چکیده
خودروهای بی سرنشین یکی از مهم ترین رخدادهای انقلاب تکنولوژی بعدی خواهد بود. اما، مهمترین مانع استفاده از این خودروها، کمبود اعتماد عمومی نسبت به این خودرو ها می باشد. هدف این مطالعه نیز ارزیابی کردن عوامل اصلی موثر در استفاده از خودروهای بی سرنشین می باشد. بر اساس شواهد کمی، این مطالعه نشان می دهد که توانایی خودروهای بی سرنشین برای تطابق با انتظارات عملکردی و توانایی این خودرو ها ، اهمیت بسیار زیادی برای استفاده از این خودروها دارد. نگرانی های جدی در رابطه با این خودرو ها شامل حریم شخصی (استقلال، مکان یابی، و نظارت) و امنیت ( نسبت به هکر ها) می باشد. این مقاله کاربردهای مختلفی برای شرکت های تولید کننده نسل بعدی خودرو ها و اجرای آن ها، فراهم می کند.
1. مقدمه
سازمان جهانی بهداشت مشخص کرده است که 1.2 میلیون نفر سالانه در تصادف ها جان خودشان را از دست می دهند (WHO 2015). خودروهای بی سرنشین می توانند یک تکنولوژی بسیار مهم برای کاهش این مرگ ها به دلیل خطای انسانی باشند (Kyriakidis et al., 2015). یک خودروی بی سرنشین، که می توان آن را با نام خودروی خودران یا خودروی خودکار نیز معرفی کرد، به صورت گسترده به یک وسیله نقلیه روباتیک اشاره دارد که بدون عملگر انسانی، کار خودش را انجام می دهد (Benenson et al., 2008; Paden et al., 2016). به صورت خاص، این خودرو را می توان به عنوان خودروهایی در نظر گرفت که در آن ها حداقل بعضی از ابعاد عملکرد های کنترل ایمنی- بحران ( مانند کنترل فرمان، ترمز و یا گاز) بدون ورودی مستقیم از طرف راننده انجام می شود (NHTSA, 2013, p. 7). این موارد سطوح مختلف از خودکار بودن خودرو های بی سرنشین نی باشد و سیستم های دسته بندی مختلفی برای این خودرو ها وجود دارد ( رایج ترین استاندارد SAE مورد استفاده ، استاندارد مدیریت ایمنی ترافیک بزرگراه های ملی (NHTSA) و استاندارد موسسه تحقیقات آلمان در رابطه با بزرگراه ها (BASt) می باشد). این سیستم ها عموما شامل پنج سطح از حالت خودکار هستند که در آن در سطح اول خودرو هیچ حالت خودکار ندارد ؛ سطح های بعدی که در آن تا حدی خودرو ، خودکار می شود و در سطح آخر نیز خودرو به صورت کامل خودکار عمل می کند (Kyriakidis et al., 2015).
5.2 محدودیت ها و تحقیقات آتی
در حالی که این تحقیق بینش های بسیار خوبی را ارائه می کند، اما محدودیت ها و فرصت هایی برای تحقیقات آتی وجود دارد. این مطالعه بر اساس مورد پژوهی در محیط های بسته ارائه شده است که در واقع یک محیط دانشگاهی می باشد. در حالی که این تحقیق می تواند کاربرد های مهمی را برای این محیط های بسته داشته باشد زیرا بسیاری از دانشگاه ها در حال برنامه ریزی برای این طرح های خودروی بدون سر نشین هستند، محیط های بسته دیگری نیز وجود دارند که ممکن است مورد علاقه محققان باشد. مثلا، در حالی که افراد مسن و معلول می توانند اولین کسانی باشند که از خودروهای بی سرنشین استفاده می کنند، مطالعه های کمی در واقع این گروه را برای ارزیابی دیدگاه شان نسبت به خودروهای بی سرنشین بررسی کرده است. در آینده مطالعات باید این گروه را بررسی کرده و دیدگاه آن ها را نسبت به بهترین کاربردهای این وسایل نقلیه بدون سرنشین، بررسی کنند. به صورت مشابه، دیگر محیط های بسته مانند فرودگاه ها نیز می توانند عوامل خاص خودشان را برای استفاده از این وسایل بدون سرنشین داشته باشند مانند فشار زمانی و یا امنیت بین المللی و نظارت بر حمل نقل ها که ارتباط زیادی در زمینه فرودگاهی دارند. امنیت سایبری و تروریسم در فرودگاه ها از طریق هک کردن سیستم های برنامه نویسی شده، نیازمند تحلیل های دقیق تر در زمینه فرودگاه ها می باشند.
Abstract
Driverless cars are seen as one of the key disruptors in the next technology revolution. However, the main barrier to adoption is the lack of public trust. The purpose of this study is to investigate the key factors influencing the adoption of driverless cars. Drawing on quantitative evidence, the study found that the ability of the driverless car to meet performance expectations and its reliability were important adoption determinants. Significant concerns included privacy (autonomy, location tracking and surveillance) and security (from hackers). The paper provides implications for firms developing the next generation of car features and early implementation sites.
1. Introduction
The World Health Organization has indicated that 1.2 million people die in accidents each year (WHO, 2015). Driverless cars have been deemed an important technology in reducing a portion of those deaths due to human error (Kyriakidis et al., 2015). A driverless car, otherwise termed a self-driving car or an autonomous car, broadly refers to a robotic vehicle that works without a human operator (Benenson et al., 2008; Paden et al., 2016). More specifically, it can be defined as ‘those in which at least some aspects of a safety-critical control function (e.g. steering, throttle or braking) occur without direct driver input’ (NHTSA, 2013, p. 7). There are various levels of automation of driverless cars and various classification systems exist (the widely adopted SAE standard, the National Highway Traffic Safety Administration (NHTSA) standard and the German Federal Highway Research Institute (BASt) standard). These systems generally encompass five levels of automation from no automation to various levels of partial automation to fully automated (Kyriakidis et al., 2015).
5.2. Limitations and future research
While the research offers valuable insights, there are limitations and opportunities for future research. The study was based on a case study of one closed environment, a university campus. While this offers important implications for such campus environments as many universities are embarking on driverless initiatives, there are other closed environments that may be of interest. For instance, while the aged and disabled are seen as early adopters of driverless cars, few studies have actually surveyed these groups to ascertain their views on driverless cars. Future research is needed to give voice to these groups and obtain their views rather than make assumptions on what is best for them. Similarly, other closed environments such as airports can be associated with another set of situational factors such as time pressures and international safety and monitoring requirements that are increasingly associated with airports. Cyber-security and terrorism at airports through hacking of programmable systems needs more in-depth analysis in the context of airports in future studies.
چکیده
1. مقدمه
2. مرور بر مقالات
2.1 استفاده از تکنولوژی
2.1.1 اعتماد نسبت به تکنولوژی
2.1.2 انتظار عملکردی
2.1.3 پایایی
2.2 خودرهای بی سرنشین
2.2.1 ایمنی
2.2.2 حریم شخصی
2.2.3 اعتماد
3. روش شناسی
3.1 طراحی تحقیقات
3.2 روش جمع آوری داده ها
3.3 عملیاتی سازی ساختارها و طراحی پرسش نامه
3.4 پیش تست
3.5 مورد پژوهی در رابطه با تونسلی
3.6 تحلیل داده
4. نتایج
4.1 آماده سازی و پایش داده ها
4.1 اعتبار معیارها
4.2 تست فرضیه ها
5. مباحث و جمع بندی
5.1 کاربرد های مدیریتی
5.2 محدودیت ها و تحقیقات آتی
منابع
ABSTRACT
1. Introduction
2. Literature review
2.1. Technology adoption
2.1.1. Trust in technology
2.1.2. Performance expectancy
2.1.3. Reliability
2.2. Driverless cars
2.2.1. Security
2.2.2. Privacy
2.2.3. Trust
3. Methodology
3.1. Research design
3.2. Data collection method
3.3. Operationalization of constructs and questionnaire design
3.4. Pre-test
3.5. Case study of Tonsley
3.6. Data analysis
4. Results
4.1. Data Preparation and Screening
4.1. Validity of measures
4.2. Hypothesis testing
5. Discussion and conclusion
5.1. Managerial implications
5.2. Limitations and future research
References