تجربه واقعی استفاده از آزمایش فارماکوژنومیک ترکیبی در کودکان و نوجوانان دچار افسردگی و اضطراب
چکیده
هدف: ارزیابی تأثیر واقعی استفاده از یک آزمایش فارماکوژنومیک ترکیبی (CPGx) تجاری بر مدیریت دارو و پیامدهای بالینی در کودکان و نوجوانانی که در یک طبابت روانپزشکی مراقبت ثالثیه مورد درمان واقع شدند.
روش ها: یک مطالعه ی همگروهی گذشته نگر با استفاده از یک پایگاه داده ی آینده نگر از بیمارانی که آزمایش CPGx بر روی آنان انجام می شد، اجرا گردید. تنها بیمارانی برخوردار از داده های بالینی در هنگام صدور دستور آزمایش CPGx (پیش از خط مبنا)، ملاقات برای تغییر داروی احتمالی (خط مبنا)، و ملاقات پیگیری 8 هفته پس از درمان (پس از خط مبنا) گنجانده شدند. نمرات تأثیر کلی بالینی (CGI) به ازای هر ملاقات محاسبه شد. تحلیل های آماری مناسب، ازجمله آزمون تی یک نمونه ای، آزمون تی زوجی، و آزمون مربع کا، انجام شد.
نتایج: بر پایه ی معیارهای ورود به مطالعه، 281 نفر (9/75 درصد) از مجموع 370 بیمار با آزمایش CPGx لحاظ شدند. میانگین سنی آنان برابر با 5/4 ± 8/15 سال (111 زن؛ 5/39 درصد) بود. میانگین شمار داروها در ملاقات پس از خط مبنا به طور چشمگیری به 2/1±4/2 افزایش یافت (t(280)=8.34، p<0.001). داروهایی برای 123 بیمار (7/43 درصد) افزوده شد، برای 92 بیمار (7/32 درصد) تغییر دارو انجام گرفت، و بقیه بدون تغییر باقی ماندند. هیچ ارتباط معنی داری میان عوارض مضر مرتبط با دارو و گروه تغییر داروی روانگردان رخ نداد (p=0.27). جمعیت مطالعه یک بهبودی معنی دار (p<0.001) را از نظر شدت تأثیر کلی بالینی، اثربخشی، و شاخص های بهبودی کلی نشان داد.
نتیجه گیری: در تجربه ی ما پیرامون استفاده از آزمایش CPGx در یک همگروه بزرگ از کودکان و نوجوانان طی یک طبابت بالینی رویه ای، برای سه چهارم از آنان تغییر دارو انجام شد. افزون بر این، ما یک بهبودی در پیامدهای بالینی بدون عوارض مضر تأثیرگذار مشاهده کردیم. در حالی که نقش قضاوت بالینی در تغییرات دارو در همگروه ما محتمل است، CPGx ممکن است مکملی برای تصمیم گیری بالینی باشد. با وجود این، بهترین استفاده و فایده ی CPGx در طبابت بالینی رویه ای نیازمند بررسی بیش تر است.
4- بحث
ما یکی از بزرگ ترین تجربیات واقعی استفاده از آزمون CPGx در نزدیک به 300 بیمار مشاهده شده در درمانگاه های روانپزشکی کودکان و نوجوانان و در یک مرکز مراقبت های ثالثیه را ارائه می کنیم. جمعیت مطالعه یک بهبودی کلی از نظر پیامدهای بالینی پس از تغییرات دارویی بر مبنای نتایج آزمون CPGx را نشان داد بدون این که افزایش معنی-داری در عوارض مضر رخ دهد. این یافته با یک فراتحلیل انجام شده بر روی 1556 بزرگسال (18 ≤ سال) قابل قیاس است که نتیجه گیری آن از این قرار بود که مراقبت هدایت شده با CPGx پیامدها در میان بیمارانی دچار اختلال افسردگی اساسی را بهبود می دهد (براون و همکاران، 2020).
Abstract
Objective To evaluate the real-world impact of using a commercially available combinatorial pharmacogenomic (CPGx) test on medication management and clinical outcomes in children and adolescents treated at a tertiary care psychiatry practice.
Methods A retrospective cohort study using our prospectively maintained database of patients undergoing CPGx testing was performed. Only patients with clinical data at the time of ordering CPGx test (pre-baseline), potential medication change visit (baseline) and 8-weeks follow-up (post-baseline) visit were included. Clinical Global Impression (CGI) scores for each visit were calculated. Appropriate statistical analysis, including one-sample t-test, paired t-test and Chi-square test was performed.
Results Based on the inclusion criteria, 281 (75.9%) of the 370 patients with CPGx testing were included. Their mean age was 15.8 ± 4.5 years (111 females; 39.5%). The average number of medications significantly increased to 2.4 ± 1.2 on the post-baseline visit [t(280) = 8.34, p < 0.001). Medications were added in 123 (43.7%), replaced in 92 (32.7%) patients and remained unchanged in rest. There was no significant association between medication-related adverse effects and psychotropic medication change group (p = 0.27). The study population showed a significant improvement (p < 0.001) in the CGI severity, efficacy, and global improvement indices.
Conclusion In our experience of using CPGx test in a large cohort of children and adolescents during routine clinical practice, three-quarter of them underwent medication change. Additionally, we noted an improvement in clinical outcomes without impacting adverse effects. While the role of clinical judgement in medication changes in our cohort is likely, CPGx may supplement clinical decision making. However, the best use and benefit of CPGx in routine clinical practice needs further investigation.
4. Discussion
We present one of the largest, real-world experience of the use of CPGx test in close to 300 patients seen in child and adolescent psychiatry clinics at a tertiary care center. The study population showed an overall improvement in clinical outcomes after changes in medication based on the results of CPGx testing without a significant increase in adverse effects. This is comparable to a recent meta-analysis of 1556 adults (≥18 years), which concluded that CPGx guided care improves outcomes among patients with major depressive disorder (Brown et al., 2020).
(جهت بزرگ نمایی روی عکس کلیک نمایید)
چکیده
1- مقدمه
2- مواد و روش ها
2-1 جمعیت مطالعه و گردآوری داده
2-2 تحلیل داده ها
3- نتایج
4- بحث
منابع
Abstract
1. Introduction
2. Materials and methods
2.1. Study population and data collection
2.2. Data analysis
3. Results
4. Discussion
Disclosure of conflicts of interest
Author statement
References
- اصل مقاله انگلیسی با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش، بدون آرم سایت ای ترجمه
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت pdf، بدون آرم سایت ای ترجمه