چکیده
با فرض اینکه معمول ترین ساختار کنترلی برای کنترل اولیه و صفر میکروگریدهای مبتنی بر معکوس کننده (مانند سه زنجیره به همراه بلندترین آن که کنترل آویزان می باشد)، مزیت بالقوه بهینه سازی پارامترهای کنترل، مورد بررسی قرار می گیرد. مدل تاسیساتی (نیروگاه) غیرخطی، به طور فشرده دینامیک را در مختصات dq محلی توضیح می دهد. پس از آن، طراحی تنظیم کننده های (کنترلرهای) زنجیره ای غیرمتمرکز، بدل به مشکلی برای طراحی تنظیم کننده ایستا با محدودیت های ساختاری می گردد. تنظیم کردن پارامترهای تنظیم کننده (کنترلر)، یک روش مستقیم برای تخصیص دیرک مورد استفاده، می باشد. شبیه سازی های مورد نظر نشان می دهند که نوسان های موجود در پاسخ کوتاه می توانند به مقدار زیادی توسط انتخاب پارامترهای کنترل مناسب، کاهش یابند، این در حالیست که سرعت سیستم به دلیل پالایش (فیلترینگ) پایین گذر توان برقی برای کنترل اولیه محدود می شود.
1.مقدمه
برای مدت زمان زیادی، واکاوی (آنالیز) پایداری شبکه های برق، توجهات پژوهشی زیادی را معطوف به خود می کرده است. هنوز تعداد نسبتا کمی از کتاب های درسی و نشریات دیگر، واقعا به انتخاب پارامترهای کنترلی، و حتی به میزان کمتر به تحقیق در رابطه با ساختار کنترلی که معمولا مورد استفاده قرار می گیرند، می پردازند. این مساله ممکن است به دلیل این واقعیت باشد که برای سیستم های توانی بزرگ، اغلب مدل دقیق موردنظر دستیافتنی نیست. اما هنگامی که میکروگریدها لحاظ می شوند، این مساله نباید همچون قبل باقی بماند. دلیل دیگر در مورد کم پرداختن به موارد مذکور ممکن است به علت دشواری های برخاسته از ماهیت غیرمتمرکز کنترل شبکه باشد. به هر حال، مشکلات رخ داده هنوز به عهده محققین این امر گذاشته شده است (مانند لیتز، 1983؛ کونیگورسکی، 1988؛ سیلجاک، 1991؛ لونز، 1992).
ترکیب رویکردهای مدلسازی به طور گسترده در واکاوی پایداری سیستم توان برقی و نتایج حاصله از گروه کنترل (محققان عرصه کنترل) در تنظیم کننده های غیرمتمرکز، مورد استفاده قرار گرفته است، ما برای بهبود رفتار ناپایدار و کوتاه، پارامترهای تنظیم کننده یک میکروگرید را تنظیم می کنیم.
Abstract
Assuming the most common control structure for zero and primary control of inverter-based microgrids, i.e. three cascades with the highest one being droop control, the potential benefit of optimizing the control parameters is investigated. A detailed nonlinear plant model is derived that compactly describes the dynamics in local dq-coordinates. Then, the design of the decentralized, cascaded controllers is converted into the problem of designing one centralized static controller with structural restrictions. To tune the controller parameters, a direct method for pole-assignment is used. The simulations show that the oscillations in the transient response can be reduced greatly by choosing appropriate control parameters, while the speed of the system is restricted due to the low-pass filtering of the power for primary control.
1. INTRODUCTION
The stability analysis of electricity grids has been of great research interest for a long time. Yet relatively few textbooks or publications actually treat the selection of the control parameters, and even fewer question the typically used control structure. This might be due to the fact that for large power systems the detailed model often is not available. But when considering microgrids, this should not be an issue. Another reason might be the difficulties arising due to the decentralized nature of grid control. And yet, the occurring problems have long been tackled by the control society, e.g. Litz (1983), Konigorski (1988), Siljak (1991), Lunze (1992).
Combining the modeling approaches broadly used in power system stability analysis and the results from the control society on the design of decentralized controllers, we tune the controller parameters of a microgrid to improve its transient behavior.
چکیده
1.مقدمه
2.نشان گذاری ها و فرضیات اساسی
3.دستگاه های مختصات
4.مدل شبکه ای
5.مدل تاسیسات و معکوس کننده
6.ساختار تنظیم کننده (کنترلر)
1.6.تنظیم کننده زنجیره ای (پله ای یا متوالی یا آبشاری)
7.روش طراحی تنظیم کننده
8.کاربرد و شبیه سازی
9.نتیجه گیری و دورنما
Abstract
1. INTRODUCTION
2. BASIC ASSUMPTIONS AND NOTATION
3. COORDINATE SYSTEMS
4. NETWORK MODEL
5. INVERTER AND PLANT MODEL
6. CONTROLLER STRUCTURE
6.1 Cascaded Controller
6.2 Reduction to the Design of a Static Controller
7. CONTROLLER DESIGN METHOD
9. CONCLUSION AND OUTLOOK