چکیده
در دهه های اخیر، سیستم مالی چین بازسازی و دگرگونی قابل توجهی را تجربه کرد که موجب تغییر روابط دوسویه کشور و نهاد های مالی مشارکتی شد. این مقاله به منظور کمک کردن به شناخت ما از این فرآیند، اجرا و پیامد های این رویه های توسعه ای با نشان دادن سیستماتیک مسیر و شاخص های پویای چشم انداز مالی مشارکتی در چین و با تحلیل نقش این نهاد های مالی در تغییرات اجتماعی اقتصادی چین ارائه شده است. این بحث نیز مطرح می شود که تعاونی های مالی چین از طریق فرآیند های ترکیب و تمرکز گرایی به صورت غیر محلی عرضه شده اند. همچنین آنها به طور فزاینده در یک سیستم بر اساس منطق بازار تجاری شده اند که این موضوع موجب تغییر نقش توسعه ای آنها در اقتصاد چین شده است. با این حال به طورمشابه، سیاست اخیر در پی تاسیس مجدد تعاونی های کشاورزی و مالی محلی در نواحی روستایی بوده است. علاوه براین، رویکرد های توسعه ای غیر رسمی و شبه رسمی محلی سازمان های تعاونی در کل کشور ادامه یافته اند.
1. مقدمه
از زمان شروع اصلاحات بازار در اواخر دهه 1970، چین شاهده رشد اقتصادی سریع و پایدار همراه با انواع شکل های معیشتی در هر دو ناحیه شهری و روستایی بوده است. این تغییرات در اقتصاد و جامعه چین در طی دهه های اخیر از تغییرات قابل توجه در سیستم مالی کشور قابل تفکیک نیستند. این دگرگونی مالی منجر به تنوع و گسترش قابل توجه بخش مالی شامل شبکه های گسترده کشوری ارائه کنندگان خدمات مالی رسمی و غیر رسمی در نواحی روستایی و شهری و از نواحی ساحلی تا نواحی دورتر درون مرزی شد. با توجه به وجود دولت های محلی یا مرکزی، موسسات مالی رسمی نقش فعال و مهمی را در شبکه بندی منابع برای صنایع بومی شامل بنگاه های اقتصادی شهری و روستایی (TVE ها) ایفا کردند که منجر به صنعتی شدن سریع کشور شد (بیتمن 2010؛ اوی 1999). یکی از عناصر کلیدی تغییرات مالی و رویکرد های توسعه ای، مدیریت مالی تعاونی بوده است که در تعاونی های اعتباری شهری و روستایی و بنگاه های تعاونی روستایی نمود یافته است. این تعاونی ها در مقاطع مختلف زمانی تاسیس شده و اغلب مبتنی بر اصول تساوی گرایانه دو سویه، مشارکت، انسجام و اتحاد جامعه بوده و ابزارهایی را جهت حمایت از اعضا نسبت به وام های همراه با ربا ارائه کرده و از سویی اقدام به توسعه محلی کرده اند (چنگ 2006).
6. نتیجه گیری
این مقاله به طور سیستماتیک مسیر، شاخص های پویا و تغییر الگوی مالی مشارکتی در چین را نشان داده و به تحلیل نقش موسسات مالی و سازمان های تعاونی در تغییرات اجتماعی اقتصادی چین پرداخته است. آنچه که در طی این تحقیق نشان داده شده است، تصویری پیچیده و پویا از تغییرات نهادی است که منجر به بروز نتایج متنوع برای توسعه و عملیات ارائه کنندگان خدمات مالی تعاونی در کشور شده است. به طور مثال، تعاونی های اعتباری روستایی که در دهه 1940 در پاسخ به وام دهی همراه با ربا تاسیس شدند و به سرعت تبدیل به یک شبکه محلی شده و به عنوان بخش اصلی سیستم مالی روستایی با %80 سپرده و وام در ناحیه روستایی شناخته شدند (انگ 2011). از سوی دیگر بنگاه های تعاونی روستایی و تعاونی های اعتباری شهری در کشور پس از شروع اصلاحات بازار در سال 1978 به صورت نهاد های اجرایی محلی مستقل گسترش یافتند. در طی دو دهه اول پس از اصلاحات بازار، هر سه نهاد نقش اصلی را در معجزه اقتصادی چین با حمایت از صنعتی شدن محلی پیش از ادغام شدن ایفا کرده و به بانک های تجاری تبدیل شده و یا در اواخر دهه 1990 منحل شدند. در نهایت سازمان های مالی غیر رسمی و شبه رسمی نشان دهنده برخی از شاخص های تعاونی مانند پس اندازهای چرخشی و انجمن های اعتباری بوده و تعاونی های کشاورزی گسترش یافته و تبدیل به ساختار های رسمی قانونی در دهه های اخیر شده اند.
Abstract
In recent decades the Chinese financial system has undergone dramatic restructuring, which has substantially altered the country's mutual and co-operative financial institutions. This paper aims to contribute to our understanding of the process, practice and consequences of these developments by systematically charting the trajectory and dynamics of the co-operative financial landscape in China, and by analysing the role that these financial institutions have played in China's socioeconomic change. It is argued that China's financial co-operatives have been de-localised through processes of consolidation and centralisation. They have also been increasingly commercialised within a system based on ‘market logic’, which has changed their developmental role in the Chinese economy. At the same time, however, recent policy has sought to reinstitute locally-focused financial and farmer co-operatives in rural areas. Moreover, local informal and semi-formal modes of co-operative organisation and action have continued to be widespread across the country.
1. Introduction
Since the start of the market reforms in the late 1970s, China has witnessed rapid and sustained economic growth1 accompanied by substantially diversified livelihoods in both urban and rural areas. The transformations taking place in the Chinese economy and society during the recent decades cannot be separated from the dramatic change in the country’s financial system. This financial restructuring has resulted in a considerably diversified and expanded financial sector consisting of extensive national networks of both formal and informal financial service providers whose reach extend from urban to rural areas, and from coastal to more remote inland regions. Owned largely by the central or local state, the formal financial institutions have played an active and pivotal role in channelling resources to indigenous industries, including township and village enterprises (TVEs),2 that have driven the country’s rapid industrialisation (Bateman, 2010; Oi, 1999). One of the key elements of the shifting financial and developmental landscapes has been co-operative financing, represented in particular by the urban and rural credit co-operatives, and rural co-operative foundations. These co-operatives were founded at different points in time and were often based on egalitarian principles of mutuality, co-operation, community solidarity and cohesion, and provided a means of protecting their members from usurious loan sharks while at the same time promoting local development (Cheng, 2006).
6. Conclusion
This paper has systematically charted the trajectory, dynamics and the changing landscape of co-operative finance in China, and analysed the role that co-operative financial institutions and organisations have played in China’s socioeconomic change more broadly. What has emerged is a picture of complex and dynamic institutional change, which has resulted in diverse outcomes for the development and operation of co-operative financial service providers in the country. For instance, rural credit co-operatives, which were established in the 1940s as a response to usurious lending practices, were quickly integrated into a nationwide network and have become the backbone of the rural financial system accounting for 80% of savings and loans in rural areas (Ong, 2011). Rural co-operative foundations and urban credit cooperatives, on the other hand, sprung up across the country after the market reforms beginning in 1978, as independent locally run institutions. In the first two decades after the market reforms all three of these institutions played a major role in China’s economic ‘miracle’ by supporting local industrialisation before being consolidated, transformed into commercial banks, or shutdown in the late 1990s. Finally, informal and semi-formal financial organisations exhibiting at least some co-operative characteristics, such as rotating savings and credit associations and specialised farmer co-operatives, have expanded and diversified, and have been increasingly brought into formal legal structures in recent decades.
چکیده
1. مقدمه
2. موسسات مالی مشارکتی در نواحی روستایی چین و تغییر استراتژی های توسعه ملی
3. از تعاونی های اعتباری شهری تا بانک های تجاری شهری
4. ظهور و رسمیت یافتن تعاونی های جدید
5. بحث: روند های غالب و پیچیدگی در توسعه تعاونی های مالی چین
6. نتیجه گیری
ABSTRACT
1. Introduction
2. Co-operative financial institutions in rural China and shifting national development strategies
3. From urban credit co-operatives to urban commercial banks
4. The (re)emergence and formalisation of new-style cooperatives
5. Discussion: dominant trends and complexity in the development of China’s financial co-operatives
6. Conclusion