چکیده
پیشینه: جداسازی موتانت وحشی ویروس فلج اطفال نوع1 از فاضلاب روزمره اسرائیل در سال 2013 موجب تشکیل کمپین ملی واکسن های خوراکی ضدویروس فلج اطفال (OPV) شد. در آن دوره، رسانه های جمعی اخبار مربوط به شیوع این بیماری را بطور مستمر تحت پوشش قرار دادند.
اهداف: بررسی ارتباط بین تأثیر رسانه ها و مصرف واکسن های خوراکی و غیرخوراکی فلج اطفال طی دوره شیوع خاموش این بیماری در سال 2013 در اسرائیل.
مواد و روشها: داده های مربوط به میزان واکسیناسیون روزانه افراد طی دوره شیوع این بیماری را از وزارت بهداشت (MoH) دریافت کردیم. برای ارزیابی ارتباط بین تأثیر روزانه رسانه ها و مصرف واکسن، آنالیز روند رکوردگیری چندمتغیره را انجام دادیم. این آنالیز براساس قومیت و وضعیت اجتماعی-اقتصادی (SES) افراد طبقه بندی شد.
نتایج: در راستای واکسیناسیون تکمیلی افراد مبتلا به فلج اطفال، 138799 واکسن خوراکی از سوی وزارت بهداشت به این افراد داده شد. ارتبا معناداری بین تأثیر رسانه ها و مصرف واکسن خوراکی در بین یهودیان وجود داشت؛ شاخص ترین ارتباط، در زیرگروه هایی که 5-3روز پس از تبلیغ رسانه ها به مصرف این واکسن روی آورده بودند (R.R 1.79,C.I 95%, 1.32–2.41) و زیرگروه هایی با سطح اجتماعی-اقتصادی بالا (R.R 1.71,C.I 95%, 1.27–2.30) مشاهده شد. مصرف واکسن های خوراکی و غیرخوراکی، 5-3 روز پس از تبلیغ رسانه های جمعی توسط این زیرگروه ها افزایش یافت اما استفاده این زیرگروه ها از واکسن سرخک-اوریون-سرخجه (MMR) افزایشی نداشت. در زیرگروه های غیریهودی و دارای سطح اجتماعی- اقتصادی پایین تر، این ارتباط مشاهده نشد.
نتیجه گیری: یافته های ما تبیین کننده رفتار آحاد مردم به هنگام شیوع بیماری می باشد. پاسخ عموم افراد به این شرایط، در زیرگروه های خاصی دارای تنوع بالایی هستند. این یافته ها، اهمیت استراتژی های ارتباطی مناسب برای هر زیرگروه را نشان می دهند.
1. پیشینه تحقیق
اسرائیل به عنوان ایالتی عاری از بیماری فلج اطفال در سال 2002 از سوی سازمان جهانی بهداشت (WHO) تأیید شد. در آوریل 2013، موتانت وحشی ویروس فلج اطفال نوع1 از فاضلاب های روزانه شهرهای راحات و بئرشیوا (دو شهر در منطقه جنوبی اسرائیل) جدا شد[1]. در اواخر ماه مه 2013، پاتوژن (عامل بیماری زایی) ویروس غیرسابینی فلج اطفال نوع1 در آزمایشگاه مرکزی ویروس شناسی شناسایی شد، این پاتوژن قبلاً در پاکستان و مصر نیز شناسایی شده بود[2]. بیشتر نمونه ها از کودکان زیر 10سال، کودکان ساکن محله عربهای بادیه نشین که میزان واکسیناسیون غیرفعال فلج اطفال در آنها بالاست (95-90درصد)، کودکان دارای خانواده هایی با سطح اجتماعی-اقتصادی پایین و بهداشت ضعیف، و کودکان متعلق به خانواده های بسیارشلوغ، جداسازی شدند [3،4]. حتی یک مورد از سرایت عفونت فلج اطفال در کلینیک های اسرائیل ثبت نشده است.
5. نتیجه گیری
ارتباط معنادار بین تبلیغات رسانه ای و میزان مصرف واکسن های bOPV و واکسن های غیرbOPV که در آنالیز روند زمانی، معنادار باقی مانده بود، را نشان دادیم. علاوه براین، نشان دادیم که مصرف واکسنها، تحت تأثیر عوامل قومی و اجتماعی-اقتصادی قرار می گیرد. یافته های ما حاکی از آن است که آژانس های دولتی باید استراتژی ابلاغی مناسبی برای اعلام هرگونه خطر، و مشارکت هر جامعه در اقدامات مستمر برحسب نیازهای خود برای اطمینان از واکسیناسیون افراد بیشتر، انتخاب نمایند.
Abstract
Background During 2013, isolation of a wild type 1 poliovirus from routine sewage sample in Israel, led to a national OPV campaign. During this period, there was a constant cover of the outbreak by the mass media.
Aims To investigate the association of media exposure and OPV and non-OPV vaccines uptake during the 2013 silent polio outbreak in Israel.
Methods We received data on daily immunization rates during the outbreak period from the Ministry of Health (MoH). We conducted a multivariable time trend analysis to assess the association between daily media exposure and vaccines uptake. Analysis was stratified by ethnicity and socio-economic status (SES).
Results During the MoH supplemental immunization activity, 138,799 OPV vaccines were given. There was a significant association between media exposure and OPV uptake, most prominent in a lag of 3–5 days from the exposure among Jews (R.R 1.79C.I 95% 1.32–2.41) and high SES subgroups (R.R 1.71C.I 95% 1.27–2.30). These subgroups also showed increased non-OPV uptake in a lag of 3–5 days from the media exposure, in all vaccines except for MMR. Lower SES and non-Jewish subgroups did not demonstrate the same association.
Conclusion Our findings expand the understanding of public behaviour during outbreaks. The public response shows high variability within specific subgroups. These findings highlight the importance of tailored communication strategies for each subgroup.
1. Background
The state of Israel was certified by the World Health Organization (WHO) as a polio free country in 2002. During April 2013, a wild poliovirus type 1 was isolated from routine sewage sample in Rahat and Be’er-Sheva, two cities in the Southern Region of Israel [1]. At the end of May 2013, the central virology laboratory identified the pathogen as a non-Sabin poliovirus type 1, which was isolated previously in Pakistan and Egypt [2]. Most of the isolations came from children below 10 years living in Bedouin Arab communities characterized with high IPV immunization rate (90–95%), but also with low socio-economic status and poor sanitation and overcrowded living conditions [3,4]. Not a single case of clinical polio infection was documented in Israel during the transmission period.
5. Conclusion
We showed a significant association between media exposure and the uptake of both bOPV and non-bOPV vaccines, which remained significant in a time trend analysis. Moreover, we showed that vaccines uptake is influenced by both ethnical and socio-economical factors. Our findings suggest that governmental agencies ought to select a tailored communication strategy to each risk, and to engage each community in a bottomed up fashion according to its needs to ensure high immunization coverage.
چکیده
1. پیشینه تحقیق
2. روشها
2.1. منابع داده های بالینی
2.2. تأثیر رسانههای جمعی
2.3. روشهای آماری
3. نتایج
4. بحث
5. نتیجه گیری
منابع
Abstract
1. Background
2. Methods
2.1. Clinical data sources
2.2. Mass media exposure
2.3. Statistical methods
3. Results
4. Discussion
5. Conclusion
References