اثرات تکه تکه شدن زمین کشاورزی بر بهره وری در شمال غربی اتیوپی
به طور کلی تکه تکه شدن (تقسیم) زمین یک ویژگی عمومی تمامی سیستم های کشاورزی است که بر بهره وری زمین های کشاورزی تاثیرگذار است و تا به حال گزارشی درباره عدم تکه تکه شدن زمین در مناطق روستایی ارائه نشده است. بنابراین این مطالعه به دنبال اثبات اثرات تکه تکه شدن زمین بر بهره وری زمین های کشاورزی در مناطق کوهستانی در شمال غربی اتیوپی با استفاده از داده های مقطعی است که از 240 پاسخ دهنده در فصول برداشت محصول در سال های 2015 و 2016 جمع آوری شده است و با استفاده از توابع تولید خطی و Cobb-Douglass تحلیل شده است. در مدل بهره وری زمین، 38 درصد تغییرات در بهره وری زمین کشاورزی توسط تغییرات در متغیرهای مستقل از جمله پارامترهای تکه تکه شدن زمین توضیح داده شده است. اندازه متوسط زمین کشاورزی به میزان 1.25 هکتار به عنوان حداقل اندازه ای به دست آمده است که می تواند حداقل نیازهای غذایی و مالی یک خانواده متوسط معادل با پنج نفر را تولید کند. بنابراین دولت می بایست سیاست استفاده از زمین و برنامه کنترل جمعیت را ارائه کند تا امکان تعیین حداقل اندازه اقتصادی زمین کشاورزی فراهم شود، بهره وری زمین کشاورزی بهبود یابد و راه هایی برای تقویت فعالیت های خارج از مزرعه و بخش دام برای جذب نیروی کار بیشتر و ارتقاء ابزارهای تولید درآمد بیشتر ایجاد شود تا حداقل اندازه زمین کشاورزی کاهش یابد.
1. مقدمه
کشاورزی همواره بخش مهمی در اتیوپی بوده است چرا که 85 درصد جمعیت به طور مستقیم یا غیر مستقیم به عنوان کشاورز فعالیت می کنند و تمرکز اصلی سیاست ها و راهبردهای توسعه در این کشور است. با این حال، کشاورزی نرخ رشد بسیار کمی داشته است و به طور تخمینی حدود 1.4 درصد در سال در شرایط واقعی است که کمتر از رشد جمعیت که 2.49 درصد در سال است بوده است [1]. استفاده منطقی از زمین کشاورزی تحت تاثیر محدودیت های استفاده از زمین قرار دارد. یکی از موانع توسعه کشاورزی موضوع تکه تکه شدن زمین است [2-4]. تکه تکه شدن زمین به عنوان وضعیتی تعریف می شود که یک مزرعه شامل بخش های مختلف مجزا باشد [5]. به صورت مشابه، مطابق با مقاله Bizimana و همکاران [6]، تکه تکه شدن زمین به مزرعه دارانی اشاره دارد که بر روی دو یا چندین قطعه زمین با در نظر گرفتن فواصل بین آن ها کار می کنند. مشکل اصلی مرتبط با تکه تکه شدن زمین به اندازه کوچک، شکل غیر معمولی و پراکندگی قطعات مربوط می شود [7,8]. با توجه به این گفته، در کشور اتیوپی حدود 92.2 درصد از خانوارهای روستایی بر حفظ حداقل 1.4 هکتار کار می کنند که شامل 72 درصد از کل منطقه محصول است. تعداد خانوارهایی که بر سهمی کمتر یا برابر با 1 ha (به طور میانگین 0.73 هکتار) کار می کنند شامل 72.1 درصد از کل است در حالی که برآورد ملی متوسط حدود 0.8 هکتار است [9]. این نشان می دهد که تکه تکه شدن زمین کشاوری پدیده گسترده ای در مناطق کوهستانی این کشور است. دلایل اصلی این موضوع توزیع و توزیع مجدد زمین، قوانین ارث بری و کشاورزی خطرناک روستایی است. Rahameto [10] بیان کرده است که تکه تکه شدن زمین در شمال همانند جنوب اتیوپی به دلیل سیستم های مالکیتی و بسیاری از بخش های این کشور گسترش یافته است.
5. نتیجه گیری و گزینه های سیاستی
1. نتایج نشان داده است که تفاوت های قابل توجهی از نظر میانگین براساس مالکیت منابع پربار در بین کشاورزان با مالکیت زمین های کوچک وجود دارد.
1-1 بنابراین، راهبردهای مداخله ای بر بهبود دسترسی به منابع تمرکز کرده اند، به این معنا که فراهم کردن زمین مشترک در به حداقل رساندن تفاوت ها بین کشاورزان با مالکیت کمتر که زمین خود را اجاره داده اند و افرادی که زمین خود را استفاده می کنند، از اهمیت زیادی برخوردار است.
1-2 علاوه بر این، بهبود بهره وری بخش دام می تواند تاثیر زیادی بر افزایش درآمد خانوار داشته باشد به طوری که وضعیت امنیت غذایی در سطح خانواده می تواند بیشتر از سطح آستانه باشد.
Generally, land fragmentation is a universal trait of all agricultural systems which affects farmland productivity and no one had documented a rural society where there was no land fragmentation. Hence, this study sought to ascertain the effects of land fragmentation on farmland productivity in the highland districts of Northwestern Ethiopia by using cross-sectional data collected from 240 respondents during 2015/16 production seasons and analyzed by using linear and Cobb-Douglass production functions. In land productivity model, 38% of variations in farmland productivity are explained by variations in independent variables including land fragmentation parameters. Average farmland size of 1.25 ha was obtained as minimum size that can generate minimum food and cash requirement of an average family of five adult equivalents. Hence, the government should come up with land use policy and population growth controlling program, which enables determining minimum economic farmland size, improving land productivity, and finding ways to strengthen off-farm activities and livestock sector to absorb more labor and enhance means of generating more income so as to decrease minimum farmland size required.
1. Introduction
Agriculture has always been an important sector in Ethiopia which is serving 85% of the population either directly or indirectly that placed the smallholder farmers as central focus of development policies and strategies. However, it had been characterized by a very low growth rate, estimated at about 1.4% per annum in real term, which was less than the growth rate of population, that is, 2.49% per annum, during the last three decades [1]. The rational use of agricultural land is influenced by land use limitations. One of the obstacles for agricultural development is land fragmentation [2–4]. Land fragmentation is defined as the situation in which a single farm or ownership consists of numerous spatially separated plots [5]. Likewise, according to Bizimana et al. [6] land fragmentation refers to farmers operating two or more geographically separated tracts of land, taking account of the distances between those parcels. Dominant problem associated with land fragmentation is the small size, irregular shape, and dispersion of parcels [7, 8]. With this statement, in Ethiopia, about 92.26% of rural households operate on holdings of mean 1.4 ha which constitutes 72% of total crop area. The number of households operating on holdings smaller than or equal to 1 ha (mean 0.73 ha) constitutes 72.1% of the total while the national average holdings estimate is about 0.8 ha [9]. This indicates that agricultural land fragmentation is a widespread phenomenon in highland areas of the country. The major causes are being land distribution and redistribution, inheritance rules, and risky peasant agriculture. In line with this Rahameto [10] stated that land fragmentation was widespread in North as well as South under all tenure systems and in many parts of Ethiopia
5. Conclusion and Policy Options
(i) The result showed that there is a significance mean differences on productive resources ownership among smallholder farmers.
(a) Therefore, intervention strategies focused on improving accessibility of resources, that is, through provision of communal land, are crucial to minimizing income disparities between smallholder farmers who lease out their land and who plough by themselves.
(b) Moreover, improving the productivity of livestock sector could have an immense impact to improve the household income so that food security status at household level would be above threshold level.
1. مقدمه
2. مروری بر ادبیات
3. روش تحقیق
4. نتیجه و بحث
4-1 مشخصات خانوار
4-2 عوامل تعیین کننده در بهره وری زمین
4-3 نتیجه مدل درآمد خالص مزرعه
5. نتیجه گیری و گزینه های سیاستی
1. Introduction
2. Literature Review
3. Research Methodology
4. Result and Discussions
4.1. Household Characteristics
4.2. Determinants of Land Productivity
4.3. Net Farm Income Model Resul
5. Conclusion and Policy Options
- اصل مقاله انگلیسی با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه