چکیده
این دیدگاه بیانگر این موضوع است که برای توسعه پایدار شهری رابطه ی بین شهر و زمینِ زیر آن نیاز به توجه بیشتری دارد. ظرفیت زیرزمینی ممکن است فضای شهریِ اضافی ایجاد کند، اما خصوصیات آن مانندِ فضای بالای زمین نیست. تحقیقات بین رشته ای و همکاری حرفه ای دو عامل مهم و مورد نیاز هستند برای درک بهترِ (الف) تنوع فرایند های در دستِ اجرا، و (ب) نقش و عملکرد مهندسان ژئو تکنیک و دانشمندان زمین شناسی در شهرسازی پایدارِ زیرزمینی.
1.مقدمه
با ادامه ی شهرنشینی فشار بر بهره وری از زمین در حال افزایش است. بین سال های 2012 تا 2018 میانگینِ سالانه ی زمین های توسعه یافته 540 کیلومتر مربع بود(EEA,2019). یکی از اقدامات مورد حمایت برای مقابله با تصرف مداومِ زمین، احیای اراضیِ صنعتی رها شده می باشد(EC,2016). این امر مستقیماً توسعه و نوسازیِ شهر را در آینده متناسب با شرایط زمین و توانایی انسان برای بهبود وضعیت فعلی خود پیوند می دهد. علاوه بر استفاده از اراضیِ صنعتی آلوده شده که قابل بهره برداری می باشند، تعداد زیادی از جنبه های توسعه شهری به آنچه در زیرِ سطحِ زمین است و هم چنین توانایی ما برای تغییرِ محیط زیرسطحی بستگی دارد. در دسترس بودن آب های زیر زمینی، به عنوان مثال، اغلب عامل تعیین کننده ای برای ایجاد شهرک های جدید بوده است. برداشت آب های زیرزمینی برای توسعه ی شهری می تواند باعث ایجادِ اثرات ثانویه ای مانند فرونشست زمین یا نفوذ آب شور شود (Foster et al., 2011) و به نوبه خود تاثیر قابل توجه ای بر محیطی که انسان آن را ساخته داشته باشد.
Abstract
This viewpoint argues that for sustainable urban development the relationship between the city and the ground beneath it needs increased attention. The underground volume might provide additional urban space, but it cannot be treated in the same way as above-ground space. Cross-disciplinary research and professional collaboration are needed to better understand (a) the variety of processes at play, and (b) the role of geotechnical engineers and geoscientists in working towards sustainable underground urbanism.
1. Introduction
With ongoing urbanisation, the pressure on land use is growing. Between 2012 and 2018, the annual average of newly developed land was 540 km2 (EEA, 2019). One measure being advocated to counteract this continuous land take is the regeneration of brownfield sites (EC, 2016). This directly ties future urban development and redevelopment to the suitability of the ground present and to human ability to improve its current condition. In addition to brownfield utilisation, several aspects of urban development rely on the subsurface and our ability to change the subsurface environment. The availability of groundwater, to give an example, has often been a determining factor for the establishment of new settlements. The abstraction of groundwater for urban development can cause secondary effects such as land subsidence or saline water intrusion (Foster et al., 2011) and, in turn, have a severe impact on the built environment present.
چکیده
1.مقدمه
2. فضای زیرینِ شهر
3. پایداری
4. به سوی شهرسازیِ زیرزمینی پایدار
5. نتیجه گیری
منابع
Abstract
1. Introduction
2. The urban underground
3. Sustainability
4. Towards sustainable underground urbanism
5. Conclusion
CRediT authorship contribution statement
Acknowledgement
References