تاثیر فناوری بر روابط درون سازمانی
چکیده
درحالی‌که تحقیقات زیادی به بررسی چگونگی تاثیرگذاریِ فناوری بر افراد و گروه‌های درون‌سازمانی می‌پردازند و همچنین چگونگی تأثیرگذاری آن را بر تمامیت سازمانی می‌یابند، اما توجه مستقیمی به تأثیرگذاری فناوری بر روابط میان این سطوح مختلفِ درون‌سازمانی (افراد، گروه‌ها و تشکیلات وسیع) نشده است. این مقاله می‌خواهد حفره‌ی موجود را پر کند. به‌طور خاص، از یک رویکرد تئوری قدیمی استفاده‌شده است تا بتوان یک نظریه درباره‌ی چگونگیِ تأثیر فناوری بر این روابط را تثبیت کرد. بر اساس یک نظرسنجیِ نیمه ساختاری، مدل حاصل ارائه‌شده است. هشت متغیر فناوری در این مدل شناسایی‌شده است که برای تأثیرگذاری بر روابط میان سطوح مختلف یک سازمان، مسئول هستند. به‌عنوان حمله‌ی اولیه به این حوزه، یافته‌های این مقاله می‌تواند پایه و اساسی برای توسعه‌ی نظریه‌ها و آزمایش‌های تجربی بعدی باشد.
تأثیر نوآوریِ فناوری بر عملکرد سازمانی، از زمان مطالعه‌ی تریست و بمفورث که منجر به ایجاد نظریه‌ی جامعه‌ی فنی شد، موردتوجه پژوهشگران بوده است. پس از نیم‌قرن، بسیاری از محققان تعامل جنبه‌های اجتماعی و فنیِ سازمان‌ها و اثرات چنین تعاملاتی بر عملکرد سازمانی را مطالعه کرده‌اند. تحقیقات؛ بر رفتار فردی، گروهی و سازمانی تأکید کرده و توانایی فناوری را در کمک به مهندسیِ دوباره‌ی الگوهای کاری، ساخت ائتلاف‌های الکترونیکیِ داخلی و خارجی و انتشار اطلاعات در سرتاسر سازمان، کشف کرده است. بااین‌حال، تحقیقات کم و ناچیزی درباره‌ی چگونگی تاثیرگذاریِ نوآوریِ فنی بر روابط میان سطوحِ درون‌سازمانی، مخصوصاً میان افراد، گروه‌ها و خود سازمان؛ وجود دارد. علاوه بر این، تکامل مستمرِ فناوری نشان می‌دهد که تأثیرگذاریِ فناوری تا دگرگونی سازمان‌ها در شیوه‌های جدید و عمقیِ شناسایی‌شده، به کار خود ادامه خواهد داد. در بررسی نقش فناوری بر عملکرد سازمانی، نظریه کلاسیک یک نقطه شروع جالب را فراهم می‌کند. به دلیل ماهیت سریع و قویِ پیشرفت فناوری، امکانِ ریشه‌کن کردن باورهای عمیق سازمانی، وجود دارد. چایلد و فاکنر [5] ، تأثیر فناوری را بر معاهدات سازمانی، قدرتِ درون‌سازمانی و توسعه‌ی تشکیلات مجازی؛ نشان می‌دهند. علاوه بر این، کاتز و کان [22] نشان می‌دهند که فنّاوری ممکن است مانع از استقلال فردی شود و این برخلاف جنبش دهه‌ی 1960 است که بر فعالیت گروهی کوچک پافشاری می‌کند. رایس و بیر [33] استدلال می‌کنند که رسانه‌های ارتباطی الکترونیکی، بهره‌وری سازمانی را افزایش می‌دهند. واضح است که این اثرات فناوری، پتانسیل آن را برای عوض کردنِ باورهای قدیمی درون‌سازمانی، نشان می‌دهد. طبق نظریه کلاسیکِ چالشی، چگونگیِ تاثیرگذاریِ فناوری بر روابط میان الف) افراد و سازمان‌ها در تمامیت سازمانی و ب) افراد و گروه‌ها؛ می‌تواند درون حوزه‌ی نظریه‌های توسعه‌یافته‌ی جدید، بررسی شود (یا طبق حوزه‌ی مفاهیم تقویت‌شده‌ی قدیمی، تحقیقات باید نشان دهند که آن نظریه ی کلاسیک، درست است).
