دانلود مقاله ناباروری در مردان

چکیده
     ناباروری در میان زوجین منجر به تحمیل آسیب ها و رفتارهای اجتماعی خاصی می گردد که محققان این پدیده را بخصوص در میان زوجین آفریقایی خاطرنشان کرده اند. علیرغم اینکه در گذشته عوامل مربوط به زنان تنها عامل ناباروری محسوب می شد، امروزه کشف شده است که 20 تا 50 % موارد ناباروری را عوامل مربوط به آقایان تشکیل می دهند، بنابراین این نیاز وجود دارد که بررسی های مختلف انجام شده، توسط محققان مورد بازبینی و بررسی مجدد قرار گیرد. در این بررسی عوامل و اثرات مختلفی که در ناباروری مردان دخیل می باشند مورد بررسی قرار گرفت و همچنین کوشش هایی برای به روزرسانی اطلاعات در دسترس پیرامون مدیریت این عارضه انجام شد. هدف اصلی این تحقیق ایجاد اطلاعاتی است که بتواند در ارزیابی ناباروری مردان، به عنوان راهنما عمل کرده و در پیشبرد آن کمک کننده باشد. نشانه های آزمایشگاهی که احتمال استرس اکسیداتیو اسپرم را به عنوان دلیلی برای ناباروری مردان پیشنهاد می کند، عبارتند از : جنبش ضعیف اسپرم، تراتوزواسپرمیا یا ترانواسپرمیا، افزایش ویسکوزیته منی، احتمال موفقیت پایین در لقاح عادی آزمایشگاهی، پیشرفت ضعیف بلاستوسیت در غیاب فاکتور ماده مشخص، از جمله عوامل می باشد. خودداری از استعمال دخانیات، ماری جوانا و اعتیاد به مصرف افراطی الکل و نیز جلوگیری از گرم شدن بیش از حد بیضه ها و استفاده از لباس محافظ و بیضه بند هنگام شرکت در برخی ورزش هایی که برخورد و تماس زیاد اتفاق می افتد، پیشنهادات خوبی برای مقابله با ناباروری مردان می باشد.

معرفی
     ناباروری در مردان به ناتوانی یک مرد در بارور کردن یک زن با قابلیت باروری اشاره دارد. سابقا مشکل ناباروری در زوج ها تنها به زنان نسبت داده می شد و از این رو مخصوصا در آفریقا منجر به تاثیرات روانی ـ اجتماعی زیادی می شد. این احتمالا به دلیل باورهای فرهنگی و دانش ناکافی و فهم روشن می باشد. ناباروری در مردان زمانی مورد بحث قرار می گیرد که دلایل قابل شناسایی زنان در ناباروری مورد بررسی قرار گیرد و سپس کنار گذاشته شود و کمیت و کیفیت مایع منی نتواند با معیارهای سازمان جهانی بهداشت (WHO) مطابقت داشته باشد و ناکافی باشد (34). محققان نشان دادند که 40 تا 50 % ناباروری در انسان ها به فاکتورهای وابسته به مردان مربوط می شود (4،13). ناباروری در مردان عموما به دلیل نقص یا ناکارآمد بودن آن می باشد و کیفیت مایع منی نیز به عنوان معیار جایگزین برای باروری مردان استفاده می شود (8). 
     تخمین زده می شود که از بین زوج های متاهل که دارای آمیزش منظم بدون جلوگیری می باشند، در 60 % آنان بعد از 6 ماه بارداری رخ می دهد، در 90 % از آنان بعد از 12 ماه، روابط منجر به بارداری می شود و 95 % آنان نیز در 18 تا 24 ماه بعد از ازدواج باردار می شوند (1). در بیش از 50 % از ناباروری مردان، علت آن نامعلوم باقی مانده است و بنابراین ناباروری به عنوان بیماری ایدیوپاتیک یا ناشناخته طبقه بندی می شود (ایدیوپاتیک صفتی است که به بیماری های با منشا ناشناخته اطلاق می شود). ناباروری ایدیوپاتیک یا ناشناخته درصد زیادی از مردان نابارور را شامل می شود که این افراد با روش های درمانی در دسترس نمی توانند به درمان موفق دست پیدا کنند(30). 

روش های درمانی
روش های درمانی بر طبق عوامل اساسی عیب شناسی بیماری و میزان اختلال یا نقص ناباروری مردانه، متفاوت و متغیر می باشد. همچنین، باروری زن نیز باید مورد بررسی قرار گیرد. 
1-    با مداخلات درمانی پزشکی، عوامل پیش از بیضه مشخص می شود.
2-    ناباروری مردان اگر به علت عوامل بیضه ای باشد بوسیله فراهم آوردن اسپرم و استفاده از آن در تلقیح داخل رحمی (IUI)، لقلح مصنوعی یا لقاح آزمایشگاهی (IVF) یا IVFبوسیله تزریق درون سیتوپلاسمی اسپرم (ICSI) (میکرو اینجکشن) اداره و کنترل می شود. بوسیله روش IVFـICSI حتی با وجود چند اسپرم بارداری می تواند حاصل شود. 
3-    چنانچه بارداری به علت عوامل پس از بیضه ای باشد، می توان با استفاده از عمل جراحی یا IVFـICSI عوامل مسدود کننده را برطرف ساخت.
4-    اگر مجاری مربوط به انزال علل ناباروری باشد، ممکن است با استفاده از دارو یا تلقیح داخل رحمی (IUI) و یا لقاح آزمایشگاهی (IVF) مشکل را برطرف ساخته و درمان صورت گیرد. 
5-    آنتی اکسیدانت ها مانند توکوفرول به مقابله با استرس اکسیداتیو کمک می کنند؛ زیرا استرس اکسیداتیو به DNA اسپرم آسیب وارد می کند و موجب کاهش تحرک اسچرم می شود. 
6-    استفاده از هورمون و آنتی اکسیدانت ترکیبی ممکن است موجب پیشرفت تعداد اسپرم و تحرک آن شود (11). 

ABSTRACT

     The etiology and psychosocial burden of infertility amongst couples especially in Africans has been stressed by various researchers. Male factors have been discovered to account for 20-50% of infertility cases unlike what it used to be when female factors were the only considered factors, thus the need to review the various works done by researchers on male infertility. In this review the contributions of the different etiological factors in male infertility was considered and attempt was also made to update the available information on the management of male infertility. The main aim of this review is to generate information which could act as guideline in the evaluation of male infertility. Laboratory signs suggesting possible sperm oxidative stress as a cause of male infertility include: poor sperm motility, teratozoospermia, increased semen viscosity, poor success in routine in vitro fertilization, and poor blastocyst development in the absence of a clear female factor amongst others. Avoiding tobacco smoking, marijuana, excessive alcoholism, excessive heat to the testes and wearing protective cup and jockstrap when participating in contact sports are suggested good preventive measures to tackle male infertility.

INTRODUCTION

     Male infertility refers to the inability of a male to achieve pregnancy in a fertile female. Formerly the problem of infertility in couples was ascribed to female alone and hence bears the bulk of the psychosocial effects especially in Africa. This is probably due to cultural believe and inadequate knowledge and clear understanding. Male infertility is considered when identifiable female causes of infertility are excluded and semen quantity and quality fails to fulfill WHO criteria [34]. Researchers had shown that male factors accounts for 40-50% of infertility in human [4, 13]. Male infertility is commonly due to deficiencies in the semen and semen quality is used as a surrogate measure of male fecundity [8].

     It is estimated that 60% of married couples having regular unprotected intercourse, achieve pregnancy after 6 months of co-habitation, 90% achieve pregnancy by 12 months and 95% between 18-24 months [1]. In more than 50% of male infertility cases, the etiology remains unknown, and the infertility is thus classified as idiopathic. Idiopathic infertility affects a high percentage of infertile men who cannot be successfully treated by the available therapeutic modalities [30].

Treatment modalities
This varies according to the underlying etiological factors and the degree of the impairment of the male fertility. Also, the fertility of the female partner should be considered.
1. Pre-testicular conditions are addressed by medical interventions.
2.Testicular-based male infertility is managed by obtaining sperm and using the sperm for intrauterine insemination (IUI), in vitro fertilization (IVF), or IVF with intracytoplasmic sperm injection (ICSI). With IVFICSI even with a few sperm pregnancies can be achieved.
3. Obstructive causes of post-testicular infertility can be overcome with either surgery or IVF-ICSI.
4.Ejaculatory factors may be treatable by medication, or by IUI therapy or IVF.
5. Antioxidant such as tocopherols helps counter oxidative stress, which is associated with sperm DNA damage and reduced sperm motility.
6. A hormone-antioxidant combination may improve sperm count and motility [11].

(جهت بزرگ نمایی روی عکس کلیک نمایید)

چکیده
معرفی
عوامل و علل ایجاد خطر
فاکتورهای پیش بیضه ای 
عوامل مربوط به بیضه
عوامل پس بیضه ای
عوامل مربوط به هیپوتالاموس ـ هیپوفیز
عوامل محیطی
شیوه زندگی و ناباروری
بیماری های آمیزشی  (STD) و ناباروری
عفونت در دستگاه ادراری و ناباروری
انسداد ساختمانی و ناباروری
اسپرماتوزوئید و ناباروری
شیمی درمانی و ناباروری
میکروارگانیسم ها و ناباروری
تشخیص بیماری
تاریخچه طب و معاینات فیزیکی
ممانعت
روش های درمانی
منابع

ABSTRACT
INTRODUCTION
RISK FACTORS AND CAUSES
Pre-testicular factors
Testicular factors
Post-testicular factors
Hypothalamic-pituitary factors
Environmental factors
Life style and infertility
Sexually transmitted disease (STD) and infertility
Urinary Tract Infection and infertility
Structural obstruction and infertility
Spermatozoa and infertility
Chemotherapy and infertility
Microorganisms and infertility
Diagnosis
Medical History and Physical Examination
Prevention
Treatment modalities
REFERENCES