چکیده
پیشینه: استرس و اضطراب مادر در دوران بارداری، با پیامدهای ناگواری همراه است اما ارتباط آنها با صدمات وارده به کودکان در آینده، مخصوصاً شکستگی های استخوانی، مشخص نیست.
روش ها: یک مطالعه طولی (یک روش پژوهشی برای مطالعه فرد در گستره زمان و ارزیابی وی در فواصل منظم زمانی) متشکل از 773339 نوزاد در شهر کویبک کانادا و بازه زمانی بین سالهای 2006 تا 2018 انجام دادیم. زنان مبتلا به اختلالات استرسی و اضطرابی قبل و بعد از زایمان را شناسایی کردیم و میزان بروز رخداد شکستگی های استخوانی آتی در فرزندانشان را محاسبه نمودیم. نسبت های خطر (HR) رابطه بین اختلالات استرسی و اضطرابی مادران با خطر شکستگی های استخوانی در کودکانشان را برطبق خصوصیات مادر و نوزاد و فاصله اطمینان (CI) 95درصد برآورد کردیم.
یافته ها: میزان بروز هرگونه شکستگی در کودکانی که مادران آنها با اختلالات استرس (5/20 مورد در هر 10000نفر در سال) و اضطراب (8/19مورد در هر 10000نفر در سال) روبرو بودند بیشتر از کودکان متولدشده از مادران سالم (3/15 مورد در هر 10000نفر در سال) بود. استرس مادر با خطر شکستگی استخوانی در کودکان به میزان 17/1 برابر (در فاصله اطمینان95 درصد، 38/1-00/1) و اضطراب مادر با خطر شکستگی استخوانی کودکان به میزان 26/1 برابر (در فاصله اطمینان 95درصد، 47/1-07/1) ، در مقایسه با مادران سالم، همراه بود. عمدتاً استرس موجب وقوع شکستگی های استخوانی در اثر زمین خوردن کودک می شد (HR 1.26, 95% CI 1.06–1.50) و اضطراب با شکستگی های تهاجمی ارتباط داشت (HR 2.97, 95% CI 1.50–5.89). ارتباط استرس با شکستگی های ناشی از زمین خوردن، در کودکان بزرگتر از 36ماه، و ارتباط اضطراب با شکستگی های تهاجمی پس از 6 ماهگی، مشهودتر بود.
نتیجه گیری: استرس و اضطراب قبل یا بعد از زایمان، با خطر وقوع آتی شکستگی های استخوانی در کودکان همراه است. زنان دارای سابقه اختلالات استرس یا اضطراب می توانند برای پیشگیری از رخداد شکستگی در کودکانشان از مشاوره و حمایت اجتماعی بهره ببرند.
1. مقدمه
شکستگی ها بخش قابل توجهی از صدمات وارده به کودکان را تشکیل می دهند[1] اما درک چندانی از عوامل خطرآفرین این عارضه از سوی مادران وجود ندارد. تقریباً علت 60درصد از بستری های بیمارستانی ترومای کودکان، مربوط به شکستگی می باشد[1]؛ شکستگی ها، جزء صدمات جدی بحساب می آیند[2]. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها تخمین زده اند که در سال 2010 افراد بستری شده برای شکستگی بین 0 تا 14 سال بودند، و این خود، 5/1میلیارد دلار هزینه پزشکی و 6/5 میلیارد دلار هزینه اجتماعی بر دوش ایالات متحده گذاشت[3]. دو سوم کودکان دچار عارضه شکستگی می شوند[4] اما عوامل خطرآفرین از سوی مادران، کمتر مورد توجه قرار گرفته است و عوارضی همچون اختلالات متابولیکی استخوان، تنها بخشی از موارد شکستگی را توضیح می دهد[5]. برای پیشگیری از این عارضه باید درک بهتری از نحوه ارتباط عوامل خطرآفرین این بیماری از سوی مادران با شکستگی های رخ داده در کودکان داشت.
Abstract
Background Maternal stress and anxiety are associated with adverse pregnancy outcomes, but the association with future childhood injuries is unclear, especially risk of orthopedic fractures.
Methods We conducted a longitudinal study of 773,339 newborns in Quebec, Canada between 2006 and 2018. We identified women with stress or anxiety disorders before or after delivery, and computed the incidence of future operative fractures in offspring. We estimated hazard ratios (HR) with 95% confidence intervals (CI) for the association of maternal stress and anxiety disorders with the risk of pediatric fractures, adjusted for maternal and infant characteristics.
Results Incidence of any fracture was higher for maternal stress (20.5 per 10,000 person-years) and anxiety (19.8 per 10,000 person-years) than no disorder (15.3 per 10,000 person-years). Maternal stress was associated with 1.17 times the risk of pediatric fractures (95% CI 1.00–1.38), and anxiety was associated with 1.26 times the risk (95% CI 1.07–1.47), compared with no disorder. Stress was predominantly linked with fall-related fractures (HR 1.26, 95% CI 1.06–1.50), and anxiety with assault-related fractures (HR 2.97, 95% CI 1.50–5.89). The association of stress with fall-related fractures was more prominent after 36 months of age, whereas anxiety was linked with assault-related fractures before 6 months.
Conclusion Stress and anxiety disorders before or after delivery are associated with the future risk of fractures in children. Women with a history of stress or anxiety disorders may benefit from counselling and social support for child fracture prevention.
1. Introduction
Fractures comprise a substantial proportion of pediatric injuries [1], but maternal risk factors are poorly understood. Fractures represent nearly 60% of pediatric trauma hospitalizations [1], and are serious injuries [2]. The Centers for Disease Control and Prevention estimated that in 2010, hospitalizations for fractures between 0 and 14 years of age led to lifetime medical costs of $1.5 billion and societal costs of $5.6 billion in the US [3]. Two-thirds of children sustain fractures [4], but maternal risk factors receive little attention and morbidities such as metabolic bone disorders explain only a fraction of cases [5]. A better understanding of how maternal risk factors relate to fractures in children is needed for prevention.
چکیده
1. مقدمه
2. روشها
2.1. طرح مطالعه
2.2. اختلالات استرس و اضطراب در مادر
2.3. شکستگی ها
2.4. مؤلفه های همگام
2.5. آنالیز دادهها
3. نتایج
4. بحث
4.1. نتیجه گیری
ABSTRACT
1. Introduction
2. Methods
2.1. Study design
2.2. Maternal stress and anxiety disorders
2.3. Fractures
2.4. Covariates
2.5. Data analysis
3. Results
4. Discussion
4.1. Conclusions