بهبود اثر رادیوتراپی در سرطان پستان بوسیله نانوذرات: یک بررسی
چکیده
در بین همه تلاشهای انجام شده برای بهبود نتایج مدیریت انکولوژیکی، افزایش تابش نانوذرات برای درمان بیماران سرطانی رویکرد جدیدی است که در دهه اخیر توجه به تحقیق در این زمینه را افزایش داده است. داده های پیش بالینی مختلفی از سراسر جهان منتشر شده اند؛ با این حال، هنوز هم شواهد بالینی کافی در مورد اجرای این روش بصورت عادی و همچنین مدیریت مختص این بیماری وجود ندارد. نانوذرات طلا (AuNP، که ممکن است در بین بیشترین مواد مورد بررسی قرار داشته باشد، توجیهی برای اکثر اطلاعات موجود است؛ با این وجود، برخی از مواد جدید نیز در موقعیتهای پیش بالینی مورد استفاده قرار گرفته اند.
در حال حاضر، بدون وجود هیچ اطلاعات ایمنی برای حمایت از استفاده فعال از آن، به نظر می رسد که اطلاعات دوزیمتریک درون تنی و آزمایشگاهی با یک چشم اندازه بسیار مطلوب و امیدوارکننده برای کاربردهای بالینی سازگار باشد. این بررسی اطلاعات دوزیمتری مربوط به بافت سرطان پستان را ارزیابی می کند، و لازم است که بررسی بیشتری در آینده در مورد تاثیر احتمالی آن بر گزینه های درمان و نتایج بیمار در محیط بالینی انجام شود.
در حال حاضر، ما استفاده از اطلاعات پیش بالینی کاربرد نانوذرات را برای بهبود کلی درمان سرطان توصیه می کنیم؛ با این حال، داده های بالینی بیشتری برای دستیابی به طیف وسیعتری از ابزارهای درمانی مورد نیاز است. همانطور که پروژه های تحقیقاتی مداوم هنوز هم نیاز به تکمیل داده های خود دارند، حساس کننده ها هنوز می توانند ابزار امیدوارکننده ای برای توسعه در آینده باشند (شکل 1 (19)). در سالهای بعد، آیا ما دوزهای درمانی را به دلیل تقویت نانوذرات کاهش خواهیم داد؟ این سوالی است که داده های بالینی به آن پاسخ خواهند داد.
Abstract
Amongst all efforts for improving oncological management outcomes, nanoparticles enhanced radiation for breast cancer patient's treatment is a novel approach that has grown interest for research in the last decade. Multiple preclinical data has been published, from all around the globe; however, clinical evidence is still insufficient for implementing the method in routine practice and in disease specific management. Gold nanoparticles (AuNP), which may be among the most studed materials, account for the majority of available data; however, some new materials have also been used in preclinical settings.
Without any safety data available at the moment to support an active use, dosimetric in vitro and in vivo information seems to be consistent with a very promising and hopeful panorama for clinical applications. This review evaluates existing dosimetric data in breast cancer tissue, and a probable future impact in treatment choices and patient outcomes, as further investigation is required in a clinical.
At the moment, we have encouraging preclinical data supporting nanoparticles use for general cancer treatment enhancement; however, further clinical data is required for opening a wider range of therapeutic tools. As ongoing research projects still need to mature their data, radiosensitizers will still be a promising tool for future development (Fig. 1, [19]). In the following years, will we be descalating our treatment doses because of nanoparticles enhancement? Clinical data will answer this question.
(جهت بزرگ نمایی روی عکس کلیک نمایید)
- اصل مقاله انگلیسی با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه