به این نکته پی برده شده است میکرو RNA هایی (miRNAs) که توسط خوشه ی miR-15/16 کدگذاری می شوند؛ به عنوان سرکوبگر تومور عمل می کنند. بیان این میکرو RNA ها تکثیر سلولی را مهار نموده و آپوپتوز سلول های سرطانی را تسریع می کند و سرطان زایی را در محیط آزمایشگاه و داخل بدن مهار می نماید. miR-15a و miR-16-1 با هدف قرار دادن آنکوژن های متعدد از جمله BCL2, MCL1, CCND1 و WNT3A عمل می کنند. کاهش بیان این میکرو RNA ها در لوسمی لنفوسیتیک مزمن (CLL)، آدنوم هیپوفیز و کارسینوم پروستات گزارش شده است. این مقاله ی مروری کشف، عملکردها و ارتباط بالینی این میکرو RNA ها را در سرطان به خصوص CLL به صورت خلاصه بیان می کند.
میکرو RNA ها (miRNAs) یک رده ی نسبتا شناخته شده از RNAهای تنظیمی هستند که معمولا 20-23 نوکلئوتید طول دارند و عمدتا با هدف قرار دادن RNA های پیامرسان خاص (mRNAs) برای تخریب یا مهار ترجمه ی آنها و از این رو کاهش بیان پروتئین حاصل عملکرد خود را انجام می دهند. عملکردهای تنظیمی آنها شامل فرآیندهای بیولوژیکی از جمله تکامل، تمایز، آپوپتوز، بقا، پیری و متابولیسم است. تا کنون چند صد میکرو RNA شناسایی شده و مورد مطالعه قرار گرفته اند؛ اما پیش بینی شده است که میکرو RNA های بیشتری وجود دارند که اهمیت و نقش آنها در هموستاز و آسیب شناسی هنوز شناسایی نشده اند. جالب توجه است؛ بخش قابل توجهی از ژن های کد کننده ی میکرو RNA در نواحی مستعد سرطان و در نواحی شکننده قرار دارند که این موضوع نقش میکرو RNA ها را در سرطان زایی نشان می دهد. در سال 2002، ما miR-15a و miR-16-1 را به عنوان ژن های بالقوه سرطان در پاتوژنز لوسمی لنفوسیتیک مزمن (CLL) شناسایی کردیم. به طور خاص، miR-15a و miR-16-1 که در 13q14.3 واقع شده اند؛ در CLL اغلب حذف شده یا بیان آنها کاهش یافته بود. این یافته اولین شواهدی را ارائه می دهد مبنی بر اینکه ژن های کد کننده ی میکرو RNA ممکن است برای تومورزایی مهم باشند.
چشم اندازهای آینده
ما امکان استفاده ی آتی از میکرو RNA ها یا ترکیباتی که با میکرو RNA ها برهمکنش می کنند را به عنوان عوامل درمانی جدید در سرطان می بینیم. در مقایسه با سایر تکنیک های مهار RNA (مانند الیگو نوکلئوتیدهای آنتی سنس (ASOs)، ریبوزوم ها و siRNAs)، مزیت اصلی استفاده از میکرو RNA برای درمان بیماران سرطانی این است که یک میکرو RNA خاص چندین ژن درگیر در مسیر مشابه را هدف قرار می دهد. به عنوان مثال، در میان اجزای اثر miR-15a و miR-16-1 در CLL، بیماری ای که در آن برنامه ی سلولی تغییر یافته آپوپتوز است؛ ما افزایش قابل توجهی را در ژن های سرطان (مانند MCL1, BCL2, ETS1 و PDCD6IP) (جدول 1) مشاهده کردیم که به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر آپوپتوز و چرخه ی سلولی تاثیر می گذارند.
MicroRNAs (miRNAs) encoded by the miR-15/16 cluster are known to act as tumor suppressors. Expression of these miRNAs inhibits cell proliferation, promotes apoptosis of cancer cells, and suppresses tumorigenicity both in vitro and in vivo. miR-15a and miR-16-1 function by targeting multiple oncogenes, including BCL2, MCL1, CCND1, and WNT3A. Down-regulation of these miRNAs has been reported in chronic lymphocytic lymphoma (CLL), pituitary adenomas, and prostate carcinoma. This review summarizes the discovery, functions, and clinical relevance of these miRNAs in cancer, particularly CLL.
MicroRNAs (miRNAs) are a relatively recently identified class of regulatory noncoding RNAs, typically 20–23 nt in length, which function primarily by targeting specific messenger RNAs (mRNAs) for degradation or inhibition of translation and hence decreasing the expression of the resulting protein.1,2 Their regulatory functions involve a variety of biological processes, including development, differentiation, apoptosis, survival, senescence, and metabolism.3,4 Several hundred miRNAs have been identified and studied so far, but it is predicted that there are many more miRNAs whose significance and role in homeostasis and pathology is yet to be identified. Intriguingly, a significant fraction of miRNA genes map to regions implicated in cancer susceptibility and at fragile sites, suggesting a role of miRNAs in carcinogenesis.5–7
Future Perspectives
We envision the possible future use of miRNAs or compounds interacting with miRNAs as new therapeutic agents in cancer. Compared with other RNA inhibition techniques (such as antisense oligonucleotides (ASOs), ribozymes, and siRNAs), the major advantage of using miRNAs to treat cancer patients is that a specific miRNA targets several genes involved in the same pathway. For example, among the components of the miR-15a/16-1 signature in CLL, a disease in which the main altered cell program is apoptosis, we observed significant enrichment in cancer genes (such as MCL1, BCL2, ETS1, and PDCD6IP) (Table 1) that directly or indirectly affect apoptosis and the cell cycle.
چکیده
شناسایی miR-15a و miR-16-1 به عنوان ژن های بالقوه سرطان
عدم تنظیم miR-15a و miR-16-1 در سرطان
عملکرد miR-15a و miR-16-1 در سلول های سرطانی
عدم تنظیم miR-15a و miR-16-1 در سرطان با پارامترهای بالینی مرتبط است
چشم اندازهای آینده
Identification of miR-15a and miR-16-1 as Potential Cancer Genes
Deregulation of miR-15a and miR-16-1 in Cancer
miR-15a and miR-16-1 Function in Cancer Cells
Deregulation of miR-15a and miR-16-1 in Cancer is Associated with Clinical Parameters
Future Perspectives