چکیده
در این مقاله رابطه بین ساختار مالکیت و تصمیمات سرمایه گذاری بیش از حد توسط شرکت های دولتی چینی (SOEs) مورد بررسی قرار گرفته است. ما فرض نمودیم که مالکان دولتی، بزرگ ترین سهامداران، تعهد بیشتری به پیگیری دستور کار اجتماعی - سیاسی خود دارند تا بیشینه سازی ثروت سهامداران خود که نشان می دهد رابطه بین مالکیت دولتی و سرمایه گذاری بیش از حد، رابطه مثبتی است. هم چنین ما فرض نمودیم که مالکان مدیریتی که سهام غیر قابل معامله را دریافت می کنند، سرمایه گذاری بیش از حد را تضعیف نموده تا بتوانند توانایی شرکت در پرداخت سود سهام را مهار کنند. مطابق با این فرضیه، ما رابطه منفی را بین مالکیت مدیریت و سرمایه گذاری بیش از حد یافتیم. برعکس، نتایج ما نشان داد که مالکیت دولتی تاثیر منفی دارد در حالی که مالکیت مدیریتی تاثیر مثبتی بر تصمیمات سرمایه گذاری کمتر از حد دارد.
1. مقدمه
سرمایه گذاری بیش از حد زمانی رخ می دهد که مدیریت یک شرکت روی جریان نقدی آزاد آن در پروژه های با NPV منفی به منظور بیشینه سازی منافع شخصی خود (ساختن امپراتوری) به جای پرداخت سود سهام و یا بازخرید سهام سرمایه گذاری نمایند. هر چه میزان جریان نقدی آزاد تحت اختیار مدیران بیشتر باشد، انگیزه آن ها برای سرمایه گذاری بیش از اندازه بیشتر بوده و لذا کاهش ارزش شرکت بیشتر خواهد بود (جنسن، 1986). در این راستا، تیتمن و همکاران. (2004، 2010) دریافتند که ارتباط منفی بین سرمایه گذاری درازمدت و بازده سهام آتی در شرکت های با جریان نقدی آزاد بالاتر و اهرم پایین تر، قوی تر است. آنان این شواهد را به عنوان واکنش سرمایه گذاران به رفتار سرمایه گذاری بیش از حد مدیرانی تفسیر می کنند که برای تمرکز بر سرمایه گذاری شرکت بر روی فرصت ها و هم چنین چشم انداز کسب و کار کلی آن در هنگام سرمایه گذاری درازمدت بالا انگیزه دارند. اگر سرمایه گذاران موفق به شناسایی رفتار سرمایه گذاری بیش از حد نشوند، و یا فریب در باغ سبزی را بخورند که مدیران نشان می دهند آنگاه بازده سهام پس از دوره بعدی شرکت هایی که سرمایه گذاری های بیش از حد نموده اند از عملکرد مورد انتظار کمتر خواهد شد.
5. خلاصه و نتیجه گیری
شواهد تجربی نشان می دهد که سرمایه گذاری بیش از حد ناشی از هزینه نمایندگی جریان نقدی آزاد بوده و منجر به کاهش ارزش شرکت می شود. شواهد نیز تایید می کنند که یک سیستم حاکمیت شرکتی بهتر باعث کاهش سرمایه گذاری بیش از حد شده و بدین ترتیب از ارزش شرکت محافظت می کند. دو روش همسویی منافع مدیران با منافع سهامداران عبارتند از مالکیت مدیریتی و مالکیت متمرکز (سهامداری عمده). مالکیت مدیریتی بالاتر باشد (با برخی محدودیت ها) منافع مدیران را با سهامداران همسو نموده در حالی که مالکیت عمده (به ویژه سهامداران سازمانی) منجر به نظارت بهتر بر اقدامات مدیریتی می گردد.
Abstract
In this paper we examine the relation between ownership structure and overinvestment decisions by Chinese state owned enterprises (SOEs). We hypothesize that state owners, the largest block holders, are more committed to pursue their own sociopolitical agenda than maximizing wealth of its shareholders and show that the relation between state ownership and overinvestment is positive. We also hypothesize that managerial owners, who too receive non-negotiable shares, would discourage overinvestment lest it should inhibit the firm’s ability to pay dividends. Consistent with this hypothesis, we find a negative relation between management ownership and overinvestment. Conversely, our results show that the state ownership has a negative impact while managerial ownership has a positive effect on underinvestment decisions.
1. Introduction
Overinvestment occurs when the management of a firm invests its free cash flows in negative NPV projects to maximize its personal benefits (“empire building”) instead of paying dividends or repurchasing stocks. The higher the level of free cash flows at the disposal of the managers, the greater is their incentive to over invest, and therefore, the larger is the firm’s value destruction (Jensen, 1986). Consistent with this expectation, Titman et al. (2004, 2010) find that the negative association between capital investments and future stock returns is stronger in firms with higher free cash flow and lower leverage.1 They interpret the evidence as investors’ under-reaction to the over investment behavior by managers who have incentives to put the best spin on the firm’s investment opportunities as well as on its overall business prospects when making high capital investments. If investors fail to recognize the over investment behavior, or are fooled by the rosy picture painted by managers, the subsequent-period stock returns of firms that make excessive investments may deteriorate with lower than expected performance resulting from overinvestment.
5. Summary and conclusions
Empirical evidence suggests that overinvestment results from the agency cost of free cash flow and leads to a firm’s value destruction. The evidence also indicates that a better corporate governance system reduces overinvestment and, thereby, protects the firm value. Two of the ways to align the managers’ interest with the shareholders’ interest are managerial ownership and concentrated ownerships (block holdings). The higher managerial ownership (with some limitations) aligns the interest of the managers with that of shareholders, while block ownerships (in particular, the institutional shareholdings) lead to better monitoring of managerial actions.
چکیده
1. مقدمه
2. وضعیت سازمانی چین و سرمایه گذاری بیش از حد
3. طرح پژوهش
3.1. مدل پایه
3.2. نمونه و داده ها
4. نتایج
4.1. سرمایه گذاری بیش از حد و جریان نقدی آزاد
4.2. واکنش درازمدت بازار به سرمایه گذاری بیش از حد
4.3. سرمایه گذاری بیش از حد و حاکمیت شرکتی
4.4. آزمون فرضیه های اصلی
4.5. بررسی استحکام - مالکیت و سرمایه گذاری کمتر از حد
5. خلاصه و نتیجه گیری
ABSTRACT
1. Introduction
2. China’s institutional settings and overinvestment
3. Research design
3.1. The basic model
3.2. Sample & data
4. Results
4.1. Overinvestment and free cash flows
4.2. Long-term market reaction to overinvestment
4.3. Overinvestment and corporate governance
4.4. Testing the main hypotheses
4.5. Robustness check − ownership and underinvesting
5. Summary and conclusions