رسانه های اجتماعی در مدیریت بحران: ارزیابی و تحلیل پژوهش های انفورماتیک بحران
چکیده
از زمان حملات تروریستی یازدهم سپتامبر، استفاده از رسانه های اجتماعی در حوادث اضطراری و بحرانی افزایش چشمگیری یافته و مطالعات بسیاری بر استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات و رسانه های اجتماعی قبل، در خلال و یا پس از این حوادث متمرکز شده اند. رمبنه تحقیقاتی که مطالعات مزبور تحت آن صورت می پذیرند، انفورماتیک بحران نامیده می شود. در مقاله حاضر، ما به ارزیابی و تجزیه و تحلیل تحقیقات انفورماتیک بحران با نگاهی به مطالعات موردی مربوط به استفاده از رسانه های اجتماعی در موارد اضطراری، تشریح انواع تحقیقات صورت گرفته در انفورماتیک بحران، و تبیین اَشکال تعاملاتی که بررسی شده اند، می پردازیم. در پایان، ما دستاوردهای چشم انداز تعامل انسان – کامپیوتر را برشمرده و روندها و چالش های پیش رو را برای تحقیقات آتی خاطرنشان نمودیم.
1. مقدمه
رسانه های اجتماعی باعث افزایش ارتباطات و همکاری کاربران آنلاین شده، و آن ها را به بخشی فراگیر از زندگی روزمره بسیاری از افراد تبدیل نموده است. اغلب بسترهای رایج رسانه های اجتماعی تعداد وسیعی از کاربران را جذب خود نموده اند: در اوت 2017، فیسبوک حدود 2 میلیارد دلار، یوتیوب 1.5 میلیارد، واتساپ 1.2 میلیارد، اینستاگرام 700 میلیون، توییتر 328 میلیون و لینکداین 106 میلیون کاربر فعال داشتند. با چنین فراگیری، مردم نه تنها در زندگی روزمره خود بلکه در طی حوادث بحرانی و اضطراری نیز از رسانه های اجتماعی استفاده می کنند. یکی از نخستین نمونه های استفاده از رسانه های اجتماعی از این نوع، در طی حملات 11 سپتامبر 2001 رخ داده است. در طی این حملات، سازمان مدیریت فوریت های فدرال (FEMA) و صلیب سرخ از فناوری های مبتنی بر وب برای انتشار اطلاعات به مردم و گزارش وضعیت اقدامات امدادی خارجی و داخلی استفاده نمودند (هاررالد، ایگان و جفرسون، 2002). افزون بر این، شهروندان برای گردآوری اطلاعات ویکی هایی را درباره افراد گمشده ایجاد نمودند (پالن و لیو، 2007).
5. بحث و نتیجه گیری
رسانه های اجتماعی همچنان در حال تکامل بوده و بنابراین در حوادث اضطراری و بحران ها از آن ها استفاده می شود. از زمان ثبت نخستین مورد ثبت شده از امدادرسانی در فاجعه با رسانه های اجتماعی در سال 2001، استفاده از رسانه های اجتماعی قبل، در طی و پس از وقایع بحرانی فراگیرتر شده است. مدیریت موارد اضطراری و فجایع و نیز مديريت دفاع و امنيت همچنان همگرا هستند. در حوزه انفورماتیک بحران، مطالعات به بررسی موارد، روش ها، شیوه ها، ابزار ها و کاربران مختلف در بحران ها، فجایع و شرایط اضطراری از همه نوع و اندازه ای پرداخته اند. در این بخش نهایی، ما به جمع بندی یافته های ارزیابی خود و تجزیه و تحلیل ادبیات انفورماتیک بحران و کنکاش پیرامون آینده این تحقیقات می پردازیم.
ABSTRACT
Since the terrorist attacks of 9/11, the use of social media in emergency and crisis events has greatly increased and many studies have concentrated on the use of ICT and social media before, during, or after these events. The field of research that these studies fall under is called crisis informatics. In this article, we evaluate and analyze crisis informatics research by looking at case studies of social media use in emergencies, outlining the types of research found in crisis informatics, and expounding upon the forms of interaction that have been researched. Finally, we summarize the achievements from a human– computer interaction perspective and outline trends and challenges for future research.
1. Introduction
Social media enable increased communication and collaboration among online users, and they have become a ubiquitous part of everyday life for many. The most common social media platforms attract a large number of users: In August 2017, Facebook had about 2.0 billion, YouTube 1.5 billion, WhatsApp 1.2 billion, Instagram 700 million, Twitter 328 million, and LinkedIn 106 million active users.1 With such pervasiveness, people use social media not only in everyday life but also during crisis and emergency events. One of the earliest example of this kind of social media use occurred during the 9/11 attacks in 2001. During these attacks, the Federal Emergency Management Agency (FEMA) and the Red Cross employed web-based technologies to disseminate information to the public and to report the status of the relief efforts externally and internally (Harrald, Egan, & Jefferson, 2002). Additionally, citizens created wikis to gather information about missing persons (Palen & Liu, 2007).
5. Discussion and conclusion
Social media continue to evolve, and so does their use in emergency and crisis events. Since the first recorded case of disaster relief with social media in 2001, the use of social media before, during, and after crisis events has become more and more pervasive. Emergency and disaster management as well as defense and security management continue to converge. In the field of crisis informatics, studies have investigated various cases, methods, practices, tools, and users in crises, disasters, and emergencies of all types and sizes. In this final section, we summarize the findings of our evaluation and analysis of crisis informatics literature and explore the future of this research.
چکیده
1. مقدمه
2. مطالعات موردی رسانه های اجتماعی در موارد اضطراری
2.1. مرور اجمالی بر مطالعات موردی
2.2. خلاصه ای از مطالعات موردی
3. انواع تحقیقات انفورماتیک بحران
3.1. بررسی تجربی استفاده از رسانه های اجتماعی
3.2. گردآوری و پردازش داده های رسانه های اجتماعی
3.3. طراحی، ساخت و ارزیابی سیستم
3.4. تحقيقات تجمعی و طولی
3.5. خلاصه ای از انواع تحقیقات
4. انواع تعامل: الگوهای کاربرد در انفورماتیک بحران
4.1. از شهروندان به شهروندان (C2C) – جوامع خودیاری
4.2. از مقامات به شهروندان (A2C) ارتباطات بحران
4.3. از شهروندان به مقامات (C2A) - استفاده از محتوای تولید شده توسط شهروندان
4.4. از مقامات به مقامات (A2A) - مدیریت سازمانی بحران
4.5. خلاصه الگوهای کاربرد
5. بحث و نتیجه گیری
ABSTRACT
1. Introduction
2. Case studies of social media in emergencies
2.1. Overview of case studies
2.2. Summary of case studies
3. Types of crisis informatics research
3.1. Empirical investigation of social media use
3.2. Collection and processing of social media data
3.3. System design, building and evaluation
3.4. Cumulative and longitudinal research
3.5. Summary of research types
4. Types of interaction: usage patterns in crisis informatics
4.1. From citizens to citizens (C2C) – self-help communities
4.2. From authorities to citizens (A2C) – crisis communication
4.3. From citizens to authorities (C2A) – use of citizengenerated content
4.4. From authorities to authorities (A2A) – organizational crisis management
4.5. Summary of usage patterns
5. Discussion and conclusion
- اصل مقاله انگلیسی با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه