چکیده
انگیزه سازمانهای ورزشی برای شناسایی ورزشکاران با استعداد از سن جوانی، همچنان در حال افزایش است، با این حال استعدادیابی مؤثر بصورت یک کار چالش برانگیز باقی مانده است. این مقاله پیشرفتهای اخیر در استعدادیابی را بخصوص در مورد ظهور رویکردهای جدید که ممکن است نویدبخش شناسایی استعدادها باشد مورد بررسی قرار میدهد (مثلاً شیوههای تمرینی بازی در ابعاد کوچک، آزمایش ژنتیک و تجزیه و تحلیل آماری پیشرفته). ما مطالعات جمعیت شناسی چند رشتهای جدیدی را در مقیاس گستردهای در مورد استعدادیابی ارزیابی میکنیم و جدیدترین پیش بینی کنندههای روان شناختی را در عمل مد نظر قرار میدهیم، ظهور رویکردهای جدیدی را که سعی در کاهش تعصبات در استعداد یابی را دارند بررسی کرده و به افزایش توجه به استعدادیابی در ورزشهای پارالمپیک نگاهی میاندازیم.
افزایش رقابتجویی در اکثر ورزشهای حرفهای، موجب ایجاد انگیزه در تیمها و سازمانها میشود تا ورزشکاران بااستعداد را از سن جوان شناسایی کنند. استعدادیابی مؤثر نه تنها احتمال موفقیت را افزایش میدهد، بلکه میتواند درآمدهای قابل توجهی را ایجاد نماید ( مثلاً از طریف مبادله بازیکنان با تیمهای دیگر). با این حال، پیش بینی اولیه در خصوص عملکرد آینده، کار بسیار چالش برانگیزی است و با توجه به افزایش حمایت از انواع تجربیات ورزشی ابتدایی و جلوگیری از حرفهای گری زودهنگام، سؤالات اخلاقی مهمی مطرح میشوند (1). ما در اینجا آنچه که به عنوان موضوعات نوظهور در استعدادیابی مشاهده میکنیم را بررسی میکنیم، که بسیاری از آنها بر روش پیچیده و چند بعدی پیشرفت استعدادها تاکید دارند.
Abstract
The incentives for sport organizations to identify talented athletes from a young age continue to grow, yet effective talent identification remains a challenging task. This opinion paper examines recent advances in talent identification, focusing in particular on the emergence of new approaches that may offer promise to identify talent (e.g., small-sided games, genetic testing, and advanced statistical analyses). We appraise new multidisciplinary and large-scale population studies of talent identification, provide a consideration of the most recent psychological predictors of performance, examine the emergence of new approaches that strive to diminish biases in talent identification, and look at the rise in interest in talent identification in Paralympic sport.
Increasing competitiveness in most professional sports incentivizes teams and organizations to identify talented athletes from a young age. Effective talent identification not only increases the likelihood of success, but can generate significant financial rewards (e.g., through the trade of players to other teams). Yet the early prediction of future performance remains highly challenging, and raises important ethical questions given the growing support for the diversification of early sport experiences and to avoid early specialization [1]. Here we address what we see to be emergent themes in talent identification, many of which highlight the complex and multi-dimensional manner in which talent develops.
چکیده
مطالعات جمعیت شناختی چند رشتهای در مقیاس بزرگ
ارزیابی عملکرد در بازی به منظور استعدادیابی
رویکردهای آماری نوظهور
پیش بینی کنندههای روان شناختی عملکرد
عدم پذیرش آزمایش ژنتیک برای استعدادیابی
تعصبات در استعدادیابی
عوامل منحصربفرد استعدادیابی در ورزشهای معلولین
نظرات پایانی
Abstract
Multi-disciplinary and Large-scale Population Studies
In-match Evaluation of Performance for Talent Identification
Emerging Statistical Approaches
Psychological Predictors of Performance
Condemnation of Genetic Testing for Talent Identification
Biases in Talent Identification
Unique Predictors of Talent in Para Sports
Concluding Thoughts