نسبت شاخص توده بدنی به سن بیمار: یک راهنمای انتخاب ایمپلنت مقرون به صرفه برای آرتروپلاستی کل زانو
چکیده
پس زمینه: ما به دنبال توسعه ی یک دستورالعمل انتخاب ایمپلنت معقول بر اساس نسبت شاخص توده ی بدنی (BMI) به سن بیمار، به منظور انتخاب ایمپلنت مناسب و کاهش هزینه و در عین حال حفظ کیفیت هستیم. نسبت BMI به سن می تواند برای تشخیص نیاز بیمار و انتخاب بیمارانی که ممکن است از تکنولوژی جدیدتر و ایمپلنت های گران تر سود ببرند و آن هایی که ایمپلنت های استاندارد برایشان مناسب خواهد بود، مورد استفاده قرار بگیرد.
روش ها: یک آنالیز گذشته نگر، انواع ایمپلنت های دریافت شده توسط بیمارانی که از ژانویه ی 2012 تا آگوست 2014 تحت آرتروپلاستی کل زانو قرار گرفته بودند را مورد بررسی قرار داده است. بیمارانی که یک نسبت BMI به سن بیشتر از 0.06 داشتند به عنوان گروه دارای نیاز بالا و واجد شرایط برای ایمپلنت های مناسب برای نیاز بالا یا ایمپلنت استاندارد گروه بندی شده بودند. بیمارانی که یک نسبت BMI به سن کوچکتر مساوی 0.60 داشتند به عنوان گروه دارای نیاز استاندارد شناسایی شده بودند و فقط واجد شرایط ایمپلنت-های استاندارد بودند. ایمپلنت های دریافت شده ی واقعی شناسایی شدند و با ایمپلنت هایی که براساس نسبت BMI به سن پپشگویی شده بودند مورد مقایسه قرار گرفتند و میزان صرفه جویی در هزینه (پس انداز) نیز محاسبه شد.
نتایج: مجموعا 1507 زانوی جراحی شده شناسایی شد. ایمپلنت های مناسب برای نیاز بالا، نسبت به ایمپلنت-های مناسب برای نیاز استاندارد، 31% هزینه ی بیشتری داشتند. 38 تا از 1084 ایمپلنت مناسب برای نیاز بالا در زانوهای دارای نیاز استاندارد کار گذاشته شده بودند و در مجموع 28.6% از زانوهای مناسب برای نیاز بالا در بیماران دارای نیاز استاندارد مورد استفاده قرار گرفته بودند.
نتیجه گیری: محدود کردن استفاده از ایمپلنت های مناسب برای نیاز بالا برای بیماران دارای نیازهای عملکردی بالا بر اساس نسبت BMI به سن ممکن است به جراحان برای انتخاب ایمپلنت های مناسب کمک کند و در عین حال یک معیار خرید مبتنی بر ارزش را برای انتخاب ایمپلنت های آرتروپلاستی کل زانو ارائه کند.
نتیجه گیری
تغییر به سمت نسبت BMI به سن، اثر کمی روی انتخاب ایمپلنت های TKA توسط جراح در موسسه ی ما داشت. به نظر می رسد که دستورالعمل های انتخاب ایمپلنت، قابلیت پیشگویی هزینه های ایمپلنت برای موسسات بهداشت و درمان را بهبود داده است و در عین حال به جراحان اجازه می دهد تا آن بیمارانی که تکنولوژی های جدید ممکن است برایشان سودمند باشند را انتخاب کنند. محدود کردن استفاده از ایمپلنت های مناسب برای نیاز بالا فقط برای بیماران دارای نیاز بالا، براساس نسبت BMI به سن، ممکن است انتخاب ایمپلنت های مناسب توسط جراحان را هدایت کند و در عین حال معیار خرید مبتنی بر ارزش را برای انتخاب ایمپلنت های TKA ارائه کند (6،7،19).
Abstract
Background We sought to develop an objective implant selection guideline based on the ratio of patient body mass index (BMI) to age in order to select implants preoperatively and reduce cost while maintaining quality. The BMI-to-age ratio can be used to distinguish patient demand and select those patients who may benefit from newer technology and higher cost implants and those who would do well with standard-demand implants.
Methods A retrospective analysis investigated the types of implants received by patients undergoing total knee arthroplasty from January 2012 to August 2014. Patients with a BMI-to-age ratio >0.60 were categorized as high demand and were eligible for either a high-demand implant or a standard-demand implant. Patients with a BMI-to-age ratio ≤0.60 were recognized as standard demand and would be eligible for only standard-demand implants. The actual implant received was identified and compared with the implant as predicted by the BMI-to-age ratio and potential cost savings were identified.
Results A total of 1507 operative knees were identified. The high-demand implant carries a 31% greater cost than that of a standard-demand implant. Thirty-eight of 1084 high-demand implants were placed in standard-demand knees. An additional 1.1% cost was realized with 38 standard-demand knees receiving high-demand implants and 28.6% if high-demand knees had been used in all standard-demand patients.
Conclusions Limiting the use of high-demand implants to high-functional-demand patients based on the BMI-to-age ratio may guide the surgeon's choice in optimizing implant selection while providing value-based purchasing criteria to the selection of total knee arthroplasty implants.
Conclusions
Transition to the BMI-to-age ratio has had little effect on surgeon's choice of TKA implants at our institution. Objectifying implant selection guidelines improves the predictability of implant costs for health care institutions while allowing surgeon's choice for those patients where new technology may be indicated. Limiting the use of high-demand implants to only high-demand patients based on the BMI-to-age ratio may guide the surgeon's choice in optimizing implant selection while providing value-based purchasing criteria to the selection of TKA implants [6,7,19].
(جهت بزرگ نمایی روی عکس کلیک نمایید)
چکیده
مقدمه
مواد و روش ها
شرکت کنندگان
روش شناسی مطالعه
نتایج
بحث
نتیجه گیری
Abstract
Introduction
Material and methods
Participants
Study methodology
Results
Discussion
Conclusions
- اصل مقاله انگلیسی با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه