قابلیت اعتماد سرمایه سازی تحقیق و توسعه
چکیده
در این مطالعه، برخلاف مطالعات پیشین که در آن‌ها حسابداری تحقیق و توسعه (R&D) به عنوان یک انتخاب دوگانه بین سرمایه‌‌‌ای کردن و تعدیل هزینه مورد بررسی قرار می‌گیرد، سرمایهسازی تحقیق و توسعه با قابلیت اعتماد پایین براساس میزان کاهش ارزش هزینه‌های سرمایه‌‌‌ای تحقیق و توسعه معطوف به گذشته تعیین می‌شود. بنده دریافتم که سرمایهسازی با قابلیت اعتماد پایین با اقلام تعهدی اختیاری بالاتر مرتبط بوده ولی قادر نیست از نوآوری‌های آینده خبر دهد. این در حالی است که سرمایهسازی عادی بدون کاهش ارزش بعدی فاقد تهور سود بوده و نوآوری‌های آینده را در مقایسه با شرکت‌های تعدیل کننده با قاطعیت پیش‌بینی می‌کند. دیگر این‌که، مطالعه حاضر نشان می‌دهد که حسابرسان متخصص صنعت و چهار شرکت بزرگ حسابرسی دنیا، قابلیت اعتماد را از طریق کاهش ارزش قابل‌توجه احتمال سرمایهسازی تحقیق و توسعه با قابلیت اعتماد پایین بهبود می‌بخشند. نتایج مطالعه پس از بررسی میزان سرمایه سازی در تحقیق و توسعه و درون‌زایی بالقوه در تصمیم سرمایهسازی همچنان استوار باقی می‌ماند. آزمون‌های بیشتر بیانگر این است که مدیران به‌‌صورت راهبردی برای تشخیص کاهش ارزش اهداف هموارسازی سود و «شستشوی بزرگ» برنامه‌ریزی می‌کنند و این‌که پوشش تحلیلگر نیز به ایجاد تمایز بین سرمایهسازی تحقیق و توسعه عادی و سرمایهسازی با قابلیت اعتماد پایین کمکی نمی‌کند. روی‌هم‌رفته، این مقاله آگاهی ما را درباره‌ی حسابداری و حسابرسی تحقیق و افزایش می‌دهد و به بحث در زمینه قابلیت اعتماد سرمایهسازی تحقیق و توسعه کمک می‌کند.
1-مقدمه
حسابداری هزینه‌های تحقیق و توسعه شرکت‌های سهامی یکی از موضوعات بحث برانگیز در سراسر دنیاست. با این که استاندارهای بین‌المللی گزارشگری مالی امکان سرمایهسازی هزینه‌های تحقیق و توسعه را به هنگام تحقق معیارهای مشخص شده فراهم می‌سازد و مدعی است که اطلاعات مربوط به فعالیت‌های تحقیق و توسعه یک شرکت را منتقل می‌کند، اصول عمومی پذیرفته شده حسابداری آمریکا دستور به تعدیل کامل تمام هزینه‌های تحقیق و توسعه برای شرکت‌های دولتی می‌کند (لو و سوگیانیس، 1996). زیرا همان‌طور که هیلی و همکاران (2002) نیز روی این موضوع تأکید داشتند، سرمایهسازی تحقیق و توسعه، فرصتی برای مدیران شرکت‌های سهامی فراهم می‌آورد تا نه تنها هزینه‌های طرح هایی که احتمال موفقیت کمی دارند را به اختیار خود به سرمایه تبدیل کنند بلکه کاهش ارزش دارایی‌های زیان‌دیده تحقیق و توسعه را نیز به تعویق بیندازند. فقدان داده‌های واقعی در خصوص سرمایهسازی تحقیق و توسعه در آمریکا، محققان را وادار می‌کند تا بر الگوهای شبیه‌سازی تکیه نمایند (مانند لو و سوگیانیس، 1996؛ کوتاری و همکاران، 2002). بنابراین، در بحث ارتباط در مقابل قابلیت اعتماد در گزارشگری تحقیق و توسعه، جنبه قابلیت اعتماد این توازن نسبت به ارتباط بسیار کمتر مورد بررسی قرار گرفته است.
Abstract
Unlike prior studies that investigate research and development (R&D) accounting as a dichotomous choice between capitalizing vs. expensing, this study identifies low-reliability R&D capitalization by the occurrence of ex post impairment of capitalized R&D costs. I find that low-reliability capitalization is associated with higher discretionary accruals but fails to signal future innovation, whereas normal capitalization without subsequent impairment lacks earnings aggressiveness and predicts future innovation positively, compared to expensing firms. Next, this study shows that Big 4 and industry specialist auditors improve reliability by notably decreasing the likelihood of low-reliability R&D capitalization. The results remain robust after controlling for R&D investment intensity and potential endogeneity in the capitalization decision. Additional tests show that managers strategically time the recognition of impairment for big-bath and earnings-smoothing purposes, and that analyst coverage does not help differentiate between low-reliability and normal R&D capitalization. Collectively, this paper increases our understanding of R&D accounting and auditing and contributes to the debate on the reliability of R&D capitalization.
1. Introduction
Accounting for corporate research and development (R&D) costs is a controversial issue worldwide. While the International Financial Reporting Standards allow the capitalization of R&D costs when they meet certain criteria, claiming that it conveys relevant information about a firm’s R&D activities, the U.S. Generally Accepted Accounting Principles mandate the full expensing of all R&D costs for public firms (Lev and Sougiannis, 1996), because R&D capitalization, as Healy et al. (2002) emphasize, creates an opportunity for corporate managers to not only discretionarily capitalize the costs of projects that have a low probability of success but also delay the write-down of impaired R&D assets. The lack of real data on R&D capitalization in the U.S. compels researchers to rely on simulation models (e.g. Lev and Sougiannis, 1996; Kothari et al., 2002). As a result, in the debate on relevance vs. reliability in R&D reporting, the reliability side of the trade-off has received far less investigation than relevance.
(جهت بزرگ نمایی روی عکس کلیک نمایید)
چکیده
1-مقدمه
2. حسابداری تحقیق و توسعه در چین
3. نقد و بررسی مقاله و توسعه فرضیه
3.1. قابلیت اعتماد هزینه‌های سرمایه شده تحقیق و توسعه
3.2. توسعه فرضیه
4. طراحی پژوهش
4.1. شناسایی کاهش ارزش تحقیق و توسعه معطوف به گذشته
۴.۲. مشخصات مدل
4.3. ساخت نمونه
5. نتایج تجربی
5.1. آمار توصیفی و آزمون‌های تک متغیره
5.2. تحلیل رگرسیون
6. آزمون استواری و آزمون‌های اضافی
6.1. بازبینی سرمایه گذاری تحقیق و توسعه
6.2. کنترل انتخاب حسابداری سرمایه سازی و تعدیل کننده
6.3. زمان بندی ثبت کاهش ارزش
6.4. پوشش تحلیلگر و سرمایه سازی تحقیق و توسعه
7. نتیجه گیری و بحث
منابع
ABSTRACT
1. Introduction
2. R&D accounting in China
3. Literature review and hypothesis development
3.1. Reliability of capitalized R&D costs
3.2. Hypothesis development
4. Research design
4.1. Identification of ex post R&D impairment
4.2. Model specification
4.3. Sample construction
5. Empirical results
5.1. Descriptive statistics and univariate tests
5.2. Regression analysis
6. Robustness and additional tests
6.1. Controlling for R&D investment
6.2. Controlling for capitalizing vs. expensing accounting choice
6.3. Timing of impairment recording
6.4. Analyst coverage and R&D capitalization
7. Conclusion and discussion
References