چکیده
در این مقاله بر آن هستیم مطالعاتِ پیرامون نقش نهادهای بومی در قابلیت های سازمان های کوچک و متوسط چینی و همچنین تأثیر این روابط بر قابلیت نوآوری سازمان ها را تکمیل کنیم. به طور خاص، مطالعات اخیر را با بررسی تأثیر جوانب سطح کلان و خرد نهادهای چینی (حمایت دولت، گوانجی ) بر قابلیت های " ابتکارعمل " و "یادگیری" سازمان های کوچک و متوسط چینی و در نهایت نوآوری این شرکت ها تکمیل می کنیم. بحث های مفهومی ما بر نظریه های نهادی، یادگیری سازمانی و نظریه مبتنی بر منابع متمرکز می باشد. در این راستا، چندین رویه علیت وابسته و در عین حال متمایز را که در نهایت بر توسعه قابلیت نوآوری SME های چینی تأثیر می گذارند را مورد بحث قرار می دهیم. بر اساس تحلیل حداقل مربعات جزئی انجام شده از بیش از 200 سازمان، از هر شش فرضیه پشتیبانی تجربی می شود که بر وجود روابط فوق صحه می گذارد. یافته های این مطالعه، موارد زیر را آشکار می سازد: (1) تأثیر نسبی عوامل نهادی در برابر شرکت های خاص در مهارت سازی سازمانی، (2) نگاشت اثرات نهادی در سطح کلان و خرد بر مهارت های سازمانی و (3) تأثیر نسبی مهارت های سازمانی بر عملکرد نوآوری.
1. مقدمه
همانند بسیاری از دیگر کشورهای جهان، در چین نیز سازمان های کوچک و متوسط (SME) بخش لاینفک اقتصاد داخلی محسوب می شوند. وانگ و یائو (2002) از SMEها به عنوان "ستون فقرات رشد اقتصادی چین" یاد می کنند. گزارش های اخیر نشان می دهد SME های چینی (زین پس به منظور سهولت، آن ها راCSME خطاب می کنیم)، تقریباً 60٪ از تولید ناخالص داخلی چین، بیش از 70٪ از حق ثبت اختراعات و تقریبا 70٪ از صادرات را با نرخ رشد صادرات بالاتر از صادرات کل به خود اختصاص می دهند (ژانگ ، وانگ ، ژائو و ژانگ ، 2017). سازمان های کوچک و متوسط چینی نه تنها از منظر اقتصادی - از جمله تولید ناخالص داخلی، درآمدهای مالیاتی و اشتغال (اخبار بانکی چین ، 2018)، بلکه این سازمان ها از نظر استراتژیک نیز بسیار مهم هستند، چرا که به مثابه موتورهای "نوآوری" تلقی می شوند که توسعه اقتصادی و اجتماعی چین را ارتقاء می بخشند. به هر روی، با تغییر سریع فناوری و محیط بازار، CSME ها با رقابت جهانی شدیدی روبرو شده اند. در نتیجه، بسیاری از CSME ها باید استراتژی "رقابت در قیمت" را فراموش کنند و به رویکرد " رقابت بواسطه تولید محصولات نوآورانه" که بالاترین ارزش را برای مشتریان خود به ارمغان می آورند متوسل شوند.
5. بحث و نتیجه گیری
یافته های ما سه بینش جدید پیرامون عواملی که سبب افزایش قابلیت نوآوری CSMEها می شود ارائه می دهد: نخست، علی رغم باور عمومی موجود پیرامون تأثیرات مطلوب نهادهای بومی چین (در اینجا ، ارتباطات شخصی و حمایت دولت از شرکت های داخلی)، گوانجی و پشتیبانی دولت در مجموع فقط 10٪ تا 15٪ از واریانس مرتبط با قابلیت های ابتکارعمل و یادگیری سازمانی را توضیح می دهد (شکل 3، کادر بیضی شکل). این نتیجه نشان می دهد که سایر عوامل - احتمالاً عوامل خاص شرکت (پتی و همکاران ، 2017) - نقش مهمی را در ایجاد این قبلیت ها ایفا می کنند. البته، بدین معنی نیست که متغیرهای فوق در سطح نهادی بی اهمیت هستند؛ بلکه می توان گفت که گوانجی و حمایت دولت، نقشی مهمی در ارتقای قابلیت ها در مراحل اولیه چرخه های توسعه دارند. سپس، عوامل خاص شرکت، فرایندهای توسعه قابلیت CSME را ارتقاء می بخشد. به عبارت بهتر، CSMEها نباید گوانجی و پشتیبانی دولت را به مثابه تاثیرات علیّ مطلق مشاهده کنند؛ چرا که یافته های ما نشان می دهد که این تأثیرات، ابزاری هستند برای توسعه بستر قابلیت های سازمان های کوچک و متوسط چینی. بنابراین، CSME ها باید از مضمون پوشالی امنیت ناشی از ارتباطات شخصی و پشتیبانی دولت فاصله بگیرند. از سوی دیگر، CSMEها می بایست برای توسعه مهارت نوآورانه خود، بر عوامل سطح شرکت تمرکز کنند.
Abstract
We attempt to advance the existing narrative about the role of local institutions vis-à-vis the organizational capabilities of Chinese SMEs, and the influence of such linkages on the innovation capability of these firms. Specifically, we complement recent work by investigating the impact of macro- as well as micro-level aspects of Chinese institutions (Government support; Guanxi) on the ‘Improvisation’ and ‘Learning’ capabilities of Chinese SMEs and, ultimately, these firms’ innovation capability. Our conceptual arguments are embedded in Institutional, Organizational learning, and Resource-based theories. We isolate, unpack, and discuss several inter-related, yet distinct, causal mechanisms that ultimately influence Chinese SMEs’ innovation capability development. Based on a Partial Least Squares analysis of more than 200 firms, we find empirical support for all six hypotheses which represent the above-mentioned relationships. Our findings offer insights pertaining to: (1) the relative impact of institutional versus firm-specific factors in developing organizational proficiencies, (2) the mapping of macro- and micro-level institutional effects on organizational proficiencies, and (3) the relative effect of organizational proficiencies on innovation performance.
1. Introduction
In China, as in many other parts of the world, small and medium sized enterprises (SMEs) are an integral part of the domestic economy (Cardoza, Fornes, Li, Xu, & Xu, 2015; Chen, 2006). In fact, Wang and Yao (2002): 199) refer to them as the “…backbone of China’s economic growth.” Recent reports indicate Chinese SMEs (henceforth, CSMEs) account for approximately 60% of China’s GDP (China Daily, 2017), more than 70% of patents (China Banking News, 2018), and nearly 70% of exports (Ecovis, 2017) with an export-growth rate higher than that for overall exports (Zhang, Wang, Zhao, & Zhang, 2017). Not only do CSMEs contribute in economic terms, i.e., GDP, tax revenues, and employment (China Banking News, 2018), these firms are also strategically crucial—as ‘innovation’ engines that augment China’s economic and social development (e.g., Cardoza et al., 2015). However, with rapidly changing technology and market environments, CSMEs face intense global competition. Consequently, many CSMEs must transition from competing primarily on price to competing via developing innovative products that offer the best total value to their customers (Loon & Chik, 2019).
5. Discussion and conclusions
Our findings offer at least three interesting insights about factors that augment CSMEs’ innovation capability. One, despite ample conventional wisdom about the substantial favorable effects of local Chinese institutions (here, personal connections and perceptions of government backing to domestic firms), Guanxi and Government Support collectively explained merely 10% to 15% of the variance in relation to firms’ improvisation and learning capabilities (refer to the two ovals in Fig. 3). This suggests that other factors—likely firm-specific factors (Petti et al., 2017)—play a more important role in developing these capabilities. Such a conjecture should not imply that the above-mentioned institutional-level variables are unimportant; they are not. Rather, it is conceivable that Guanxi and perceptions of Government Support play a crucial role in capability development in the early stages of such development cycles. After such an initial seeding, firm-specific considerations would amplify CSMEs’ capability development processes. Stated differently, CSMEs ought not to view Guanxi and/or Government Support as omnipotent causal influences. Instead, our findings suggest these influences only be viewed as important catalysts for developing CSMEs’ capability platforms. Thus, CSMEs ought to step away from an exaggerated and deceptive sense of security arising from personal connections and (perceived) government support. Instead, CSMEs should focus on firm-level engines for developing their longterm innovation prowess.
چکیده
1. مقدمه
1.1. نقش نهادها بر قابلیت نوآوری
1.2. نقش مهارت های سازمانی در قابلیت نوآوری
2. چارچوب مفهومی و فرضیه ها
2.1. گوانجی و قابلیت ابتکار عمل
2.2. گوانجی و قابلیت یادگیری
2.3. حمایت دولت و قابلیت ابتکارعمل
2.4. حمایت دولت و قابلیت یادگیری
2.5. قابلیت ابتکارعمل، قابلیت یادگیری و قابلیت نوآوری
3. روش مطالعه
3.1. تدوین پرسشنامه
3.2. نمونه سازی از جمعیت آماری
3.3. تدوین و سنجش مقیاس
3.4. آزمون های روایی و آزمون سوگیری روش مشترک
3.5. تکنیک آماری
4. نتایج تجربی
5. بحث و نتیجه گیری
ABSTRACT
1. Introduction
1.1. The role of institutions on innovation capability
1.2. The role of organizational proficiencies on innovation capability
2. Conceptual framework and hypotheses
2.1. Guanxi and improvisation capability
2.2. Guanxi and learning capability
2.3. Government support and improvisation capability
2.4. Government support and learning capability
2.5. Improvisation capability, learning capability and innovation capability
3. Methodology4
3.1. Instrument development
3.2. Sample generation
3.3. Scale development and measurement
3.4. Validity tests and tests of common-method bias
3.5. Statistical technique
4. Empirical results
5. Discussion and conclusions