سیاست عمومی تطبیقی: ریشه ها، مضامین، جهت گیری های جدید

سیاست عمومی تطبیقی، نظریه های فرآیند سیاسی را با مطالعه سیستم های سیاسی و حوزه های مباحث خاص در هم می آمیزد. با این حال، ابهاماتی پیرامون آنچه که رویکرد تطبیقی را از سایر دیدگاه های مربوط به سیاست عمومی متمایز می سازد، وجود دارد. مطالعه حاضر با تاکید بر لزوم توجه به شباهت ها و تفاوت های مربوط به زمینه های سازمانی که در آن سیاست گذاری صورت می پذیرد، به تبیین بهتر پروژه سیاست تطبیقی کمک می کند. این توجه برای پرهیز از اِعمال تطابق بین واقعیت تجربی و نظریه ها و چارچوب های طراحی شده با عنایت به پیکره بندی های خاص سازمانی ضروری می نماید. در حالی که تطابق اجباری باعث بروز مشکلاتی برای تحقیقات گذشته شده است، پیشرفت های نظری اخیر به منظور تسهیل مقایسه در شرایط سازمانی متفاوت صورت پذیرفته اند. مبحث زیر بر اصلاحات مربوط به رویکردهای مقرر در مواجهه با مشکلات مقایسه تاکید نموده و دیدگاه های امیدوار کننده جدیدی را شناسایی می نماید که بر اساس آن تجزیه و تحلیل تطبیقی انجام می پذیرد. آخرین موج از تحقیقات مربوط به سیاست تطبیقی، با توجه به تنوع سازمانی و به منظور تبیین نحوه تاثیرگذاری ایده ها، هنجارها، و فرهنگ سیاسی بر چگونگی رفتار کنشگران سیاسی در داخل محیط سازمانی، حفظ یا تغییر محیط فعالیت مزبور، فراتر از سازمان ها معطوف گفتمان سیاسی گشته اند.

مقدمه

این ایده که مطالعه سیاست عمومی تطبیقی بوده و باید باشد، به خوبی در ادبیات مربوطه پذیرفته شده است (دادز، 2012؛ هایدن هایمر، هکلو و آدامز، 1975). با این حال، آن قدری که سیاست عمومی تطبیقی پیکره واحدی از دانش محسوب می شود، ریشه های آن صراحتاً تطبیقی نیستند. در حالی که برخی منکر وجود وجود مطالعات تطبیقی نمونه در طی سال های گذشته بودند، به پروژه های منحصر به فرد تمایل نشان دادند (به عنوان مثال هال، 1986؛ هکلو، 1974؛ رایت و ویلکس، 1987). برخلاف اقتصاد سیاسی تطبیقی، محبوب ترین رویکرد در مطالعه سیاست عمومی عمدتاً با توجه به مقایسه ذهنی طراحی نشده بلکه تصور می شود بسیاری از آن ها فرآیندهای سیاسی را در محیط های سیاسی دقیقاً مشابه یعنی آنچه که در ایالات متحده مشاهده می شود تبیین می نمایند (ساباتیر، a2007، ص 11). بنابراین، بسیاری از نظریه های پیشرو در اصل در پی تبیین تغییرات سیاسی با توجه به متغیرهای سازمانی ثابت هستند. در نتیجه، مطالعاتی که در پی استفاده از دیدگاه های خاص برای موارد خارج از قلمرو سازمانی هستند ریسک خطا را در نتیجه تطابق اجباری مد نظر قرار می دهند که هنگام مطابقت یافته های تجربی با مفروضات نظری حادث می شوند. تطابق اجباری یک مساله است زیرا در تداخل با رویه های استاندارد تحقیق علمی اجرا می شود که به طور خاص، این نظریه برای انعکاس دقیق واقعیت های تجربی به روز می گردد.

نتیجه گیری

دلیل مطالعه سیاست عمومی تطبیقی چیست؟ به طور خاص، چه چیزی درباره مقایسه مهم است و چرا، همان طور که استدلال نمودن، آیا در نظر گرفتن تنوع سازمانی و فراتر از آن گفتمان سیاسی و فرهنگ سیاسی محتاطانه است؟ اگر چه جزئیات و خصیصه مطالعات موردی که تحقیقات سیاسی را در بر می گیرند چشم پوشی از هدف بزرگ تر علوم اجتماعی را آسان نموده است؛ اما توسعه نظریه ها و چارچوب ها برای درک و تبیین پدیده های اجتماعی پیش شرط لازم برای بهبود زندگی مردم می باشد.

با توجه به مضامین مورد بحث در این مقاله، توجه به زمینه سازمانی برای ارزیابی اینکه کدام پیکربندی سازمانی چه نتایج سیاسی را و چگونه تولید می کند حائز اهمیت می باشد (استروم و همکاران، 2014). با این حال، موسسات همه چیز نیستند (یانگ، 2002). بلکه، حتی زمانی که موسسات شکاف یا احتمالاتی را بر جای نمی گذارند که اجازه اِعمال نمایندگی را می دهد (استروم، 1990؛ استریک و تلن، 2005)، موسسات به ندرت مانع گفتمان کامل می شوند. در نتیجه، به منظور فروپاشی و یا حفظ وضعیت سیاسی موجود، موسسات مستدل حرکت می نمایند (اشمیت، ‌2008). با این حال، همان طور که پیکربندی بازیگر در زمینه های سازمانی واقع شده، موسسات و بازیگران در ساختارهای فرهنگی بزرگ تری قرار دارند که به حفظ یا تضعیف اقتدار سازماني به موجب رابطه بین فرهنگ و هنجارهای گفتمان مناسب منجر می شود (تیتموس، 1972).

Comparative public policy combines theories of the policy process with the study of political systems and specific issue areas. Yet, some ambiguity surrounds what distinguishes the comparative approach from other perspectives on public policy. This review brings greater clarity to the comparative policy project by emphasizing the need to be attentive to similarities and differences regarding the institutional contexts in which policymaking takes place. This attention is necessary to avoid “forcing a fit” between the empirical reality and theories and frameworks designed with specific institutional configurations in mind. While forced fit posed problems for past research, recent theoretical advancements have been devised to facilitate comparison across dissimilar institutional settings. The following discussion highlights amendments to established approaches intended to deal with problems of comparison and identifies promising new perspectives from which comparative analysis may be conducted. The latest wave of comparative policy scholarship, having accounted for institutional variation, looks beyond institutions to policy discourses in order to explain how ideas, norms, and political culture affect how policy actors maneuver within, maintain, or change the institutional environment in which they operate.

Introduction

The idea that the study of public policy both is and should be comparative is well established in the literature (Dodds, 2012; Heidenheimer, Heclo, & Adams, 1975). Yet, to the extent that comparative public policy is a unified body of knowledge, its origins were not explicitly comparative. While few would deny that there have been exemplary comparative studies over the years, they tended to be “one-off” projects (e.g., Hall, 1986; Heclo, 1974; Wilks & Wright, 1987). In contrast to comparative political economy,1 the most popular approaches for studying public policy were for the most part not designed with comparison in mind; rather, many were conceived to explain policy processes in most-similar policy environments, namely those found in the United States (Sabatier, 2007a, p. 11). Many leading theories were thus originally intended to explain policy variation with institutional variables held constant. As a consequence, studies that sought to apply certain perspectives to cases outside the institutional milieu for which they were intended risked erring as a result of “forced fit,” which occurs when empirical findings are tailored to suit theoretical assumptions. Forced fit is a problem because it runs afoul of the standard procedures of scientific inquiry, specifically that theory be updated to more accurately reflect empirical realities.

Conclusion

Why study comparative public policy? More specifically, what is so important about comparison and why, as I have argued, is it prudent to take stock of institutional variation and, beyond that, policy discourse and political culture? Although the detail and specificity of the case studies that populate policy research make it easy to lose sight of the larger purpose of the social sciences, the development of theories and frameworks for understanding and explaining social phenomena is a prerequisite to improving peoples’ lives.

As per the themes discussed in this essay, attentiveness to institutional context is integral to assessing which institutional configurations produce what policy results and how (Ostrom et al., 2014). Yet, institutions are not everything (Young, 2002). Rather, even when institutions do not leave “gaps” or “contingencies” that permit the exercise of agency (Ostrom, 1990; Streeck & Thelen, 2005), institutions rarely prohibit discourse outright. Consequently, institutions may be discursively navigated in order to subvert or sustain the policy status quo (Schmidt, 2008). However, just as actor constellations are nested within institutional contexts, institutions and actors are nested within still larger cultural structures which may maintain or undermine institutional authority by virtue of the relationship between culture and norms of appropriate discourse (Titmuss, 1972).

چکیده

مقدمه

مبنای سیاست عمومی تطبیقی: ریشه ها ومضامین

دیدگاه های اصلی و رویکرد تطبیقی

تجزیه و تحلیل و توسعه سازمانی

رویکرد جریان های چندگانه

نظریه موازنه نشانه گذاری شده یا وقفه ای

چارچوب ائتلاف طرفداران

جهت گیری های جدید با یک ترتیب تطبیقی صریح

مقیاس گذاری عمودی و عرضی

گفتمان و تجزیه و تحلیل روایی

لحاظ فرهنگ

در نظر گرفتن موج جدید

نتیجه گیری

Introduction

The Basis of Comparative Public Policy: Origins and Themes

Core Perspectives and the Comparative Approach

Institutional Analysis and Development

The Multiple Streams Approach

Punctuated Equilibrium Theory

The Advocacy Coalition Framework

New Directions in an Explicitly Comparative Discipline

Scaling Up and Across

Discourse and Narrative Analysis

Accounting for Culture

Taking Stock of the New Wave

Conclusion