دانلود مقاله آیا مشارکت در ورزش های سازمان یافته به نوجوانان برای جلوگیری از خودآزاری کمک می کند؟
چکیده
تحقیق به طور ویژه ای بر آن چه که ممکن است باعث وقوع کمتر خود آسیبی عمدی در نوجوانان شود، متمرکز شده است. زیرا حوزه ی ورزشی یک بستر حائز اهمیت برای ارتقای سازگاری مثبت است. ما پیشنهاد داده ایم که انجام فعالیت های ورزشی سازمان دهـی شده از طریق تاثیرگذاری روی بهزیستی روان شـناختی، می تواند از آسیب رساندن نوجوانان به خود ، خودداری کند. ما توسط دو موج داده های طولی از 998 نوجوان سوئدی در مقاطع 7 و 8 ( که 52% آن ها پسر بودند)، این موضوع که آیا علائم افسردگی و اعتماد به نفس واسطه ی ارتباط بین فعالیت های ورزشی سازمان یافته و خود آسیبی هست یا خیر را آزمایش کردیم. نتایج نشان داد که اعتماد به نفس ، و نه علائم افسردگی، در ارتباط بین فعالیت های ورزشی سازمانی و کاهش خودآزاری دخیل است. یافته های ما ، این نظر را که فعالیت های ورزشی سازمانی می توانند به عنوان راهی قابل اعتماد برای افزایش سلامت روان و بستری برای اقدامات آینده باشند را تقویت می کند.
مقدمه
حدود یک سوم نوجوانان حداقل یکبار در طول زندگیشان به صورت عمدی به خود آسیب می زنند. ( مولن کامپ و همکارانش 2006)، اگرچه نوجوانانی که دست به خودآزادی می زنند در معرض خطر شدید اندیشه و اقدامات متمایل به خودکشی هستند ( بکمن و همکارانش 2018 )، اما تحقیقات کمی بر روی عوامل بالقوه ای که باعث کاهش رفتارهای خودآسیبی نسل جوان می شوند، تمرکز کرده است ( کلمرا و همکارانش 2017). خودآزادی عمدی عبارت از آسیب رساندن به خود بدون هیچ گونه قصد خودکشی آگاهانه است و شامل اعمالی مانند بریدن، ضربه زدن و گاز گرفتن خود می شود ( بکمن و همکارانش 2018 ). این رفتار در حدود 12 سالگی شروع می شود (هاوتون و همکارانش 2012) و پیرامون 15 سالگی به اوج خود می رسد ( برای مثال موری و همکارانش 2017 ). اکثر نوجوانان از این رفتار به عنوان راهبردی برای مواجهه با عواطف منفی مانند علائم افسردگی، کمبود اعتماد به نفس، تحمل تجربیات طاقت فرسا و سخت، استفاده می کنند ( برای مثال چاپمن و همکارانش 2006؛ اشمیتک و همکارانش 1996). هرچند خودآزاری می تواند به صورت مستقل از افکار و اقدامات متمایل به خودکشی رخ دهد ( نوک 2018)، با این وجود خطر اقدامات آتی به خودکشی را افزایش می دهد (هاوتون و همکارانش 2012). بنابراین ، شناخت عواملی که ممکن است از انجام این رفتار در نوجوانان جلوگیری کند، ضروری است.
