نشر ساختار حسابداری برای پارک های صنعتی در چین
چکیده
چین بیشترین تعداد پارک های صنعتی را در جهان دارد. این پارکها نه تنها برای تسریع بخشیدن فرایند صنعتی کشور مهم و حیاتی بلکه برای دست یافتن به اهداف تغیرات آب و هوایی خود نیزمهم و حیاتی هستند. ایجاد فهرست انتشار CO2برای پارک صنعتی اولین مرحله در تحلیل الگوهای انتشار پارک و طراحی سیاست های کم کربن می باشد. به هرحال، بیشتر انتشار قبلی برای پارک های صنعتی با اتخاذ حوزه و روش شناسی مختلف محاسبه می شود که با یکدیگر قابل مقایسه نیستند. این مطالعه روش شناسی و چارچوب خودسازگاری را برای پارک های صنعتی چین مبتنی بر داده سطح شرکت توسعه می دهد. ما هر دو حوزه انتشار 1 و2 را بررسی و فهرست ها را با 19 نوع انرژی و 39 بخش صنعتی ایجاد می کنیم که سازگار با فهرست های انتشار از سطح شهر، استانی و کشوری می باشد. چنین فهرست انتشار مبتنی بر بخش نه تنها قادرخواهد بود تا داده های حمایتی برای طراحی سیاستهای کنترل انرژی/انتشار ارائه دهد بلکه به دولت محلی/مرکزی جهت ارزیابی عملکرد کاهش انتشار پارک کمک می کند. سرانجام، مطالعه تجربی برای چهار پارک صنعتی برای تایید این روش اجرا می شود. علاوه براین، ما برنامه های پارک اکو-صنعتی را در کشورهای ژاپن، کره جنوبی و همچنین ساختار حسابداری انتشاری آنها را بررسی می کنیم. متوجه شدیم که بیشتر پارک های صنعتی ژاپن انتشارهایی با حوزه 1،2 و 3 ارائه می دهند درحالیکه برای کره جنوبی، پارک ها اکثرا در انتشار حوزه 1 تمرکز می کنند. بحث اکو-صنعتی پارک های ژاپن و کره جنوبی اهمیت قابل توجهی برای ساخت پارک های کم – کربن چین دارد.
1.مقدمه
پارک های صنعتی می توانند به عنوان نواحی خاص (قطعه ای زمین) تعریف شوند و بویژه برای تسهیلات مکان های صنعتی منطقه بندی شده اند. پارک های صنعتی می تواند رشد اقتصاد ملی را تسریع بخشند و مزایای رقابتی صنایع را افزایش دهند (شمیتز 1995). همزمان، توسعه پارک های صنعتی همچنین بیگانگی های محیطی منفی مهمی تولید کرده اند (بانک جهانی 2018). دانشمندان در مورد توسعه پارک های صنعتی کم کربن از اوایل سال 2000 بحث کرده اند (کوتی و کهن، روزنتال، 1998، هاشیموتو و همکاران 2010، لهتورانتا و همکاران 2011).
چین بیشترین تعداد پارک های صنعتی در جهان را دارد (بیش از 2534 پارک صنعتی کشوری و استانی) (ان دی ار سی 2018) و بیش از 60% محصول صنعتی کشور توسط پارک های صنعتی تولید می شود. بررسی اینکه صنایع، مصرف کننده اصلی انرژی چین می باشند (60% مصرف کل کشور) و منبع انتشار مرتبط با انرژی CO2 (85%) (شان و همکاران 2018b )، مدیریت انرژی و انتشار CO2در پارک های صنعتی برای دستیابی به اهداف کاهش تغییرات آب و هوایی کشور و تبدیل در درک کربن - کم ضروری است.
Abstract
China has the largest number of industrial parks in the world. These parks are not only crucial for the country to accelerate industrialization but also to achieve its climate change targets. Constructing CO2 emission inventories for industrial parks is the first step in analysing the park’s emission patterns and designing low-carbon policies. However, most of the previous emission accounts for industrial parks adopted various scopes and methodologies, making them incomparable with each other. This study develops a self-consistent methodology and framework for China’s industrial parks based on enterprise-level data. We consider both Scope 1 and 2 emissions and construct the inventories by 19 energy types and 39 industrial sectors, which are consistent with the existing national, provincial, and city-level emission inventories. Such sectoral-based emission inventories will be not only able to provide data support for the design of emission/energy control policies, but also help the central/local governments evaluate a park’s emission reduction performance. Finally, an empirical study is applied to four industrial parks to verify the method. In addition, we review the eco-industrial park programmes in Japan and South Korea, as well as their emissions accounting framework. We find that most of the Japanese industrial parks provide Scope 1, 2 and 3 emissions, while for South Korea, parks mostly focus on Scope 1 emissions. The discussion of Japan and South Korea’s eco-industrial parks have referential significance for the construction China’s low-carbon parks.
1. Introduction
Industrial parks can be defined as a specific area (tract of land) and zoned specifically for the location of industrial facilities. Industrial parks can accelerate national economic growth and maximize the industries’ comparative advantage (Schmitz, 1995). At the same time, the development of industrial parks have also generated significant negative environmental externalities (Word Bank, 2018). Scholars have discussed the low-carbon development of industrial parks since the early 2000s (Cot ^ e and Cohen- Rosenthal, 1998; Hashimoto et al., 2010; Lehtoranta et al., 2011).
China has the largest number of industrial parks in the world (over 2534 national and provincial industrial parks) (NDRC, 2018) and more than 60% of the country’s industrial output is generated by industrial parks. Considering that industry is China’s primary consumer of energy (60% of the country’s total consumption) and energy-related CO2 emissions (85%) source (Shan et al., 2018b), managing energy and CO2 emissions in industrial parks is essential for achieving the country’s climate change mitigation targets and realizing low-carbon transformation.
چکیده
1.مقدمه
2. توسعه پارک های صنعتی کم کربن
2.1 پارک های صنعتی کم کربن در چین
2.2 اکو پارک های صنعتی در ژاپن و کره جنوبی
3. روش شناسی
3.1 حوزه حسابداری
3.2 روش های محاسبه
3.3 عوامل انتشار
4. مطالعه تجربی چهار پارک صنعتی
4.1 پارک های مورد مطالعه
4.2 جمع آوری داده
4.3 نتایج
4.4 استراتژی کربن کم برای پارک ها
5. نتیجه گیری
Abstract
1. Introduction
2. Low-carbon development of industrial parks
2.1. Low-carbon industrial parks in China
2.2. Eco-industrial parks in Japan and South Korea
3. Methodology
3.1. Accounting scope
3.2. Calculation methods
3.3. Emissions factors
4. Empirical study of four industrial parks
4.1. Case parks
4.2. Data collection
4.3. Results
4.4. Low-carbon strategies for the parks
5. Conclusion
- اصل مقاله انگلیسی با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه