چکیده
طراحی سیستم خودتنظیم بهوسیلهی یک سیستم شیر کمکی جریان هوا حاوی پاسخ بالا برای ورودیهای فشار ترکیبی مافوقصوت یا سیستمهای بادی هوافضا توصیف شده است. شیر از یک صفحهی شیاردار چندگانه استفاده میکند تا به تغییر مساحت جریان با کم نمودن کورس و جرم قسمتهای متحرک دست یابد. سیستم خودتنظیم از یک محرک سیلندر داخل پیستون هیدرولیکی در اتصال بسته به یک شیر خودتنظیم الکتروهیدرولیکی دو مرحلهای استفاده مینماید. با استفاده از جبرانساز الکتریکی، پاسخ دامنهی کوچک سیستم بر روی 14 درصد مساحت جریان کل سیستم درون 0 تا -3 دسیبل تا 110 هرتز تنظیم شده است. مساحت جریان شیر کامل برابر با in2 25 (cm2 161) مربع میباشد. یک مدل ریاضی برای سیستم ارائه شده است و پاسخهای تحلیلی با دادههای تجربی مقایسه شده است.
خلاصه
بررسی کردن دینامیک و کنترل ورودیهای فشار ترکیبی مافوقصوت که در آن سختافزار سیستم کنترلی برای عملکرد سیستم، عامل محدودکننده ندارد، نشان میدهد که توسعهی آشقتگی واکنش بالا و دستگاههای کنترل در آن ضرورت دارد. یک شبیهسازی بر روی یک ورودی مشخص نشان داده است که بهرهی دینامیکی از صفر تا 100 هرتز بهوجود آمده است.
ملاحظات نهایی
یک شیر صفحهای شیاردار و سیستم خودتنظیم الکتروهیدرولیکی برای استفاده از یک ورودی مافوقصوت طراحی شده است. همچنین این طراحی، کاربرد یک تکنیک سادهشده برای محاسبه کردن حدهای اشباع سیستم خودتنظیم را ارائه میدهد. یک نمودار بلوکی تابع انتقال خطیشده برای سیستم خودتنظیم شیر کمکی استخراج شده است و سیستم جبرانساز بهوسیلهی تکنیک مکان هندسی ریشه تعیین شده است. یک مقایسه بین پاسخهای تحلیلی و تجربی انجام شده است که نتایج دارای نزدیکی به هم میباشند. درهای کمکی برای بررسی کردن کنترلها درون 3± دسیبل از صفر تا 110 هرتز برای دامنهی کورس اوج تا اوج بهدست آمده است که 14 درصد مساحت شیر کمکی کامل را ارائه داده است. این ظرفیتها بهصورت قابلتوجه در چندین بررسی دینامیکی و کنترلی مورد استفاده قرار گرفته است (مراجع 4 و 8). با استفاده از تکنیکهای طراحی که در اینجا توضیح داده شده است، طراح سیستم خودتنظیم میتواند بهصورت مشابه، دستگاههای کنترلی محرک شیر خودتنظیم الکتروهیدرولیکی حاوی پاسخ بالا را بسازد تا دارای عملکرد دینامیکی قابلقبولی باشند.
چکیده
خلاصه
مقدمه
طراحی شیر و مؤلفههای سیستم خودتنظیم
پوش عملکرد سیستم حداکثر
عملکرد و عملیات سیستم خودتنظیم خطی
طراحی تحلیلی سیستم خودتنظیم
مقایسه بین نتایج تحلیلی و تجربی
توصیههایی برای بهبود قابلیت اطمینان مکانیکی
ملاحظات نهایی