مدل های مکان یابی و جابه جایی آمبولانس
چکیده
در این مطالعه به بررسی تکامل مدل های مکان یابی و جابه جایی آمبولانس می پردازیم که در 30 سال گذشته صورت گرفته است. این مدل ها در دو گروه اصلی طبقه بندی شده اند. مدل های قطعی در مرحله برنامه ریزی مورد استفاده قرار می گیرند و ملاحظات تصادفی در مورد قابلیت دسترسی آمبولانس ها را نادیده می گیرند. مدل های قطعی نشان دهنده این واقعیت هستند که آمبولانس ها به عنوان ارائه دهنده خدمات در یک سیستم صف بندی عمل می کنند و همیشه نمی توانند پاسخگوی یک تماس باشند. علاوه بر این، مدل های پویا برای جابه جایی مکرر آمبولانس ها در طول روز توسعه یافته اند.
1. مقدمه
در این مطالعه به بررسی تکامل مدل های مکان یابی و جابه جایی آمبولانس می پردازیم که در 30 سال گذشته ارائه شده اند. این دوره به واسطه یک رشد بی سابقه در فناوری کامپیوتر و همچنین در مدل سازی و پیچیدگی الگوریتمی، عملکرد حل کننده های برنامه نویسی ریاضی و به کارگیری گسترده نرم افزارهای کامپیوتری در چند سطح از تصمیم گیری شناخته شده است. ادبیات مربوط به سیستم های موقعیت یابی آمبولانس، نشان دهنده این تکامل است. اولین مدل های ارائه شده، فرمول های برنامه نویسی خطی عدد صحیح غیر پیچیده بودند، اما در طول زمان، به تدریج ویژگی های واقع گرایانه بیش تری معرفی شدند و تکنیک های راه حل نیز تکامل یافتند.
7. خلاصه و نتیجه گیری
در توسعه مدل های مکان یابی و جابه جایی آمبولانس در سی سال گذشته، تکامل مهمی وجود داشته است. اولین مدل ها بسیار پایه بودند و شامل این واقعیت نبودند که برخی از پوشش ها در زمان اعزام یک آمبولانس به محل تماس از بین می روند. با این وجود، این مدل های اولیه به عنوان یک مبنای مهم برای توسعه همه مدل های بعدی مورد استفاده قرار گرفتند. پرسش عدم دسترسی آمبولانس به دو روش اصلی مورد بررسی قرار گرفته است. مدل های قطعی موجب دستیابی به راه حل هایی شدند که در آن ها نقاط تقاضا پوشش داده نشده اند، اما قابلیت دسترسی واقعی آمبولانس ها در نظر گرفته نشده است. مدل های احتمالی با کسر اشتغال وسایل نقلیه کار می کنند، که می توانند به چند روش تخمین زده شوند، از جمله محاسبات صف بندی پیچیده. مدل های پویا به تازگی ایجاد شده اند. این مدل های می توانند برای به روز رسانی دوره ای موقعیت های آمبولانس در طول روز مورد استفاده قرار گیرند. آزمایش ها نشان داده اند که این مدل ها می توانند در عمل کار کنند، به شرطی که اکتشافات سریع وجود داشته باشند و قدرت محاسباتی کافی در دسترس باشد. در جدول 1 و 2 مدل های قطعی و احتمالی اصلی برای مکان یابی و جابه جایی آمبولانس نشان داده شده اند.
Abstract
This article traces the evolution of ambulance location and relocation models proposed over the past 30years. The models are classified in two main categories. Deterministic models are used at the planning stage and ignore stochastic considerations regarding the availability of ambulances. Probabilistic models reflect the fact that ambulances operate as servers in a queueing system and cannot always answer a call. In addition, dynamic models have been developed to repeatedly relocate ambulances throughout the day.
1. Introduction
This review article traces the evolution of ambulance location and relocation models proposed over the past 30years. This period was marked by an unprecedented growth not only in computer technology, but also in modeling and algorithmic sophistication, in the performance of mathematical programming solvers, and in the widespread adoption of computer software at several levels of decision making. The literature on ambulance positioning systems truly reflects this evolution. The first models proposed were unsophisticated integer linear programming formulations, but over time more realistic features were gradually introduced, and solution techniques also evolved.
7. Summary and conclusions
There has been an important evolution in the development of ambulance location and relocation models over the past thirty years. The first models were very basic and did not take into account the fact that some coverage is lost when an ambulance is dispatched to a call. Nevertheless, these early models served as a sound basis for the development of all subsequent models. The question of ambulance non-availability was addressed in two main ways. Deterministic models yield solutions in which demand points are overcovered, but the actual availability of ambulances is not considered. Probabilistic models work with the busy fraction of vehicles, which can be estimated in a number of ways, including sophisticated queueing calculations. Dynamic models have just started to emerge. They can be used to periodically update ambulance positions throughout the day. Tests have shown that such models can work in practice provided that fast heuristics exist and sufficient computing power are available. We summarize in Tables 1 and 2 the main available deterministic and probabilistic models for ambulance location and relocation.
(جهت بزرگ نمایی روی عکس کلیک نمایید)
چکیده
1. مقدمه
2. عملکرد خدمات پزشکی اورژانسی چگونه است
3. دو مدل اولیه برای مشکل مکان یابی آمبولانس ایستا
4. مدل های ایستای قطعی با پوشش اضافی
5. مدل های ایستای احتمالی با پوشش اضافی
6. یک مدل پویا
7. خلاصه و نتیجه گیری
منابع
Abstract
1. Introduction
2. How emergency medical services operate
3. Two early models for the static ambulance location problem
4. Deterministic static models with extra coverage
5. Probabilistic static models with extra coverage
6. A dynamic model
7. Summary and conclusions
Acknowledgements
References
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه