چکیده
ارزش برند نقش مهمی در کارایی سهام شرکت ها بازی می کند، به خصوص در جریان سقوط بازار سهام که توسط کووید-19 دامن زده شد. متن ما چگونگی تاثیر ارزش برند را روی کارایی سهام در طی سقوط کووید-19 بررسی می کند. شرکتهای دارای برندهای برتر، می بایست یک «لنگرگاه امن» خیلی جذاب برای سرمایهگذاران در زمان سقوط باشند، چرا که امتیازات وفاداری مصرفکننده و تقاضای آورده شده از ارزش برند، باعث می شود تا شرکتها بتوانند جریانهای نقدی استوار را نگه داشته و شوک اقتصاد کلان را کم کنند. بر اساس شرکتهای لیست شده در ایالات متحده، ما می فهمیم که شرکتهایی با برندهای برتر نسبت به بقیه شرکتها، بازده سهام بالاتر، ریسک سیستماتیک پایینتر و ریسک ویژه کمتری را در سقوط کووید-19 دارا هستند. علاوه بر این، از یافتههای ما جهت تشخیص اثر ارزش برند از اثر مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) بر روی کارایی سهام در جریان سقوط کووید-19 استفاده می گردد.
1. مقدمه
در پایان سال 2019، یک بیماری جدید بنام کووید-19 ، در سراسر جهان شیوع پیدا کرد. کووید-19 سلامتی مردم را تحت تاثیر قرار داده و باعث تعداد زیادی مرگ و میر شد. علاوه بر این، کووید-19 و دستورات در خانه ماندن و قرنطینه های ناشی از آن باعث بوجود آمدن یک تردید محیطی بزرگی گردید. به دلیل این همه گیری، اردم (Erdem) (2020) معلوم می کند که شاخص های بازار در 75 کشور کاهش یافته و ریضوان (Rizwan) و همکاران (2020) افزایش قابل توجهی را در ریسک سیستمیک برای بخش بانک پیدا کردند. به خصوص، از 24 فوریه تا 23 مارس سال 2020، بازار سهام سقوط فوق العاده ای را در پاسخ به شیوع کووید-19 تجربه کرد. در بیش از 21 روز معاملاتی، صنایع داو جونز (Dow Jones) 33.5 درصد، شاخص نزداک (Nasdaq) 25.6 درصد افت کرد و شاخص استاندارد و ضعیف 500 (Standard & Poor)(S&P) 30.6 درصد را از دست داد. ما این سقوط را سقوط کووید-19 نامگذاری می کنیم، که دریچه ای جهت ارزیابی مجدد بهای ارزش برند در یک محیط نامطمئن فراهم می کند. در زمان نوشتن این مقاله، هنوز کووید-19 در سراسر جهان در حال منتشر شدن است. در زمینه این همه گیری، مطالعه واکنش سرمایه گذاران به ارزش برند، اهمیت عملی فوق العاده ای پیدا میکند. مقاله ما زمانی که شرکتها با آن همهگیری روبرو میشوند، نقش ارزش برند را کشف کرده و در بررسی تأثیر ارزش برند بر کارایی سهام، مانند بازده سهام، ریسک سیستماتیک و ریسک ویژه خود را نشان میدهد.
4. نتیجه گیری
در این مقاله، ما بر تأثیر ارزش برند روی کارایی سهام در جریان سقوط کووید-19 تمرکز میکنیم. نتایج تجربی ما نشان میدهد که شرکتهای دارای برندهای برتر بازده سهام بالاتر، ریسک سیستماتیک و ریسک ویژه کمتری را در طی سقوط کووید-19 تجربه میکنند. با این حال پس از حذف ارتباطات درونزای بالقوه، نتایج تجربی ما قوی هستند. علاوه بر این، نتیجه تجربی ما نشان میدهد که تأثیر ارزش برند مستقل بوده و به مسئولیت اجتماعی شرکت وابسته نیست. روی هم رفته، مطالعه ما شواهدی در مورد تأثیر ارزش برند روی کارایی سهام در جریان سقوط کووید-19 فراهم می کند. اول، کمکی به ادبیات مربوط به کووید-19 و استراتژی کسب و کار ایجاد می کند. دوم، ما ادبیات مربوط به بهای ارزش برند را در طی سقوط های سهام توسعه می دهیم.
Abstract
Brand equity has played an important role in firms’ stock performance, especially during the stock market crash provoked by Covid-19. Our manuscript investigates how brand equity impacts stock performance during the Covid-19 crash. Firms with top brands should be a particularly attractive "safe harbor" in the crash to investors since consumer loyalty and demand advantages brought by brand equity enable firms to retain stable cash flows and mitigate the macroeconomic shock. Based on U.S. listed firms, we find that firms with top brands experience higher stock returns, lower systematic risk and lower idiosyncratic risk in the Covid-19 crash than other firms. Moreover, our findings are used to distinguish the brand equity effect from the corporate social responsibility (CSR) effect on stock performance during the Covid-19 crash.
1. Introduction
At the end of 2019, a new disease, Covid-19, broke out around the world. Covid-19 affected people’s health and caused a large number of deaths. Moreover, Covid-19 and the stay-at-home orders and lockdowns triggered by Covid-19 brought huge environmental uncertainty. Because of this epidemic, Erdem (2020) reveals that market indices of 75 countries dropped and Rizwan et al. (2020) find a significant increase in systemic risk for bank sector. In particular, from February 24 to March 23, 2020, the stock market experienced a dramatic crash in response to the Covid-19 outbreak. Over just 21 trading days, the Dow Jones Industrials dropped 33.5%, the Nasdaq Index dropped 25.6%, and the Standard & Poor’s (S&P) 500 Index lost 30.6%. We call this crash the Covid-19 crash, which provides a window to reappraise the value of brand equity in an uncertain environment. At the time of this writing, Covid-19 is still spreading worldwide. In the context of this epidemic, it is of great practical significance to study investors’ reaction to brand equity. Our paper explores the role of brand equity when firms face that epidemic, which is embodied in investigating the impact of brand equity on stock performance, such as stock returns, systematic risk and idiosyncratic risk.
4. Conclusion
In this paper, we focus on the impact of brand equity on stock performance during the Covid-19 crash. Our empirical results reveal that firms with top brands experience higher stock returns, lower systematic risk and lower idiosyncratic risk during the Covid-19 crash. Meanwhile, after excluding potential endogeneity concerns, our empirical results are robust. Moreover, our empirical result reveals that the influence of brand equity is independent rather than dependent on corporate social responsibility. Overall, our study provides evidence on the effect of brand equity on stock performance during the Covid-19 crash. First, it makes a contribution to the literature on Covid-19 and business strategy. Second, we extend the literature on the value of brand equity during stock crashes.
چکیده
1. مقدمه
2. داده ها و روش ها
2.1. نمونه ساخت
2.2. متغیر وابسته: کارایی سهام
2.3. ارزش ویژه برند، متغیرهای کنترل و مدل پایه
2.4. آمار توصیفی
3. نتایج تجربی
3.1. نتایج اساسی
3.2. ارتباط درون زایی
3.3. ارزش برند در مقابل مسئولیت اجتماعی شرکت
4. نتیجه گیری
منابع
ABSTRACT
1. Introduction
2. Data and methodology
2.1. Sample construction
2.2. Dependent variable: stock performance
2.3. Brand equity, control variables, and the baseline model
2.4. Descriptive statistics
3. Empirical results
3.1. Basic results
3.2. Endogeneity concern
3.3. Brand equity vs. corporate social responsibility
4. Conclusion
References