4. 2. جهت گیری ها و پیامدهای آتی
با توجه به نتایج به دست آمده ، ما برای تحقیقات آینده هر دو جهات نظری و کاربردی را پیشنهاد می دهیم. از لحاظ نظری، نتایج ما بر این فرضیه استوار است که عزت نفس بهبود یافته عملکردی است که می تواند ارتباط بین مشارکت ورزشی و خودآزاری را توضیح دهد. محققان می‌توانند جنبه‌هایی از ورزش های سازمان‌یافته که باعث برانگیختن عزت نفس بالاتر می‌شنود را تشخیص دهند ، تا بزرگسالانی که با جوانان کار می‌کنند بتوانند از بهبود یافتن این جنبه‌ها اطمینان حاصل کنند. به عنوان مثال، گزارش ها حاکی از این است که داشتن همتایان جامعه پسند در بستر ورزشی، توضیح دهنده ی ارتباط بین مشارکت ورزشی و سازگاری مثبت جوانان است (به عنوان مثال، برونر و همکاران، 2017؛ هولت و همکاران، 2017). اگرچه که این فرضیه بیان گر این موضوع است که نوجوانان بر اساس همتایان جامعه‌پسند خود، الگو برداری رفتاری می‌کنند، اما احتمالات دیگری نیز وجود دارد (به عنوان مثال، مورد خوش رفتاری قرار گرفتن از طرف همتایان جامعه پسند باعث احساس حمایت در نوجوانان شده و تندرستی آنها بهبود یابد). دیگران یافته اند که داشتن رهبران بزرگسال حامی (برای مثال مربیان) مشارکت در فعالیت های فوق برنامه و PYD را به هم مرتبط می سازد (فرگوسن و همکاران، 2019؛ هولت و همکاران، 2017؛ ولا و همکاران، 2011)، برای مثال حالت افسردگی جوانان را کاهش می دهد (ماهونی و همکاران، 2002). به طور مشابه، داشتن همتایان جامعه پسند یا رهبران حامی در فعالیت ها ممکن است باعث بهبود عزت نفس و در نتیجه، کاهش رفتارهای خودآزاری در جوانان شود. بررسی کردن این همبستگی ها می‌تواند بینش بهتری درباره ی چگونگی کاهش رفتار خودآزاری در میان جوانان از طریق مشارکت در فعالیت‌های سازمان‌یافته، مانند ورزش، را ارائه دهد.
Abstract
Research has rarely focused on what might make adolescents less likely to engage in deliberate self-harm. Because the sports domain is an important context promoting positive adjustment, we proposed that engaging in organized sport activities could help adolescents refrain from self-harming through affecting their psychosocial well-being. Using two annual waves of longitudinal data from 998 Swedish adolescents in grades 7 and 8 (52% boys), we tested whether depressive symptoms and self-esteem mediated the link between organized sport activities and self-harm. Results showed that self-esteem, but not depressive symptoms, mediated the association between organized sport activities and lower self-harm. Our findings reinforce the idea that organized sport activities could be a viable way of promoting mental health, laying the foundation for future interventions.
1. Introduction
Around a third of adolescents deliberately harm themselves at least once in their lifetime (Muehlenkamp et al., 2012). Although adolescents who engage in self-harm are at high risk for suicidal ideation and attempts (Beckman et al., 2018), little research has focused on potential factors that decrease youth’s self-harming behaviors (Klemera et al., 2017). Deliberate self-harm is the act of causing injuries to oneself without any conscious suicidal intent and includes actions such as cutting, hitting, or biting oneself (Beckman et al., 2018). This behavior starts around age 12 (Hawton et al., 2012), and peaks around age 15 (e. g., Morey et al., 2017). The majority of adolescents use this behavior as a strategy to cope with negative emotional feelings, such as depressive symptoms or low self-esteem, experienced as overwhelming and difficult to handle (e.g., Chapman et al., 2006; Schmidtke et al., 1996). Although self-harm can occur independently of suicidal thoughts or attempts (Nock, 2008), it increases the risk of future suicide attempts (Hawton et al., 2012). Thus, understanding factors that might prevent adolescents from engaging in this behavior is warranted.
4.2. Future directions and implications
In light of our results, we suggest both theoretical and applied directions for future research. Theoretically, our results are consistent with the premise that improved self-esteem is a mechanism that explains the link between sport participation and self-harm. Researchers could identify what aspects of organized sports prompt better self-esteem, so that adults working with youth could ensure these aspects are promoted. For example, it has been reported that having prosocial peers in the sports context explained the link between sports involvement and positive youth adjustment (e.g., Bruner et al., 2017; Holt et al., 2017). Although this assumes that adolescents are modelling their behavior on the basis of prosocial peers, there are other possibilities (e.g., being treated well by prosocial peers makes adolescents feel supported and enhances their well-being). Others have found that having supportive adult-leaders (e.g., coaches) links participation in extracurricular activities to PYD (Ferguson et al., 2019; Holt et al., 2017; Vella et al., 2011), such as reductions in youth’s depressed mood (Mahoney et al., 2002). In a similar way, having prosocial peers or supportive activity leaders may improve youth’s self-esteem, and, in turn, reduce youth’s self-harm behavior. Examining these associations could offer further insight into how participation in organized activities, such as sports, could reduce self-harming behavior among adolescents.
(جهت بزرگ نمایی روی عکس کلیک نمایید)
چکیده
1. مقدمه
1. 1. پژوهش فعلی
2. شیوه
2. 1 شرکت کنندگان
2.2 رویه
3.2 تحلیل فرسایش ( نرخ خروج)
4.2 مقیاس
5.2 برنامه ی تحلیلی
3. نتایج
1.3 اطلاعات توصیفی و تحلیل همبستگی
2.3 آیا مشارکت در فعالیت های ورزشی سازمان یافته در طول دوره ی نوجوانی تمایل به انجام خودآزاری را کاهش می دهد؟ و اگر چنین است، چرا؟
3.3 تحلیل های تکمیلی
4. بحث
4.1 محدودیت ها و نقاط قوت
4.2 جهت گیری ها و پیامدهای آتی
تامین بودجه
اعلامیه تعارض منافع
منابع
Abstract
1. Introduction
1.1. The present study
2. Method
2.1. Participants
2.2. Procedure
2.3. Attrition analyses
2.4. Measures
2.5. Analytic plan
3. Results
3.1. Descriptive information and correlation analyses
3.2. Does participating in organized sport activities decrease the likelihood of engaging in self-harm during adolescence? And if so, why?
3.3. Supplementary analyses
4. Discussion
4.1. Limitations and strengths
4.2. Future directions and implications
Funding
Declaration of competing interest
References
این محصول شامل پاورپوینت ترجمه نیز می باشد که پس از خرید قابل دانلود می باشد. پاورپوینت این مقاله حاوی 17 اسلاید و 5 فصل است. در صورت نیاز به ارائه مقاله در کنفرانس یا سمینار می توان از این فایل پاورپوینت استفاده کرد.
در این محصول، به همراه ترجمه کامل متن، یک فایل ورد ترجمه خلاصه نیز ارائه شده است. متن فارسی این مقاله در 6 صفحه (1470 کلمه) خلاصه شده و در داخل بسته قرار گرفته است.
علاوه بر ترجمه مقاله، یک فایل ورد نیز به این محصول اضافه شده است که در آن متن به صورت یک پاراگراف انگلیسی و یک پاراگراف فارسی درج شده است که باعث می شود به راحتی قادر به تشخیص ترجمه هر بخش از مقاله و مطالعه آن باشید. این فایل برای یادگیری و مطالعه همزمان متن انگلیسی و فارسی بسیار مفید می باشد.
بخش مهم دیگری از این محصول لغت نامه یا اصطلاحات تخصصی می باشد که در آن تعداد 44 عبارت و اصطلاح تخصصی استفاده شده در این مقاله در یک فایل اکسل جمع آوری شده است. در این فایل اصطلاحات انگلیسی (تک کلمه ای یا چند کلمه ای) در یک ستون و ترجمه آنها در ستون دیگر درج شده است که در صورت نیاز می توان به راحتی از این عبارات استفاده کرد.
- ترجمه فارسی مقاله با فرمت ورد (word) با قابلیت ویرایش و pdf بدون آرم سایت ای ترجمه
- پاورپوینت فارسی با فرمت pptx
- خلاصه فارسی با فرمت ورد (word)
- متن پاراگراف به پاراگراف انگلیسی و فارسی با فرمت ورد (word)
- اصطلاحات تخصصی با فرمت اکسل