شواهدی از باستان شناسی ایران پیش از اسلام در مورد منسوجات
تولید منسوجات خیلی زود در خاور نزدیک، حتی قبل از توسعه روستاهای آباد و بومی سازی گیاهان و جانوران در دوره نوسنگی ( عصر هجر جدید، هزاره ششم و هفتم B.C) آغاز شد. الیاف کتان یکی از اولین الیافی بود که بافته شد. ظاهر آن مانند شبکه‌ای ظریف و در هم تافته با حاشیه‌های بافته شده است و در غار Nahal Hemar در ساحل جنوب غربی بحرالمیت یافته می‌شود. کتان در همان زمان در Anatolia در Catal Hiiyiik نیز ظاهر می‌شود، مکان نسبتاً حفاری شده‌ای که سابقاً حدود 32 (؟) جریب زمین را تحت پوشش قرار می‌داد. منسوجات Catal Hiiyiikکه همچنین شامل پشم یا پارچه موهر کار شده با نخهای تابیده و دولای S و Z است، متعلق به تدفینهای درون شهری می‌باشد که در آن استخوانهای مرده را می‌پیچند و جمجمه را در جعبه دیگری قرار می‌دهند . متاسفانه، آتش سوزیهایی که چندین بار در این مکان اتفاق افتاد، این پارچه‌ها را سوزانده است بطوریکه در حال حاضر هیچ اثری از رنگ آنها باقی نمانده است. با این حال، گیاهان رنگزا مثل نیل، روناس و میخک زرد بومی این منطقه هستند و کاوشگر بر این باور است که آنها در Catal Huyiik مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
ایده مربوط به دو نوع پارچه و همچنین حصیرهای نی، و صنایع دستی که به شکل اشیاء کوچک سفالی در Jarmo، روستای Neolithic در دامنه‌های غربی کوه‌های زاگرس در شرق عراق مشاهده می‌شوند، به ایران بسیار نزدیکتر است. منسوجات باقیمانده از فلات ایران به درستی به سالهای بسیار دور برنمی گردد، زیرا باستان شناسی علمی پس از آن در ایران آغاز شد. و تنها در اواخر دهه 1950 بود که کارهای گسترده عمدتاً در زاگرس و در خوزستان انجام گرفت. مواد رنگی و رنگرزی همانند مواد تثبیت کننده در ایران به فراوانی یافت می‌شوند، و ممکن است تصور شود که این مواد در عهد عتیق مورد استفاده قرار می‌گرفتند. اطلاعات بیشتر مربوط به منسوجات باستانی ایران را می‌توان از بازنماییها در آثار هنری و همچنین نشانه‌های برجای مانده از منسوجات پیچیده شده در اطراف فلز که بعداً پوسیده شدند به دست آورد. این سازندهای معدنی یا شبه کانیها از طریق فرایند سنگ شدگی تشکیل شدند و بطور واقعی شکل الیاف را به خود گرفتند و شواهدی برای محققان فراهم آوردند که نشان می‌دهد مواد ارگانیک بطور طبیعی از بین خواهند رفت. مجموعه نوشتجات ایرانیان همچنین ممکن است شواهدی از بین النهرین را نیز در بر داشته باشد، شواهدی از زمینهای پست تا غرب که بطور پیوسته هم بصورت صلح آمیز و هم خصمانه با ایران مرتبط هستند. شواهد موجود نشان می‌دهد که بین النهرین یک عامل حیاتی در روایات متداول نساجی ایران بوده است. بررسی‌های مقدماتی زیر ارائه می‌شود با این امید که انگیزه دوباره‌ای برای توجه به مواد قدیمی بوجود آید و موجبات انجام کارهای بیشتری توسط متخصصان شایسته را فراهم آورد.
The production of textiles began very early in the Near East, even before the development of settled villages and the domestication of plants and animals in the Neolithic Period (New Stone Age, the 7th and 6th millennia B.C.). Flax was one of the first fibers to be woven; it appears in an elegantly knotted net with a woven border found in the Nahal Hemar Cave on the southwest banks of the Dead Sea."1 Flax also appears about the same time in Anatolia at Catal Hiiyiik, a partially excavated site once covering some 32 (?) acres. The Catal Hiiyiik textiles, which also included wool ormohair worked in S- and Z-spun two-ply yarns, came from intramural burials where they bound up the bones of the dead and in one case filled a skull.2 Unfortunately, the fires that destroyed the site on several occasions charred the fabrics so that no trace of color now remains. However, the dye plants woad, madder and weld are native to the region, and the excavator believed that they were used at Catal Huyiik.
Closer to Iran are the impressions of two types of fabric as well as reed matting and basketry found on small clay objects at Jarmo, aNeolithic village on the western slopes of the Zagros Mountains in eastern Iraq.3 The textile remains from the IraniarTpLaleau proper do not date quite as early, in part because scientific archaeology began later in Iran; and it is only since the late 1950s that widespread work has been carried out, primarily in the Zagros and in Khuzistan. Natural dyestuffs are abundant in Iran as are mordants,4 and one may assume that these materials were utilized in antiquity. Additional information about ancient Iranian textiles can be derived from representations in works of art as well as the impressions left by textiles wrapped around metal that later corroded. These mineralized formations or pseudomorphs were produced by petrification and faithfully replicate the shapes of the fibers, providing the researcher with documentation for organic material that normally would have been lost. The Iranian corpus may also be supplemented by evidence from Mesopotamia, the lowland to the west that was in continual contact, both peaceful and hostile, with Iran. Present evidence suggests that Mesopotamia was a vital factor in the Iranian textile tradition. The following preliminary survey is presented with the hope that it will arouse new interest in material long known and provoke further work by qualified specialists. Archaeological evidence for textil
(جهت بزرگ نمایی روی عکس کلیک نمایید)
- اصل مقاله انگلیسی با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه