تاثیر قوانین حاکمیت شرکتی بر عملکرد شرکت های تولید کننده انرژی در هندوستان
چکیده
این مقاله، به بررسی نقش حاکمیت شرکتی (CG) بر عملکرد مالی و عملیاتی (فنی - تجارتی) شرکت های تامین کننده انرژی در هند می پردازد. در گذشته نه چندان دور، بخش تامین برق هند عمدتا تحت تاثیر ملاحظات انتخاباتی و سیاسی بود که به یک سطح عملکرد ناپایدار منجر می شد. قانون برق هند مصوب سال 2003، چارچوب مشترک اصلاحات را در سطح ملی اجرا کرد. پس از گذشت بیش از پانزده سال از آغاز این اصلاحات، نتایج حاصل هنوز رضایت بخش نیستند. در این راستا، استدلال می کنیم که "علل بیرونی" که از روند اصلاحات آغاز شده است باید عامل اصلی تغییرات اساسی در مدیریت داخلی باشد. برای تعیین کمیت تغییرات مذکور، شاخص CG را محاسبه می کنیم و سپس از داده های 48 نیروگاه واقع در 19 ایالت هند برای سال 2017-2016 استفاده می کنیم تا تاثیر این شاخص را بر عملکرد آن ها ارزیابی کنیم. بر اساس نتایج تحلیلی، بین شاخص CG و عملکرد بخش نیرو، یک رابطه مثبت می یابیم. یک پیامد مهم از این مطالعه آن است که بهبود حاکمیت شرکتی حتی در مواردی که معاملات آزاد بین دولت و بخش انرژی امکان پذیر نباشد، ارزش خاص خود را دارد، زیرا دولت مالک این تسهیلات است.
1. مقدمه
یكی از اهداف اصلاحات بخش نیرو در هند، بهبود سودآوری تجاری و چرخش مالی بوده است (سوریواوا و کاتوریا، 2014؛ MoP، 2005). همانند سایر کشورهای در حال توسعه، اصلاحات در بخش برق با هدف کلی دستیابی به سطوح بالاتر رشد اقتصادی و به نوبه خود، کاهش در وضعیت نامطلوب شهروندان انجام شده است (سن و جماسب ، 2012).
روند اصلاحات در هند که از اوایل دهه 1990 آغاز شده، سه مرحله را پشت سر گذاشته است. مرحله 1 در سال 1991 با اصلاح قانون برق هند 1910 و قانون تامین برق 1948 آغاز شد. تمرکز این مرحله، ایجاد انگیزه در تولید برق خصوصی برای کم کردن فاصله بین تقاضا و عرضه بود. مرحله 2 اصلاحات در بخش برق با تصویب قانون کمیسیون تنظیم مقررات برق در سال 1998 آغاز شد، که ایجاد کمیسیون های نظارتی ایالتی را برای از بین بردن تعرفه ها از عملکرد دولت تسهیل کرده است. در مرحله سوم، یک قانون جامع و به روز شده ، قانون برق 2003 تصویب شد، که کلیه قوانین قبلی بخش برق را لغو کرد. تمرکز اصلی این قانون بر ترویج رقابت، تفکیک سازی اجباری، به حداقل رساندن الزامات صدور مجوز برای تولید، افزایش تولید ذخایر برق، و فراهم کردن دسترسی آسان حتی به مشتریان خرده فروشی بود. جدول A1 در پیوست تفاوت های کلیدی بین قانون برق 2003 و سایر قوانین قبلی را با توجه به پارامترهای مختلف مقایسه می کند.
6. نتیجه گیری و کاربرد سیاستی
همانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه، اصلاحات در بخش برق در بطن اصلاحات اقتصادی در کشور هند بوده است. از میان تغییرات متعدد، این اصلاحات به "برقراری نهادهای نظارتی مستقل"، "تفکیک یک بخش یکپارچه به شرکت های تولیدی، انتقال و توزیع"، "دسترسی آسان به شبکه ها" و حتی "رقابت در انتهای زنجیره خرده فروشی" منجر شده است. بدین شکل، این اصلاحات، یک محیط بیرونی بهبود یافته را برای مراکز تسهیلات انرژی با هدف بهبود عملکرد مالی آن ها فراهم کرده است. با این حال ، حتی بیش از یک دهه پس از اعمال اصلاحات، نتایج حاصل در بخش توزیع برق – یعنی مهمترین قسمت در بخش برق – همچنان متناقض است. گزارش حاصل از برخی مراکز تسهیلات انرژی، حاکی از بهبود در نتایج است، اما بسیاری از آن ها پیشرفتی نشان نداده اند. گفته می شود که "علل خارجی" از روند اصلاحات باید به عنوان كاتالیزوری عمل كند تا تغییرات داخلی مهمی را در این نهادها به بار آورد. در این مطالعه، از شاخص حاکمیت شرکتی (CG) برای تعیین کمیت این تغییرات استفاده کرده ایم. با استفاده از داده های مقطعی در مورد عملکرد 48 نیروگاه انرژی از 19 ایالت هند در سال 2017-2016 ، اثر شاخص CG را در عملکرد آن ها بررسی کرده ایم.
Abstract
This paper investigates the role of corporate governance (CG) on the financial and operational (technical-cum-commercial) performance of India utilities. The Indian power sector, in the past, was mainly driven by electoral and political considerations that led to an unsustainable level of performance. The Indian Electricity Act 2003, brought a common framework of reforms at the national level. After more than fifteen years of reforms, results at the distribution end are still mixed. We argue that the ‘external causes' unleashed from the reform process should be a catalyst to more significant internal management changes. To quantify these changes, we compute the CG index and then employ data of 48 power utilities from 19 Indian states for the year 2016-17 to see the impact of this index on their performance. We find a positive relationship between the CG index and the performance of the utilities. An important policy implication is that improvement in CG is worth pursuing even in utilities where arm's length between government and the utility is not possible, as the government is the owner of these utilities.
1. Introduction
One of the objectives of power reforms in India has been to improve the commercial viability and financial turnaround of the sector (Srivastava and Kathuria, 2014; MoP, 2005). As in other developing countries, the power sector reforms have been linked to the overall policy objective of achieving higher levels of economic growth and, in turn, facilitating the reduction in poverty of the citizens (Sen and Jamasb, 2012).
Starting from the early 1990s, the reform process in India has passed through three phases.1 Phase 1 started in 1991 with the amendment of the Indian Electricity Act, 1910 and the Electricity (Supply) Act, 1948. The focus in this phase was on adding and incentivizing private power generation to bridge demand and supply gap. The phase 2 of the power sector reforms started with the passage of the Electricity Regulatory Commission Act in 1998, which facilitated the creation of the state regulatory commissions to delink tariff setting from the government functioning (Srivastava and Kathuria, 2014). In the third phase, a comprehensive and updated legislation, the Electricity Act, 2003 was enacted,2 which superseded all previous Acts of the electricity supply. The primary focus of this Act was on promoting competition, mandatory unbundling, minimization of licensing requirements in the generation, promotion of captive power generation, and provision for open access even to retail customers and making 100 percent metering compulsory (Singh, 2006). Table A1 in the Appendix compares the key differences between the Electricity Act, 2003 and the earlier Acts with respect to different parameters. Organizationally, ref
6. Conclusions and policy implications
Power sector reforms have been at the core of wider economic reforms in India, similar to many developing countries. Among many changes, the reforms encouraged setting up of independent regulators, unbundling of the integrated sector into generation, transmission and distribution companies, unbiased access of networks, even competition at the retail end. The reforms thus set an improved outward environment to operate for the utilities with an aim to bring financial discipline to them. However, even more than a decade after the reforms, the results at the distribution end, the critical most segment of the power sector, are mixed. Some utilities are reporting improved results, but many have not shown improvement. The ‘external causes’ unleashed from the reform process should, at least ideally, be working as a catalyst to bring significant internal changes in the utilities. We have used corporate governance (CG) index to quantify these changes. Using cross-section data on the performance of 48 power utilities from 19 Indian states of the year 2016-17, we have studied the effect of CG index on their performance.
(جهت بزرگ نمایی روی عکس کلیک نمایید)
چکیده
1. مقدمه
2. دیدگاه نظری و بررسی مقالات پیشین
2.1. دیدگاه نظری
2.2. بررسی مقالات پیشین
3. روش مطالعه
3.1. حاکمیت شرکتی (CG) و عملکرد مالی
3.2. حاکمیت شرکتی (CG) و عملکرد عملیاتی
4. داده ها و متغیرها
4.1. سنجش کیفیت حاکمیت شرکتی (CG)
4.2. متغیرهای کنترل
5. نتایج و بحث
6. نتیجه گیری و کاربرد سیاستی
ABSTRACT
1. Introduction
2. Theoretical perspective and literature review
2.1. Theoretical perspective
2.2. Literature review
3. Methodology
3.1. CG and financial performance
3.2. CG and operational performance
4. Data and variables
4.1. Measuring quality of corporate governance (CG)
4.2. Control variables
5. Results and discussion
6. Conclusions and policy implications
- اصل مقاله انگلیسی با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه