چکیده
در طی صدسال گذشته، قدرت آمیزهای از تاریخ و فلسفه علم (HPS) فراز و نشیب زیادی داشته است درحالیکه درطول این مدت چندین فرم بخود گرفته است و آثار مختلفی برجای گذاشته است. در دهه 1940 و دهه 1950 فیلسوفی بنام Gerd Buchdahl (گرد بوخدال) و همکارانش در ملبورن، استرالیا، نسخه برجسته روشمندی از HPS گردآوری کردند و در مطالعات خود با تاریخدانان عمومی، از آثار فلسفی R.G. Collingwood (ر.ج کالینگوود) و Ludwig Wittgenstein (لودویگ ویتگنشتاین) استفاده نمودند. بوخدال بعدها سعی کرد این مفهوم پیشگام را در دانشگاه کمبریج جستجو کند، او در آنجا سرپرستی یک مرکز جدید HPS را برعهده داشت. برای درک کیفیت و ابعاد مُد ابتکاری کندوکاو، درک اکولوژی اطلاعاتی که در یک جامعه مستعمراتی مهاجرنشین دوردست نمایان شده است ضرورت دارد، موقعیتی با بهرهوری حاشیهای که در آن، انجمنها و اتحادیههای پیشبینی نشده میتوانستند برای محققان مهاجری مثل بوخدال مجوز بگیرند. به همین منظور، این مقاله شجرهنامه بفراموشی سپرده شدۀ روابط تاریخ و فلسفه و علم را نادیده میگیرد و بنابراین هویت شناختی گذشتۀ نادیده گرفته شدۀ HPS را افشا کرده و ابزاری برای تجسم مجدد آن در آینده پیشنهاد میدهد.
گرد بوخدال چند سال پس از کنارهگیری از مطالعه تاریخ و فلسفه علم (HPS) در دانشگاه کمبریج، درخصوص آمیزهای از مطالعات تاریخی و فلسفی علم میاندیشید، یک جفت رشته علمی که او حدود 40 سال قبل تلاش کرده بود آنها را در هم ادغام کند. او نوشته است: "اندیشههای روشمند بدون ارجاع به زمینههای تاریخی علم، یعنی به زمینههایی که این اندیشهها در آن توسعه یافتهاند، قابل درک نیستند" (Buchdahl 1937, p. 39). بعبارت دیگر، "فلسفه علم اساساً دارای ارجاعی به تاریخ خودش میباشد ضمن اینکه اهمیت تاریخی تنها زمانی درک میشود که از چشمانداز تاریخی به آن نگریسته شود" (صفحه 41). همچنین "هیچ تاریخی بدون مجموعهای پیشفرض از معیارهایی که بطورمبهم درک شدهاند پیشرفت نمیکند" (صفحه 45). بنابراین "بازتابهای فلسفی بر ابعاد روشمند علم، به ما کمک میکنند راه خودمان را از میان دورنمای تاریخی پیدا کنیم" (صفحه 55). همین دیالکتیک (روش جدلی) قانونمند ضروری است که او را همراه با Larry Laudan (لاری لائودن) به مطالعات درباب تاریخ و فلسفه علم در 1968 ترغیب کرده است که در این زمینه محققان صراحتاً تشویق شدهاند مسائل فلسفی را ازطریق ارجاع به بافت تاریخی آنها و مسائل تاریخی را براساس چارچوب فلسفی بررسی کنند که در آن رخ دادهاند (صفحه 40). تا دهه 1980 چنین ترکیبات ویژه دوسویه، بدیهی و حتی عادی بنظر میرسیدند. اما وقتی بوخدال یک دوره آموزشی در تاریخ و فلسفه علم در دانشگاه ملبورن در 1947 تعریف نمود، معلومات تاریخی پیشین علم، خلاصهای سلسلهوار از حوادث تاریخی بودند و چنین معلومات فلسفی تنها ایجازهایی منطقی بشمار میرفتند (صفحه 46). این دو حوزه تا آن لحظه بندرت بر هم انطباق داشتند.
4-نتیجهگیری
گرچه مورخ پناهنده، فیتز استرن، ظاهراً نسبت به تاریخ و فلسفه علم بیتفاوت بود با استقرار در دانشگاه کلمبیا عنوان کرد: "تجربیات تراژیک دهه 1930 و 1940 اثر عمیقاً ناراحتکنندهای بر تاریخنگاری داشتهاند و برخی از پیشفرضها و دستجات اصلی تفسیر در دوره پیشین، امروزه دیگر بنظر نمیرسد کافی باشند" (Stern 1956, p.24). استرن و بوخدال در بین مهاجران یا بیگانگان – اروپاییهای یهودی در پایان تمدن اروپایی – افرادی برجسته بودند که پس از جنگ جهانی دوم و هولوکاست، توسعه اندیشه را شتاب بخشیدند. بنابراین بوخدال با جسارت قابلتوجهی در دهه 1940 و 1950 سعی کرد مجدداً پیشفرضها و دستجات تفسیر را در حوزه اندیشه خود چارچوببندی کند تا مجدد روشها و رویههای مفهومی علم را برحسب مسائل، ایدهها و ماتریس تکنولوژیکی دوران آنها مجسم نماید تا با یک گرایش انتقادی، تاریخهای علم و فلسفههای علم را کنار هم جمع کند. او با استخراج اندیشه اخیر ویتگنشتاین و مطالعه غیرمترقبه آثار کالینگوود – که موقعیت ویژه او در ملبورن این امر را امکانپذیر ساخته بود – میخواست تا هر اثباتگرایی نامربوط یا تحلیل منطقی را به چالش بکشد و تاریخنگاریهای سطحی پیشرفت علمی را کاهش دهد.
Abstract
During the past hundred years the strength of the amalgam of history and philosophy of science (HPS) has waxed and waned, while assuming multiple forms and acquiring different imprints. In the 1940s and 1950s, philosopher Gerd Buchdahl and colleagues in Melbourne, Australia, assembled a methodologically powerful version of HPS, drawing on their readings, with general historians, of the philosophical works of R.G. Collingwood and Ludwig Wittgenstein, among others. Buchdahl later tried to export this pioneering conceptualization to Cambridge University, where he came to lead a new department of HPS. To appreciate the qualities and dimensions of the innovative mode of inquiry, it is necessary to understand the ecology of knowledge that promoted its emergence in an out-of-the-way settler colonial society, a productively marginal site where unanticipated filiations and alliances might be licensed to unsettled émigré scholars such as Buchdahl. Accordingly, this essay brushes off a forgotten genealogy of the relations of history and philosophy and science, thereby revealing a neglected past cognitive identity of HPS and suggesting a means to re-imagine its future.
A few years after retiring as reader in history and philosophy of science (HPS) at Cambridge University, Gerd Buchdahl was musing on the strange amalgamation of historical and philosophical studies of science, a disciplinary coupling that he had assisted in bringing together some forty years earlier. “Methodological notions,” he wrote, “cannot be appreciated without reference to the historical contexts of science itself, that is to say, to the contexts in which they developed” (Buchdahl, 1987, p. 39). In other words, “the philosophy of science involves essentially a reference to its own history, whilst the significance of that history can be appreciated only when viewed through later spectacles” (p. 41). Moreover, “no history can get off the ground without some, however dimly perceived, presuppositional set of criteria” (p. 45). Therefore, “philosophical reflections on the methodological aspects of science can help us to find our way around the historical panorama” (p. 55). It was this necessary disciplinary dialectic that had led him, with Larry Laudan, to establish in 1968 Studies in History and Philosophy of Science, in which authors were “explicitly encouraged to discuss philosophical issues by reference to their historical context, and historical issues in terms of the philosophical framework in which they had occurred” (p. 40). By the 1980s, such interactive critical combinations may have come to seem obvious, even commonplace. But when Buchdahl introduced a course in history and philosophy of science to the University of Melbourne in 1947, previous “histories of science were largely chronological summaries; and such philosophies as existed were mostly logical compendia” (p. 46). Rarely had the twain met until that moment.
4. Conclusion
Though apparently indifferent to history and philosophy of science, refugee historian Fritz Stern, based at Columbia University, observed: “The tragic experiences of the 1930s and 1940s have had a profoundly unsettling effect on historiography, and some of the basic presuppositions and categories of explanation of an earlier period no longer seem adequate today” (Stern, 1956, p. 24). Stern and Buchdahl were prominent among those emigres or outsiders—those Jewish Europeans at the end of European civilisation—who catalysed intellectual development after World War II and the Holocaust. Thus, with considerable audacity, Buchdahl in the 1940s and 1950s had tried to re-frame the presuppositions and categories of explanation in his intellectual field, to re-imagine the methods and conceptual practices of science in terms of the problems, ideas, and technological matrix of their times, to bring together, with a critical inflection, histories of science and philosophies of science. Drawing on the later thought of Wittgenstein and a serendipitous reading of Collingwood—which his odd situation in Melbourne made possible—he came to question any decontextualised positivism or logical analysis and to discount facile chronologies of scientific progress.
چکیده
1-تئوری و روش در ملبورن
2-از علم تاریخ تا تاریخ و فلسفه علم
3-منادیان HPS در ملبورن و کمبریج
4-نتیجهگیری
منابع
Abstract
1. Theory and method in Melbourne
2. From the science of history to History and Philosophy of Science
3. The beginnings of HPS at Melbourne and Cambridge
4. Conclusion
Acknowledgements
References
این محصول شامل پاورپوینت ترجمه نیز می باشد که پس از خرید قابل دانلود می باشد. پاورپوینت این مقاله حاوی 17 اسلاید و 5 فصل است. در صورت نیاز به ارائه مقاله در کنفرانس یا سمینار می توان از این فایل پاورپوینت استفاده کرد.
در این محصول، به همراه ترجمه کامل متن، یک فایل ورد ترجمه خلاصه نیز ارائه شده است. متن فارسی این مقاله در 6 صفحه (1800 کلمه) خلاصه شده و در داخل بسته قرار گرفته است.
علاوه بر ترجمه مقاله، یک فایل ورد نیز به این محصول اضافه شده است که در آن متن به صورت یک پاراگراف انگلیسی و یک پاراگراف فارسی درج شده است که باعث می شود به راحتی قادر به تشخیص ترجمه هر بخش از مقاله و مطالعه آن باشید. این فایل برای یادگیری و مطالعه همزمان متن انگلیسی و فارسی بسیار مفید می باشد.
بخش مهم دیگری از این محصول لغت نامه یا اصطلاحات تخصصی می باشد که در آن تعداد 20 عبارت و اصطلاح تخصصی استفاده شده در این مقاله در یک فایل اکسل جمع آوری شده است. در این فایل اصطلاحات انگلیسی (تک کلمه ای یا چند کلمه ای) در یک ستون و ترجمه آنها در ستون دیگر درج شده است که در صورت نیاز می توان به راحتی از این عبارات استفاده کرد.