5. نتیجه‌گیری‌ها و مسیرهای آینده
مدل ارائه‌شده در این مقاله، گام نخست به‌سوی درک عوامل کلیدی است که بر روابط بین سطوح مختلفِ یک سازمان، تأثیر می‌گذارند. تجارت‌ها باید مشاهدات ما را در هنگام ارزیابی یک سرمایه گذاریِ IT لحاظ کنند تا هم رابطه‌ی میان افراد درون سازمان و گروه‌هایی که آن‌ها به آن تعلق دارند و هم رابطه‌ی میان افراد و خود سازمان را بهبود بخشند. ما نشان دادیم که فناوری‌ها باید برای استفاده راحت باشند، یک حس انصاف و برابری میان همکاران ایجاد کنند و همچنین هردو احساس عضویت و اتصال به سازمان را پدیدآورند. برخی از اثرات منفی بر رابطه‌ی فردی-سازمانی، به‌عنوان یک نتیجه‌ی ماهیت غیرشخصی فناوری ظاهر می‌شوند؛ اما اثرات مثبت آن در کل بیشتر است و ارتباطاتی که شخصی‌تر هستند ( مانند تلفن و چهره به چهره)، درون خودشان مجموعه‌ای از کاستی‌ها به‌خصوص عدم سهولت، نا عدالتی و محرومیت؛ دارند. اثر منفی فناوری‌های غیرشخصی در رابطه فردی-گروهی کمتر است.
Abstract
While much research has been undertaken to examine how technology impacts individuals and groups in organizations, as well as how it impacts organizations in their entirety, attention has not been directed at how technology impacts the relationships between these different levels in an organization— individual, group, and organization-wide. This paper seeks to address this void. Specifically, a grounded theory approach is used to begin development of a theory for how technology impacts these relationships. Based on a semi-structured survey, the resultant model is presented. Eight technology variables are identified in the model as responsible for impacting the relationships between the different levels of an organization. As a first foray into this area, the findings in this paper can serve as the foundation for further theory development and empirical testing.
The impact of technological innovation on organizational performance has been of interest to researchers since Trist and Bamforth’s [42] studies in British coal mines led to the development of sociotechnical theory. In the subsequent half-century, many researchers have studied the interaction of social and technical aspects of organizations and the effects of such interactions on organizational performance. Research has emphasized individual, group or organizational behavior, and it has recognized the ability of technology to assist in reengineering work patterns, building electronic coalitions internally and externally, and disseminating information throughout the organization. However, there has been little or no work on how technological innovation impacts the relationships among levels in an organization specifically among individuals, groups, and the organization itself. Further, the constant evolution of technology suggests that the impacts of technology will continue to transform organizations in new and profound ways that have yet to be identified [28]. In studying the role of technology on organizational performance, classical theory provides an interesting starting point. Because of the rapid and potent nature of technological advancement, the possibility of uprooting long-held beliefs about organizations exists. Child and Faulkner [5] show technology influences organizational alliances, power within an organization, and the development of virtual organizations. Moreover, Katz and Kahn [22] suggest that technology may inhibit individual autonomy, which counters the 1960s movement emphasizing small group activity [6]. Rice and Bair [33] argue that electronic communication media enhance organizational productivity. Clearly, these far reaching impacts of technology indicate the potential for technology to alter classically held beliefs about organizations. Pursuant to challenging classical theory, how technology is influencing the relationship between (a) individuals and the organization in its entirety and (b) individuals and the groups to which they belong can be studied within the context of newly developed theories (or within the context of reinforced classical notions should the research show that classical theory is upheld).
5. Conclusions and future directions
The model presented in this paper serves as a first step toward understanding the key factors that impact the relationships between the various levels within an organization. Businesses should consider our observations when evaluating an IT investment intended to enhance either the relationship between individuals in the organization and groups to which they belong or the relationship between individuals and the organization itself. We have shown that technologies should be convenient and easy to use, develop a sense of fairness and equity among peers, and engender both a sense of membership and connection to the organization. Some negative effects to the individual-organization relationship appear as a result of the impersonal nature of technology, but overall the positives outweigh the negatives, and communication that is more personal (e.g., faceto-face, telephone), possesses its own set of shortcomings, particularly inconvenience, inequity, and exclusion. The negative effect of impersonal technologies is less pronounced in the individual-group relationship.
چکیده
1- تحقیقاتِ مرتبط
2- روش تحقیق
2-1- مطالعه
2-2- تحلیل داده‌ها
3- نتایج
3-1- ساختار مدل
3-2- مشاهدات
4- بحث
5- نتیجه‌گیری‌ها و مسیرهای آینده
Abstract
1. Related work
2. Methodology
2.1. The study
2.2. Data analysis
3. Results
3.1. The model structure
3.2. Observations
4. Discussion
5. Conclusions and future directions
- اصل مقاله انگلیسی با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه