چکیده
بحث پیرامون رابطه ی میان بیماری سلیاک و اختلال کم توجهی-بیش فعالی در یک مرور نظام مند در سال 2015 انجام شد که در نهایت هیچ رابطه ای را نشان نداد. از سال 2015 به این سو، چندین مطالعه انجام شده است که یک رابطه میان بیماری سلیاک و اختلال کم توجهی-بیش فعالی را نشان داده اند. مطالعه ی کنونی یک مرور نظام مند به-روزرسانی شده است. زمینه: بیش تر کارشناسان درباره ی این توصیه که اختلال کم توجهی-بیش فعالی در افراد دچار بیماری سلیاک و برعکس را به عنوان بخشی از استاندارد مراقبت غربالگری نکنیم، اتفاق نظر دارند. در عین حال، آنان پیشنهاد می کنند که بیماران درمان نشده ی دچار بیماری سلیاک و نشانه های عصب شناختی همچون خستگی مزمن، بی توجهی، درد، و سردرد می توانند متمایل به رفتار اختلال کم توجهی-بیش فعالی، یعنی بی توجهی (که ممکن است با دنبال کردن یک رژیم غذایی بدون گلوتن تسکین یابد)، باشند. زیرگونه ی بی توجهی از اختلال کم توجهی-بیش فعالی که شامل نشانه های بی توجهی است از نظر فنوتیپ ناهمگون است، چون شامل سازه ی بالینی کُندی سرعت شناختی (SCT) است. نشانه های کندی سرعت شناختی با تظاهرات عصب شناختیِ بیماری سلیاک همپوشانی دارند. روش ها: یک جست وجوی نظام مند (پریسما) از پایگاه داده های PubMed، Google Scholar، EMBASE، Web of Sience، Stanford Lane، SCOPUS و Ovid برای مقاله هایی تا تاریخ 21 فوریه ی 2022 انجام شد. از این میان، 23 مطالعه دارای شرایط لازم بودند. نتایج: از میان این 23 مطالعه، 13 مورد یک رابطه ی مثبت میان اختلال کم توجهی-بیش فعالی و بیماری سلیاک نشان دادند. بیش تر مطالعاتی که یک رابطه ی مثبت نشان دادند در پنج سال گذشته منتشر شده اند. مغایرت در نتایج عمدتاً به دلیل روش شناسی ناهمگون مورد استفاده، به ویژه برای اختلال کم-توجهی-بیش فعالی و پرسشنامه های پیامد، و نیز فقدان گزارش دهی پیرامون زیرگونه های اختلال کم توجهی-بیش-فعالی است. نتیجه گیری: رابطه ای میان اختلال کم توجهی-بیش فعالی و بیماری سلیاک وجود دارد. در صورت بررسی زیرگونه های اختلال کم توجهی-بیش فعالی، محدودیت های روش شناختی کنونی کم تر خواهند شد.
1- مقدمه
شیوع بیماری سلیاک در سطح جهان برابر با 5/0 تا 4/1 درصد برآورد می شود [1]، و نرخ بیماری روانپزشکی در بیمارانی دچار بیماری سلیاکِ درمان نشده مقدار بالای 21 درصد است [2]. در کودکان دچار بیماری سلیاک، خطر ابتلال به اختلال های عصبی روانپزشکی تنها 6/2 درصد است، در حالی که در بزرگسالان برابر با 26 درصد است [3]. سازوکارهای دخیل در سرمنشأ و بیماری زایی اختلال های روانی و رفتاری مرتبط با بیماری سلیاک در نوجوانان نامشخص است، اما اشاره شده است که جذب و شکافت گلوتن به پپتیدهای ایمن زا می تواند منجر به درز پپتیدها از درون دیواره ی رودگانی شود. این پپتیدها آنگاه ممکن است از سد خونی-مغزی بگذرند و به طور بالقوه ای باعث تورم درجه پایینی در مغز شوند [2]. این سازوکارهای ایمنی شناختی ممکن است منجر به شکل گیری اختلال کم توجهی-بیش فعالی (ADHD) و تظاهرات آن شوند [6-4]. نقص های کارکردی شامل هیپوفیوژن (افت خون رسانی) نواحی مغزی، اصولاً در قشر پیشانی، در بیماران بزرگسالِ درمان نشده ی دچار بیماری سلیاک است، اما نه در بیماران درمان-شده [7، 8]. این کم فعالی سازی در قشر پیش پیشانی بطنی جانبی در ADHD دیده می شود [9]. در یک فراتحلیل، پژوهشگران یک افزایش معنی دار در شرایط عصبی رشدی شناسایی کردند، یعنی اختلال کم توجهی بیش فعالی (ADHD) (نرخ پیشامد، 39/1؛ بازه ی اطمینان 95 درصد 63/1-18/1؛ p<0.0001) در میان جمعیت بیماری سلیاک در مقایسه با گروه های کنترل سالم، اما هیچ تفاوت معنی داری برای اختلال دوقطبی یا اسکیزوفرنی وجود نداشت [10]. در همین حال، بزرگسالان دچار ADHD یک افزایش وقوع چاقی، میگرن، اختلال های خواب، آسم، و بیماری سلیاک نشان دادند [11].
Abstract
Controversy around the association between celiac disease (CeD) and attention deficit hyperactive disorder (ADHD) was addressed by a systematic review in 2015, ultimately showing no association. Since 2015, there have been several studies showing an association between celiac disease and attention deficit hyperactive disorder. This is an updated systematic review. Background: Most experts agree on the recommendation to not screen as part of the standard of care for ADHD in persons with CeD or vice versa. Simultaneously, they propose that untreated patients with CeD and neurological symptoms such as chronic fatigue, inattention, pain, and headache could be predisposed to ADHD-like behavior, namely inattention (which may be alleviated by following a gluten-free diet). The inattentive subtype of ADHD that encompasses the symptoms of inattention is phenotypically heterogeneous, as it includes the clinical construct of sluggish cognitive tempo (SCT). SCT symptoms overlap with the neurological manifestations of CeD. Methods: A systematic search (PRISMA) of PubMed, Google Scholar, EMBASE, Web of Science, Stanford Lane, SCOPUS, and Ovid was conducted for articles up to 21 February 2022. Of these, 23 studies met the criteria. Results: Out of the 23 studies, 13 showed a positive association between ADHD and CeD. Most studies that showed a positive association had been published in the last five years. Inconsistencies in the results remain due to the heterogeneous methodology used, specifically for ADHD and the outcome questionnaires, as well as a lack of reporting on ADHD subtypes. Conclusion: There is an association between ADHD and celiac disease. The current methodological limitations will be lessened if we examine the subtypes of ADHD.
1. Introduction
The prevalence of celiac disease is estimated to be 0.5–1.4% worldwide [1], with the rate of psychiatric illness in patients with untreated celiac disease (CeD) being as high as 21% [2]. In children with CeD, the risk of developing neuropsychiatric disturbances is only 2.6%, compared to 26% in adults [3]. The mechanisms involved in the origin and pathogenesis of the mental and behavioral disorders related to celiac disease in adolescents is unknown, but it has been suggested that the ingestion and cleavage of gluten into immunogenic peptides could lead to the leaking of peptides through the intestinal wall. These peptides may then traverse the blood–brain barrier and potentially induce low-grade inflammation in the brain [2]. These immunological mechanisms may contribute to ADHD development and manifestation [4–6]. Functional deficits include the hypoperfusion of cerebral regions, primarily in the frontal cortex, in untreated adult patients with CeD, but not in treated patients [7,8]. This under-activation in the right ventrolateral prefrontal cortex is seen in ADHD [9]. In a meta-analysis, researchers detected a significant increase in neurodevelopment conditions, namely attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) (OR, 1.39; 95%CI, 1.18–1.63; p < 0.0001), among the CeD population compared to healthy controls but no significant differences for bipolar disorder or schizophrenia [10]. Meanwhile, adults with ADHD showed an increased occurrence of obesity, migraines, sleep disorders, asthma, and CeD [11].
چکیده
1- مقدمه
2- مواد و روش ها
2-1 راهبرد جست وجو
2-2 غربالگری و انتخاب مطالعات
2-3 مقیاس های پیامد
3- نتایج
4- بحث
5- نتیجه گیری
پیوست الف
منابع
Abstract
1. Introduction
2. Materials and Methods
2.1. Search Strategy
2.2. Screening and Selection of Studies
2.3. Outcome Measures
3. Results
4. Discussion
5. Conclusions
Appendix A
References
این محصول شامل پاورپوینت ترجمه نیز می باشد که پس از خرید قابل دانلود می باشد. پاورپوینت این مقاله حاوی 20 اسلاید و 5 فصل است. در صورت نیاز به ارائه مقاله در کنفرانس یا سمینار می توان از این فایل پاورپوینت استفاده کرد.
در این محصول، به همراه ترجمه کامل متن، یک فایل ورد ترجمه خلاصه نیز ارائه شده است. متن فارسی این مقاله در 8 صفحه (1900 کلمه) خلاصه شده و در داخل بسته قرار گرفته است.
علاوه بر ترجمه مقاله، یک فایل ورد نیز به این محصول اضافه شده است که در آن متن به صورت یک پاراگراف انگلیسی و یک پاراگراف فارسی درج شده است که باعث می شود به راحتی قادر به تشخیص ترجمه هر بخش از مقاله و مطالعه آن باشید. این فایل برای یادگیری و مطالعه همزمان متن انگلیسی و فارسی بسیار مفید می باشد.
بخش مهم دیگری از این محصول لغت نامه یا اصطلاحات تخصصی می باشد که در آن تعداد 37 عبارت و اصطلاح تخصصی استفاده شده در این مقاله در یک فایل اکسل جمع آوری شده است. در این فایل اصطلاحات انگلیسی (تک کلمه ای یا چند کلمه ای) در یک ستون و ترجمه آنها در ستون دیگر درج شده است که در صورت نیاز می توان به راحتی از این عبارات استفاده کرد.