فوم سبز، فوم مشکی یا گاز برای NWPT
اهداف: مقایسه کردن تاثیر فوم سبز با فوم مشکی و گاز در طول درمان با استفاده از فشار منفی (NPWT)نسبت به ظاهر بستر زخم و شکل گیری بافت تازه و نظارت بر روی ترشح های زخم.
روش: زخم های موجود بر روی پشت هشت خوک تحت 72 ساعت NPWT قرار گرفتند و برای این زخم ها از فوم های سبز پلی اورتان با ساختار منفذ باز، فوم های مشکی پلی اورتان با ساختار منفذ باز و یا گاز های AMD همراه با سالین استفاده شد. بخش هایی از نمونه برداری ها از بستر زخم شامل پانسمان های روی آن ها به صورت بافت شناسی نسبت به شکل گیری تغییرات کوچک در بستر زخم و شکل گیری بافت های تازه، بررسی شد. نیروی مورد نیاز برای از بین بردن پر کننده های زخم نیز اندازه گیری شد.
نتایج: ترشح زخم و خونریزی را در زمان استفاده از فوم سبز و گاز به صورت واضح می توان مشاهده کرد، اما این شرایط در رابطه با فوم مشکی وجود نداشتند. این قابلیت مشاهده باعث می شود که بتوان وضعیت زخم را به راحتی تحت نظارت قرار داد. هیچ تفاوتی در کمیت یا مشخصه های بافت تازه تحت فوم مشکی و یا فوم سبز وجود نداشت. فوم مشکی و فوم سبز باعث ارتقای شکل گیری بافت تازه ، با عملکردی بهتر از گاز، در درمان به روش فشار منفی شدند. همچنین میزان نفوذ لوکوسیت ها و تغییر سازمنا دهی بافت ها تحت فوم مشکی و فوم سبز نسبت به گاز، بهتر بود. هر سع نوع از پر کننده های زخم باعث تغییرات کوچک در بستر زخم شدند. نیروهای شابه برای از بین بردن گاز سبز و گاز مشکی از بستر زخم مورد نیاز بود ( 5.0 ± 0.6 n برای فوم سبز و 4.0 ± 0.4 n برای فوم مشکی)، در حالی که برای جدا کردن گاز از بستر زخم نیروی کمتری مورد نیاز بود ( 2.1 ± 0.2 n) . این موضوع می تواند به دلیل رشد داخلی بافت ها در فوم باشد (357 ± 12μm برای فوم سبز و 362 ± 14μm برای فوم مشکی) اما این رشد در گاز دیده نمی شود که این موضوع با ارزیابی های بخش های نمونه برداری شده از بستر زخم، نمایش داده شده است.
جمع بندی: فوم سبز و فوم مشکی دارای تاثیرات زیستی مشابه بر روی بستر زخم هستند. میتوان خونریزی و ترشح را با استفاده از فوم سبز و یا گاز راحت تر ارزیابی کرد. تفاوت ها در روش شناسی های مرتبط با بافت بستر در زمان استفاده از فوم و یا گاز به اضافه NPWT ، از این مشاهدات بالینی پشتیبانی می کند که بافت های تازه تحت فوم ضخیم تر اما حساس تر هستند در حالی که این بافت های تازه زیر گاز نازک تر اما متراکم تر هستند.
هدف استفاده از پر کننده های زخم در روش درمان زخم با فشار منفی (NPWT)، انتقال دادن و توزیع کردن فشار بر روی بستر زخم می باشد . رایج ترین پر کننده های زخم که برای این کار مورد استفاده قرار می گیرند فوم های پلی اورتان و گاز می باشد. Paglinawan و همکارانش نشان داده اند که گاز و فوم هر دو باعث می شوند که میزان شکل گیری بافت های تازه بر روی زخم افزایش پیدا کنند در حالی که Campbell نشان داده است که این دو مورد دارای نرخ درمان مشابه هستند. اما مطالعه ها حالا در حال بررسی موضوعاتی هستند که نشان می دهد مقدار و مشخصه های بافت های تازه شکل گرفته تحت این دو پر کننده ممکن است تفاوت هایی ار داشته باشد : فوم ها باعث شکل گیری بافت های تازه ضخیم می شوند در حالی که گاز ها باعث شکل گیری بافت های تازه نازک تر اما متراکم تر می شوند. این بدین معنی است که انتخاب پر کننده زخم ممکن است متناسب با زخم هر فرد برای رسیدن به نتایج درمانی بهینه، متفاوت باشد.
جمع بندی
فوم سبز و فوم سیاه اثرات بیولوژیکی مشابهی روی بستر زخم دارند. با این حال ، وضعیت زخم (خونریزی و ترشح) به راحتی در فوم سبز دیده می شود اما در فوم مشکی خیر.
تفاوت در مورفولوژی بافت بستر زخم هنگام استفاده از فوم و گاز به علاوه NPWT مشاهده شده است ، که مطابق با مشاهدات بالینی ، بافت تازه در زیر فوم ضخیم اما شکننده است ، در حالی که زیر گاز نازک تر اما متراکم تر است.
بسته به اثرات مورد نظر در بستر زخم ، با انتخاب مواد پرکننده زخم برای زخمهای فردی و بیماران ، می توان روش درمانی را بهینه کرد.
objective: To compare the effects of green foam with black foam and gauze during negative pressure wound therapy (npWT), with regard to wound bed appearance and granulation tissue formation, and monitoring of wound exudate.
Method: Wounds on the backs of eight pigs underwent 72 hours of npWT plus either green polyurethane foam with an open pore structure, black polyurethane foam with an open pore structure or saline-moistened amd gauze. sections of biopsies from the wound bed, including the overlying dressing, were examined histologically with regard to microdeformation of the wound bed and granulation tissue formation. The force required to remove the wound fillers was measured.
results: Wound exudate and bleeding could be easily seen when using gauze and green foam, but were not visible under the black foam. such visibility facilitates monitoring of the wound status. no difference was found in the quantity or characteristics of the granulation tissue formed under the green foam or black foam. Both green foam and black foam resulted in more pronounced granulation tissue formation than gauze under negative pressure. There was also more leucocyte infiltration and tissue disorganisation under green foam and black foam than under gauze. all three wound fillers created microdeformation within the wound bed surface. similar forces were required to remove green foam and black foam (5.0 ± 0.6 n for green foam and 4.0 ± 0.4 n for black foam), while less force was needed for gauze (2.1 ± 0.2 n). This may be a result of tissue ingrowth into the foam (357 ± 12µm for green foam and 362 ± 14µm for black foam), but not into gauze (0µm), as shown by examination of biopsy sections from the wound bed.
conclusion: Green foam and black foam have similar biological effects on the wound bed. Bleeding and exudate can be more easily monitored when using green foam or gauze. differences in the wound bed tissue morphology when using foam or gauze plus npWT support clinical observations that granulation tissue under foam is thick but fragile, whereas that under foam is thinner but denser.
The purpose of the wound filler in negative pressure wound therapy (NPWT) is to transfer and distribute pressure over the wound bed. The most frequently used wound fillers are black polyurethane foam and gauze. Paglinawan et al. demonstrated that both gauze and foam increased granulation tissue formation,1 while Campbell et al. found they have similar healing rates.2 However, studies are now emerging which indicate that the amount and character of granulation tissue formed may differ between the two dressing fillers: foam produces thick granulation tissue,3-5 whereas gauze produces thinner but denser granulation tissue.3,4 This means that the choice of wound filler may be tailored to the individual wound for optimal effects.6
Conclusion
Green foam and black foam have similar biological effects on the wound bed. However, the wound status (bleeding and exudate) can easily be monitored with green foam, but not with black foam.
Differences were observed in the morphology of the wound bed tissue when using foam and gauze plus NPWT, which is in accordance with clinical observations that granulation tissue under foam is thick but fragile, whereas that under gauze is thinner but denser.
Treatment of the patient can be optimised by choosing the appropriate wound filler material for individual wounds and patients, depending on the desired effects in the wound bed. n
(جهت بزرگ نمایی روی عکس کلیک نمایید)
چکیده
مواد و روشها
حیوانات
بی حسی
درمان زخم با استفاده از فشار منفی
کمیت شکل گیری بافت های تازه
اندازه گیری های نیرو
ارزیابی های بافت شناسی
تحلیل های آماری
نتایج
کمیت و مشخصه های بافت های تازه
تغییرات کوچک
میزان رشد داخل پر کننده ها و نیروی مورد نیاز برای جدا کردن پر کننده های زخم
مباحث
شکل گیری بافت تازه
تغییرات کوچک
رشد داخل پر کننده و نیروی مورد نیاز برای جدا کردن پر کننده
جمع بندی
Abctract
Material and methods
Animals
Anaesthesia
Negative pressure wound therapy
Quantity of granulation tissue formed
Force measurements
Histological examination
Statistical analysis
Results
Quantity and characteristics of granulation tissue
Microdeformation
Ingrowth and force required to remove the filler
Discussion
Granulation tissue formation
Microdeformation
Conclusion
- اصل مقاله انگلیسی با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه