم همخوانی دارد.
1. مقدمه
آیا تغییر سیاست های عمومی با هدف تحریک R&D کسب و کار منجر به نرخ رشد بهره وری بالاتری می گردد؟ در صورت وجود، آیا این اثرات بلندمدت هستند؟ با عنایت به نظریه رشد شومپیتری به عنوان راهنما، مقاله حاضر با ارائه شواهد اقتصادسنجی درباره تاثیر بلندمدت سیاست R&D بر رشد بهره وری ایالات متحده آمریکا به این پرسش ها پاسخ می دهد.
مدل های اولیه از رشد مبتنی بر R&D بر این فرض استوارند که نرخ رشد بلندمدت بهره وری متناسب با سطح تحقیقات صورت گرفته در کل اقتصاد می باشد (عنوان مثال به رومر، 1990؛ گراسمن و هلپمن، 1991؛ آگیون و هوویت، 1992؛ مراجعه نمایید). در این مدل ها، هرگونه تغییر در سیاست تاثیر دائمی بر نرخ رشد بهره وری می گذارد. در اواسط دهه 1990، سنجش‌‌گری تدوین شده توسط جونز (b1995) در برابر پیش بینی این مدل ها درباره اثر مقیاس R&D منجر به توسعه آرایه ای از مدل های رشد نسل دوم بدون اثرات مقیاس می گردد.
Abstract
We assess the long-run growth effects of public policies to business R&D using data for US manufacturing industries and taking Schumpeterian growth theory as guideline. Our analysis indicates that R&D policy in the form of R&D tax credits fosters the rate of productivity growth over the long-term horizon. This effect is quantitatively important: increasing R&D tax credits by 10% raises the growth rate of labour productivity by 0.4% per year. We show that our findings are robust to controlling for several policy instruments, growth determinants and econometric issues. Moreover, the overall evidence is consistent with the predictions of second-generation fully-endogenous growth models.
1. Introduction
Do changes in public policies aimed at stimulating business R&D lead to higher growth rates of productivity? If any, are these effects long lasting? Taking Schumpeterian growth theory as guideline, this paper addresses these questions by providing econometric evidence on the long-run impact of R&D policy on productivity growth of the United States.
Early models of R&D-based growth postulate that the longrun growth rate of productivity is proportional to the level of research undertaken in the overall economy (see, e.g., Romer, 1990; Grossman and Helpman, 1991; Aghion and Howitt, 1992). In these models, any policy change permanently affects the growth rate of productivity. In the mid-1990s, the critique formulated by Jones (1995b) against the prediction of these models on the scale effect of R&D stimulated the development of an array of second-generation growth models without scale effects.
چکیده
1. مقدمه
2. مدل های رشد درونزاد نسل دوم
2.1. نظریه رشد نیمه درونزاد
2.2. نظریه رشد کاملاً درونزاد
3. تجزیه و تحلیل تجربی
3.1. روند برآورد و مسائل اقتصادسنجی
3.2. داده ها
4. نتایج تجربی
4.1. برآوردهای اولیه
4.2. تجزیه و تحلیل حساسیت: کنترل های سیاست مالیاتی
4.3. تجزیه و تحلیل حساسیت: کنترل های اقتصادی
5. نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. Second-generation endogenous growth models
2.1. Semi-endogenous growth theory
2.2. Fully-endogenous growth theory
3. Empirical analysis
3.1. Estimation procedure and econometric issues
3.2. Data
4. Empirical results
4.1. Baseline estimates
4.2. Sensitivity analysis: tax policy controls
4.3. Sensitivity analysis: economic controls
5. Conclusions
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه