چکیده
زمینه: ضربه ی مغزی ورزشی مساله ی عمده ای است که سالانه بر هزاران تَن تأثیر می گذارد. تصور می شود که تغییرات نورومتابولیکی مرتبط با ضربه ی مغزی عامل تغییرات نوروفیزیولوژیکی و نشانه های پساضربه ی مغزی همچون سردرد و حساسیت به نور و صدا، ناتوانی در تمرکز و خستگی باشند. این آسیب یک توالی نورومتابولیکی پیچیده شامل چندین سازوکار را برمی انگیزد. درمان های دارویی وجود دارند که تنها برای یک سازوکار به کار می روند، اما بر اساس یافته ها، برخی مواد مغزی بر چندین گذرگاه تأثیر می گذارند، از همین رو، رویکرد گسترده تری ارائه می کنند. این امر باعث پژوهش های فشرده ای درباره ی استفاده از مکمل های غذایی به عنوان یک رویکرد پیشگیری و درمان ضربه ی مغزی شده است.
روش: ما یک روش کتابنامه ای که مطالعات بالینی و پیش بالینی معاصر مربوط به عوامل غذایی در ضربه ی مغزی مرتبط با ورزش را فراهم می کند، دنبال کردیم.
نتایج: مکمل های بسیاری ازجمله اسیدهای چرب چندزنجیره ای اشباع نشده ی n-3، آنتی اکسیدان ها، و مواد معدنی، نتایج نویدبخشی مبنی بر کمک به بهبود یا پیشگیری از ضربه ی مغزی در حیوانات را، که بیش تر آن ها از یک تکنیک ضربه ی مغزی شاره ای برای ایجاد آسیب مغزی استفاده می کنند، و در چند مطالعه ی انسانی، پیرامون آسیب مغزی تروماتیک شدید یا متوسط نشان داده اند. کارآزمایی های انسانی در حال انجام کنونی می توانند به طور امیدوارکننده ای اطلاعات بیش تری به ویژه درباره ی گزینه های تازه، یعنی پروبیوتیک، اسیدهای آمینو یا لاکتات، برای استفاده از مکمل های غذایی برای ورزشکاران دچار ضربه ی مغزی فراهم کنند.
نتیجه گیری: مکمل سازی غذایی به عنوان یک راهبرد بالقوه برای پیشگیری و یا کاهش اثرات زیانبخش ضربات مغزی یا آسیب های کم تر از سطح ضربه ی مغزی مرتبط با ورزش مطرح شده است.
6- نتیجه گیری
سیل رویدادها پس از ضربه ی مغزی مرتبط با ورزش منجر به یک فراهم زیستی به شدت کاهش یافته از مواد مغزی بحرانی عصبی می شود، امری که باعث می شود فرایندهای عادی تعادل هوموستاتیک دیگر کارکردی و فعال نباشند. افزایش آسیب پذیری در برابر آسیب عصب شناختی پس از ضربه ی مغزی ممکن است ناشی از گرایش های غذایی به-شدت زیانبخش امروزی، توأم با جذب n-3 PUFA رژیمی نامطلوب (به ویژه کمبودهای DHA)، گوگرد تغذیه ای ناکافی، و مصرف بیش از اندازه ی غذاهای فراوری شده باشد. بنابراین، پشتیبانی غذایی اضافی برای سوخت رسانی به بدن و مغز پس از ضربه های مغزی مرتبط با ورزش لازم و بایسته است. افزون بر این، اکنون این امر به خوبی شناخته شده است که حتی در فقدان ضربه ی مغزی، ضربه های با سطح پایین تر از ضربه ی مغزی باعث یک سطح از آسیب قابل تشخیص می شود، و ترکیب آسیب های ضربه ی مغزی و ضربه های پایین تر از سطح ضربه ی مغزی دارای این توانایی است که باعث پیامدهای بلندمدتی شود [29].
Abstract
Background Sports concussion is a major problem that affects thousands of people every year. Concussion-related neurometabolic changes are thought to underlie neurophysiological alterations and post-concussion symptoms, such as headaches and sensitivity to light and noise, disabilities of concentration and tiredness. The injury triggers a complex neurometabolic cascade involving multiple mechanisms. There are pharmaceutical treatments that target one mechanism, but specific nutrients have been found to impact several pathways, thus offering a broader approach. This has prompted intensive research into the use of nutrient supplements as a concussion prevention and treatment strategy.
Method We realised a bibliographic state of art providing a contemporary clinical and preclinical studies dealing with nutritional factors in sport-related concussion.
Results Numerous supplements, including n-3 polyunsaturated fatty acids, sulfur amino acids, antioxidants and minerals, have shown promising results as aids to concussion recovery or prevention in animal studies, most of which use a fluid percussion technique to cause brain injury, and in a few human studies of severe or moderate traumatic brain injury. Current ongoing human trials can hopefully provide us with more information, in particular, on new options, i.e. probiotics, lactate or amino acids, for the use of nutritional supplements for concussed athletes.
Conclusion Nutritional supplementation has emerged as a potential strategy to prevent and/or reduce the deleterious effects of sports-related concussion and subconcussive impacts.
6. Conclusion
The storm of events following sport-related concussion results in a profoundly reduced bioavailability of neurocritical nutrients, rendering the normal processes of homeostatic balance no longer functional. In turn, an increased susceptibly to neurological damage after concussion may be due to today’s profoundly detrimental food trends, with poor dietary n-3 PUFA intakes (particularly DHA deficiencies), insufficient dietary sulfur, and overconsumption of processed foods. Additional nutritive support is thus required to fuel the body and brain following sport-related concussion. Furthermore, it is now well known that even in the absence of concussion, subconcussive impacts cause some level of detectable damage, and the combination of repetitive concussive and subconcussive impacts has the ability to cause long-term complications [29].
چکیده
1- مقدمه
2- روش شناسی
3- تغییرات سوخت و ساز در مغز پس از ضربه ی مغزی
4- نیازهای تغذیه ای مغز پس از ضربه ی مغزی
5- مسیرهای آینده
6- نتیجه گیری
منابع
Abstract
1. Introduction
2. Methodology
3. Metabolic changes in the brain after concussion
4. Nutritional needs of the brain after concussion
5. Future directions
6. Conclusion
References