رابطه بین افسردگی و خطر ابتلا به بیماری پارکینسون در بزرگسالان اهل کره جنوبی
چکیده
زمینه: افسردگی، عاملی پیش بینی کننده برای نقصان های شناختی در نظر گرفته شده است. در عین حال، بیماری پارکینسون (PD) مشکل فزاینده ای در سلامت عمومی است. هدف این مطالعه، ارزیابی ارتباط بین افسردگی و خطر ابتلا به PD در میان بزرگسالان اهل کره جنوبی است.
روش ها: داده های به دست آمده از 21766 شرکت کننده بالای 40 سال که برگرفته از گروه نمونه برداری خدمات بیمه درمانی ملی (2002-2013) بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. نمره تمایل مطابق با (1:1) برای انطباق شرکت کنندگان دارای افسردگی و بدون افسردگی (مورد: 10875، کنترل: 10875) مورد استفاده قرار گرفت. خطر ابتلا به PD (بیماری پارکینسون)، متغیر وابسته بود. مدل رگرسیون خطرات نسبی کاکس (COX) برای تحلیل ارتباط بین متغیرها، ایجاد شد.
نتایج: افراد مبتلا به افسردگی، نسبت به افراد فاقد افسردگی، ریسک بالاتری در ابتلا به بیماری پارکینسون داشتند (نسبت خطر (HR=1.61)، 95% فاصله اطمینان (CI=1.26-2.06)). در بین افراد دارای ناتوانی-های جسمانی، آن هایی که افسردگی داشتند، با خطر بیشتر ابتلا به پارکینسون (HR=2.31,95% CI=1.08-4.94) روبرو بودند. براساس امتیاز اندکس کوموربیدیتی چارلسون (CCI)، کسانی که مبتلا به افسردگی بودند، نسبت به همتایان خود با خطر بیشتر ابتلا به پارکینسون روبرو بودند (امتیازCCI ≥5:HR=1.63,95% CI=1.21-2.20).
محدودیت ها: محدودیت ها شامل عدم توانایی در: 1) کشف عواملی مانند وضعیت سیگار کشیدن یا نوشیدن الکل می شوند که می توانند با خطر ابتلا به پارکینسون ارتباط داشته باشند و 2) شناسایی پارکینسون تشخیص داده نشده که قبلاً در زمان تشخیص افسردگی، وجود داشته است.
نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که ابتلا به افسردگی، افراد را بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری پارکینسون قرار می دهد. مداخلات پزشکی مربوط به کاهش خطر ابتلا به بیماری پارکینسون باید بر روی مدیریت کافی افسردگی متمرکز باشند.
1. مقدمه
بیماری پارکینسون (PD) دومین اختلال شایع نئوژنتیکی، پس از بیماری آلزایمر است (Aarsland et al., 2012; Nam et al., 2018). این امر مد نظر قرار گرفته که فساد نورون های دوپامینرژیک در مغز، نقشی کلیدی در پیشرفت بیماری پارکینسون بازی می کند (Mamelak,2018). این نورون ها، به دلیل انشعاب های گسترده شان و میزان بالای انرژی مورد نیاز برای فرستادن سیگنال های عصبی به این شبکه گسترده در برابر فساد، آسیب پذیر هستند (Alonso et al.,2009; Mamelak, 2018). بیماری پارکینسون، بیش از 1% جمعیت مسن جهان را تحت الشعاع قرار می دهد و این نرخ، رو به افزایش است (Aarsland et al., 2012).
4.2. نتیجه گیری
علی رغم این محدودیت ها، این مطالعه دارای نقاط قوت خاصی است. اولین آن ها، استفاده از داده های ملی برای ارزیابی ارتباط بین افسردگی و خطر ابتلا به پارکینسون است که می تواند شواهد لازمی را برای حصول اطمینان از اینکه با مراقبت و درمان به موقع، افسردگی منجر به بیماری های دیگر نمی شود را ارائه دهد. دوماً، از آنجایی که جمع آوری این داده ها حدوداً ده سال طول کشیده، امکان استنتاج ارتبطی بلند-مدت وجود دارد. سوماً، این مطالعه نه تنها افسردگی را در برگرفت؛ بلکه شدت آن را نیز دربرگرفت که این امر می توانست اطلاعاتی دقیق تر و با جزئیات بیشتر ارائه دهد. در انتها، این مطالعه بر روی اهمیت مدیریت خطر ابتلا به پارکینسون تأکید می نماید که علی رغم اینکه شایع ترین بیماری عصبی است، اغلب نادیده گرفته شده است.
Abstract
Background Depression is considered a predictive factor for cognitive impairments. At the same time, Parkinson's disease (PD) is a growing public health problem. The aim of this study is to examine the association between depression and PD risk among South Korean adults.
Methods Data from 21,766 participants aged over 40, derived from the National Health Insurance Service National Sample Cohort (2002–2013), were included. Propensity score matching (1:1) was used to match participants with and without depression (case: 10,875, control: 10,875). The dependent variable was PD risk. A Cox proportional hazards regression model was built to analyze the associations between variables.
Results People with depression had a higher risk of PD than those without depression (hazard ratio (HR) = 1.61, 95% confidence interval (CI) = 1.26–2.06). Among individuals with disabilities, those with depression had a higher risk of PD (HR = 2.31, 95% CI = 1.08–4.94). According to the Charlson Comorbidity Index (CCI) score, those with depression had a higher risk of PD than their counterparts (CCI score ≥ 5: HR = 1.63, 95% CI = 1.21–2.20).
Limitations The limitations include the inability to 1) explore factors such as smoking and drinking status, which could be related to PD risk and 2) identify undiagnosed PD that already existed at the time of diagnosis of depression.
Conclusions The results suggest that having depression places individuals at a higher risk of PD. Interventions to alleviate the risk of PD should focus on adequate depression management.
1. Introduction
Parkinson’s disease (PD) is the second most common neurodegenerative disorder after Alzheimer’s disease (Aarsland et al., 2012; Nam et al., 2018). The degeneration of dopaminergic neurons in the brain is considered to play a key role in the development of Parkinson’s diseases (Mamelak, 2018). These neurons are vulnerable to degeneration because of their extensive branching and the large amounts of energy required to send nerve signals along this extensive network (Alonso et al., 2009; Mamelak, 2018). PD affects more than 1% of the global older adult population, and this rate is on the rise (Aarsland et al., 2012).
4.2. Conclusions
Despite these limitations, this study has certain strengths. The first is the use of nationally representative data to assess the association between depression and the risk of PD, which can provide the necessary evidence to ensure that with timely care, depression does not lead to other diseases. Second, as the data spanned nearly 10 years, it is possible to make inferences about a long-term association. Third, this study included not only depression but also its severity, which could provide more accurate and detailed information. Lastly, this study emphasizes the importance of managing the risk of PD, which, despite being among the most common neurodegenerative disorders, is often ignored.
(جهت بزرگ نمایی روی عکس کلیک نمایید)
چکیده
1. مقدمه
2. روش ها
2.1. داده ها و نمونه
2.2. ملاحظات اخلاقی
2.3. متغیرها
2.4. تحلیل آماری
3. نتایج
4. بحث
4.1 محدودیت ها
4.2 نتیجه گیری
همکاری نویسندگان
تأمین بودجه
اعلام منافع رقابتی
تقدیر و تشکر
موارد تکمیلی
منابع و مأخذ
Abstract
1. Introduction
2. Methods
2.1. Data and sample
2.2. Ethical considerations
2.3. Variables
2.4. Statistical analysis
3. Results
4. Discussion
4.1. Limitations
4.2. Conclusions
Author contributions
Funding
Declaration of Competing Interest
Acknowledgment
Appendix. Supplementary materials
References
- اصل مقاله انگلیسی با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه