چکیده
تفکر استراتژیک یک مولفه ی کلیدی از تصمیم گیری منطقی می باشد. با این حال، جنبه های توسعه ی آن کم تر شناخته شده است. در این پژوهش نشان می دهیم که کودکان پیش دبستانی می توانند به صورت استراتژیک در تصمیمات فردی ساده ای که نیازمند پیش بینی تعداد محدودی از تصمیمات آینده هستند، استدلال کنند. این قابلیت تنها به صورت جزئی برای حل مشکلات پیچیده تر تصمیم گیری فردی و تعامل موثرتر با سایرین تفسیر می-شود. این قابلیت همچنین در میان کودکان بزرگ تر در کلاس پیشرفته تر می باشد. نتایج نشان می دهد در حالی که پیش دبستانی ها به صورت بالقوه دارای قابلیت تفکر استراتژیک هستند، اما این قابلیت همیشه به معنای توانایی رفتار استراتژیک نمی باشد.
1. مقدمه
تفکر استراتژیک، یا توانایی ذاتی در پیش بینی حرکات و واکنش مناسب، مبنایی برای تصمیم گیری منطقی است. این تفکر، رفتار را در شرایط انفرادی و بازی های استراتژی شکل می دهد. در حالی که تصمیم گیری استراتژیک در کودکان در این مبحث توجهات زیادی را به خود جلب کرده است، اما در مورد سنی که کودکان شروع به نشان دادن آن می کنند اطلاعات زیادی در دست نیست. برای مثال، بازی دوز در میان کودکان پیش دبستانی، محبوب است. با این حال مشخص نیست که آیا کودکان می توانند گام های متعدد را پیش بینی کنند و یا این که آیا آن ها قادر هستند واکنشی مناسب بروز دهند یا خیر. به طور مشابه، کودکان چند درجه از پیچیدگی در تعاملات را بروز می دهند، اما رفتار در الگوهایی که بیشتر مورد بررسی قرار گرفته اند احتمالا توسط سایر نگرانی های مرتبط، عوامل فرهنگی، یا توسط تقلید رفتار دیگران حاصل می شود. این مسئله می تواند تاثیر تفکر استراتژیک بر رفتار را پنهان کند.
4. بحث و نتیجه گیری
تجزیه و تحلیل ما گواهی است که کودکان، نیاز به اعمال استدلال منطقی، LR، در تکالیف تصمیم گیری فردی ساده و پیچیده را درک می کنند اما بسیاری از آن ها در پیاده سازی استدلال پیش بینی، AR، در تکالیف سخت سطوح پیچیده و بازی، ناکام بودند. آنالیز دسته بندی ما نشان از یک ناهمگونی بزرگ داشت که مراحل مختلف توسعه را بازتاب می داد؛ تعداد کمی از کودکان توانستند این توانایی ها را در تمام حوزه ها اعمال کنند، در حالی که بسیاری دیگر از آن ها با مورد دوم به مشکل خوردند و برخی نیز هیچ یک را کسب نکردند. به طور خاص، توانایی بازی کردن با تعادل در سطح بازی، به طور ذاتی به توانایی تفکر منطقی (LR) و پیش بینی های ساده (AR-s) در تکالیف تصمیم گیری فردی مرتبط است. به رز جالبی، توانایی حل تکلیف سخت سطح پیچیده، با توانایی پاسخ-گویی به سوالات نگهداری در حوزه ی انگیزشی مرتبط بود. در رابطه با این نتایج، نظراتی وجود دارد.
Abstract
Strategic thinking is an essential component of rational decision-making. However, little is known about its developmental aspects. Here we show that preschoolers can reason strategically in simple individual decisions that require anticipating a limited number of future decisions. This ability is transferred only partially to solve more complex individual decision problems and to efficiently interact with others. This ability is also more developed among older children in the classroom. Results indicate that while preschoolers potentially have the capacity to think strategically, it does not always translate into the ability to behave strategically.
1 Introduction
Strategic thinking, or the intrinsic ability to anticipate actions and act accordingly, is a cornerstone of rational decision-making. It shapes behavior both in individual situations and in games of strategy. While strategic decision-making in children has received substantial attention in the literature [1–14], little is known about the age at which children start displaying it. For example, tic-tac-toe is popular among preschoolers. However, it is unclear whether children can anticipate multiple steps or whether they are bound to ‘play as they go’ [3]. Similarly, children are known to display some degree of sophistication in interactions, but behavior in most studied paradigms is likely driven by other-regarding concerns, cultural factors, or by mimicking others’ behavior [4, 6, 8, 10, 15–18]. These confounds may hide the contribution of strategic thinking to behavior.
4 Discussion
Our analysis provided evidence that children understood the need to apply logical reasoning, LR, in the individual decision-making tasks Simple and Complex, but many failed to implement anticipatory reasoning, AR, in the most difficult tasks Complex and Game. Our classification analysis revealed a large heterogeneity reflecting different developmental stages: a few participants were able to apply these abilities across contexts while many others struggled with the second, and some did not acquire any. In particular, the ability to play at equilibrium in Game was inherently related to the ability to think logically (LR) and to make simple anticipations (AR-s) in individual decision-making tasks. Interestingly, the ability to solve the arguably most difficult task Complex was associated with the ability to answer conservation questions in a motivated context. A few comments are in order regarding these results.
چکیده
1. مقدمه
2. طراحی و روش ها
تکالیف تفکر استراتژیک
تکالیف کنترل
3. نتایج
3-1 آنالیز جامع
3-2. عملکرد در تکالیف و آنالیز طبقه بندی
3-3. تفکر استراتژیک و سن
3-4. تفکر استراتژیک و جنسیت
4. بحث و نتیجه گیری
Abstract
1 Introduction
2 Design and methods
Strategic thinking tasks
Control tasks
3 Results
3.1 Aggregate analysis
3.2 Performance across tasks and classification analysis
3.3 Strategic thinking and age
3.4 Strategic thinking and gender
4 Discussion