چکیده
در حالی که مشارکت کاکنان قبلاٌ در درون کسب و کارها، منابع انسانی و نظام های مدیریتی مورد بررسی قرار گرفته است، ، اخیراً پژوهش درباره روابط عمومی توجه زیادی به افزایش درک و آگاهی این موضوع داشته است که چگونه روابط عمومی به عنوان یک عضو بنیادین در ارتباطات داخلی یک سازمان نقش آفرینی می کند. هدف این مطالعه نشان داده این مساله است که چگونه روابط عمومی می تواند با بهبود درک و تجربه کارکنان به روابط داخلی سازمان ها کمک کند. این مطالعه با استفاده از یک روش پدیده شناسی (n=32) حوزه های مفهوم را به عنوان یک بنیان مفهومی (نه یک تفسیر ادبی) برای بررسی فرآیند مرتبط با معنای پیچیده، در حال تغییر و مشترک حوزه های مشارکت به کار می گیرد و این را بررسی می کند که چگونه حوزه های معنا محصولات و محرک های مشارکت هستند که روش جدیدی را برای مفهومی سازی مشارکت کارکنان در روابط اجتماعی ارائه می کنند و سبب افزایش درک می شوند. یافته ها نشان می دهد که تجربیات کارکنان هماهنگی بیشتری با مدل مشارکت فردی اولیه Kahn (1990) نسبت به دیگر مدل های روابط عمومی دارد. شرایط روانشناختی معنادار بودن و ایمنی مربوط به مدل اصلی مشارکت کارکنان به عنوان عوامل مهمی در تعریف تجربیات معنادار زندگی کارکنان پدیدار شده است. علاوه بر این، این مطالعه تعریف جدیدی از ترک روابط پیشنهاد می دهد که مشابه با تحقیق درباره مشارکت منفی است. یافته های به دست آمده چارچوبی را برای محققان حوزه روابط عمومی فراهم می کند که برای اصلاح بیشتر درک مشارکت کارکنان کار می کنند و همچنین متخصصانی که استراتژی های روابط عمومی را برای مخاطبان توسعه می دهند و سبب پیشرفت بنیان مفهومی حوزه های معنا در پروهش های روابط عمومی می شوند.
1. مقدمه
در حالی که مشارکت کارکنان در درجه اول در درون کسب و کارها، منابع انسانی و نظام های مدیریتی مورد بررسی قرار گرفته است، تحقیق درباره روابط عمومی به افزایش درک و آگاهی خود از این مساله منجر شده است که چگونه روابط عمومی می تواند به ارتباطات داخلی یک سازمان به عنوان یک مولفه بنیادین ارائه خدمت کند. بنابراین، هدف این مطالعه درک بهتر نحوه ادراک و تجربه کارکنان در ارتباط با این مساله است که چگونه روابط عمومی دارای مسئولیت مدیریت ارتباطات داخلی علاوه بر و هماهنگ با مسئولیت مدیریت ارتباطات خارجی خود به عنوان یک نقش سازنده است که به این واسطه سازمان ها مرتبط تر می شوند. این مطالعه با پیروی از یک روش پدیده شناسی (n=32)، حوزه هایی از معنا را به عنوان یک بنیان مفهومی به کار گرفته است (نه یک تفسیر ادبی) تا فرآیند مرتبط با معنای پیچیده، در حال تغییر و مشترک حوزه های مشارکت را مورد بررسی قرار دهد و همچنین این موضوع را ارزیابی کند که چگونه مفهوم محصولات همانند محرک های مشارکت که راه جدیدی را برای مفهومی سازی مشارکت کارکنان در روابط عمومی ارائه می کنند سبب تغییر تغییر عمیق تر درک و فهم می شود.
Abstract
While employee engagement has been primarily explored within the business, human resources and management disciplines, public relations research has more recently taken an interest in furthering its understanding and acknowledging how public relations can serve an organization’s internal communication as a foundational component of the field. The purpose of this study is to demonstrate how public relations can serve an organization’s internal communication by better understanding how employees perceive and experience engagement. Following a phenomenological methodology (n = 32), this study utilized zones of meaning as a conceptual foundation (not a literal interpretation) to examine the process related to the complex, shifting and shared meaning of zones of engagement and how zones of meaning are products as well as drivers of engagement, which offer a new way to conceptualize employee engagement in public relations, shifting to a deeper comprehension and understanding. The findings show that employee experiences align more to Kahn’s (1990) initial personal engagement model than other public relations models. The psychological conditions of meaningfulness and safety from the original employee engagement model emerged as important factors in defining the employees’ shared-meaning lived experiences. In addition, this study offers a new definition of disengagement, which is similar but unique to the scholarship on negative engagement. The findings provide a framework for public relations scholars who work to further refine the understanding of employee engagement and for practitioners who develop public relations strategies for internal audiences, and advances the conceptual foundation of zones of meaning in public relations scholarship.
1. Introduction
While employee engagement has been primarily explored within the business, human resources and management disciplines, public relations research has more recently taken an interest in furthering its understanding and acknowledging how public relations can serve an organization’s internal communication as a foundational component of the field. Thus, the purpose of this study is to better understand how employees perceive and experience engagement in relation to how public relations has an internal communication management responsibility, in addition to and in coordination with its external communication management responsibility, in the constitutive role by which organizations become communicative. Following a phenomenological methodology (n = 32), this study utilized zones of meaning as a conceptual foundation (not a literal interpretation) to examine the process related to the complex, shifting and shared meaning of zones of engagement and how zones of meaning are products as well as drivers of engagement, which offer a new way to conceptualize employee engagement in public relations, shifting to a deeper comprehension and understanding.
چکیده
1. مقدمه
2. مروری بر ادبیات
2-1 روابط عمومی و مشارکت
2-2 تعریف مشارکت کارکنان
2-3 حوزه های معنا
2-4 ارتباطات داخلی و مشارکت کارکنان
2.5. محدودیت های ارتباطات داخلی و مشارکت کارکنان
3. روش کار
3-1 نمونه
3-2 جمع آوری داده
3-3 روال کار
3-4 تجزیه و تحلیل داده ها
4. یافته ها
4-1 تجربیات مربوط به مشارکت کارکنان از تجربیات مرتبط غیر کاری در کار حاصل می شوند.
4-2 مشارکت کارمندان در محل کار آزادانه است
4-3 مشارکت کارکنان فراتر از نقش ها و مسئولیت ها است
4-4 مشارکت کارمند زمانی رخ می دهد که کار یک نامگذاری حرفه ای باشد
4-5 مشارکت کارمندان درباره خلق ارزش است
4-6 ارتباطات تجربیات مشارکت کارمندان را می سازد
4-7 حوزه های مشارکت
5. بحث
5-1 حوزه های مشارکت
5-2 توسعه تعاریف موجود و تعریف مجدد عدم مشارکت
5-3 احیای معنادار بودن و ایمنی
6. نتیجه گیری
ABSTRACT
1. Introduction
2. Literature review
2.1. Public relations and engagement
2.2. Defining employee engagement
2.3. Zones of meaning
2.4. Internal communication and employee engagement
2.5. Limitations of internal communication and employee engagement
3. Method
3.1. Sample
3.2. Data collection
3.3. Procedures
3.4. Data analysis
4. Findings
4.1. Employee engagement experiences occur from non-work related experiences at work
4.2. Employee engagement is freedom in the workplace
4.3. Employee engagement is going beyond roles and responsibilities
4.4. Employee engagement occurs when work is a vocational calling
4.5. Employee engagement is about creating value
4.6. Connections build employee engagement experiences
4.7. Zones of engagement
5. Discussion
5.1. Zones of engagement
5.2. Extending existing definitions and redefining disengagement
5.3. The resurgence of meaningfulness and safety
6. Conclusion