چکیده
منابع فعلی موجود در حوزه مدیریت محیط زیستی بر اهمیت عملکرد کارکنان در بهبود عملکرد زیست محیطی اشاره می کنند، اما کمتر مطالعه ای به بررسی چگونگی ارتباط مدیریت منابع انسانی (HRM) با نوآوری سبز پرداخته است. این پژوهش در صدد است تا از طریق مداخله در سرمایه انسانی سبز و دانش زیست محیطی و با تعدیل دغدغه های مدیریتی زیست محیطی (MEC)، به بررسی رابطه متقابل میان مدیریت منابع انسانی سبز و نوآوری سبز (پایدار) در صنعت هتلداری بپردازد. در این مطالعه بیش از 209 نفر با رده های شغلی مختلف، از جمله کارکنان خط مقدم، و کارمندان شاغل در سطوح مدیریت غیر تخصصی (رده پایین)، مدیریت میانی، و مدیریت ارشد در هتل های زنجیره ای مختلف در پاکستان شرکت داشتند. داده ها با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای جمع آوری، و با استفاده از تکنیک مدلسازی معادلات ساختاری با روش حداقل مربعات جزئی (PLS-SEM) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. مطابق با نتایج به دست آمده، مدیریت منابع انسانی سبز (GHRM) در نوآوری سبز سازمان ها، نقش موثر و مهمی ایفا میکند. نقش میانجی سرمایه انسانی سبز و دانش محیطی نیز از نظر آماری معنادار بود. علاوه بر این، نتایج نشان میدهد که ارتباط مدیریت منابع سبز انسانی و سرمایه انسانی سبز با MEC به عنوان یک مداخله کننده، قوی تر است. این مطالعه بر اساس نظریه سرمایه انسانی به بررسی و تحقیق در زمینه حفاظت از محیط زیست پرداخته و ضمن ارایه شواهد تجربی از روابط فرضی، به مجموعه دانش موجود در این زمینه کمک می کند. ضمن آنکه این مطالعه با پیشنهاد مواردی نظیر دانش محیط زیستی به عنوان عوامل تعیین کننده در عملکرد صنعت هتلداری، به گسترش حوزه GHRM نیز کمک میکند.
1- مقدمه
امروزه با توجه به توسعه و پیشرفت سریعی که در حوزه اقتصاد اتفاق افتاده، دغدغه های زیست محیطی فراوانی مطرح شده است (Y. J. Kim, Kim, Choi, & Phetvaroon, 2019; Watson & Tidd, 2018). فعالیت های که در صنعت هتلداری صورت می گیرد، میتواند ضمن تاثیرگذاری در کاهش منابع طبیعی و تغییرات آب و هوایی، باعث افزایش تخلیه سموم مختلف در محیط زیست را نیز شده و از این طریق آلودگی های آبی، هوایی، نوری، صوتی، و انقراض حیات وحش را در پی داشته باشند. بسیاری از شرکت ها و دولت ها به ضرورت پایداری زیست محیطی در فرآیند توسعه اقتصادی و اجتماعی پی برده اند. این امر نیازمند توجه عمومی نسبت به مسائل زیست محیطی از جمله تبدیل، بازیافت، و منابع تجدید پذیر انرژی است (Ecer, Pamucar, Mardani, & Alrasheedi, 2021). به دنبال فشارهایی که از سوی شرکت ها، سهامداران و قوانین زیست محیطی وضع شده بر صنایع وارد می شود، آنها در تلاشند نسبت به مسائل زیست محیطی مسئولانه رفتار کنند (Paill ́e, Boiral, & Chen, 2013). مدیریت منابع انسانی سبز (GHRM) یک استراتژی برای افزایش رواج این گونه رفتارها و دستیابی به اهداف زیست محیطی است (Guerci, Longoni, & Luzzini, 2016; Tang, Chen, Jiang, Paille, & Jia, 2018). به منظور دستیابی به مزیت رقابتی و نیز ارائه بهترین عملکرد محیط زیستی، کارکردهای مدیریت منابع انسانی سبز (GHRM) بر خلاقیت و نوآوری که بر رضایت مشتری، و ایجاد حس اعتماد ، اعتبار، و اولویت بخشی در صنعت هتلداری نیز تاثیر گذار است، ضروری به نظر می رسد (Hollebeek & Rather, 2019; E.; Kim, Tang, & Bosselman, 2019; Yen, Teng, & Tzeng, 2020).
6- نتیجه گیری
مطالعه حاضر باعث شد تا منابع علمی موجود در زمینه¬ی ارتقاء عملکرد زیست محیطی، به ویژه در بخش هتلداری پاکستان غنی تر شود. مشخص شد که اتخاذ رویکردهای GHRM بر میزان سرمایه انسانی سبز موجود در میان کارکنان بخش هتلداری تاثیر گذار است. به طور خلاصه می توان گفت هتل ها میتوانند با به کارگیری کارکنانی وظیفه شناس و ارائه آموزشهای لازم و پیشرفته به آنها، و نیز پایبندی به دستورالعمل های سبز خود، سرمایه انسانی سبز خود را ارتقاء بخشند. یافته ها نشان می دهند که اقدام در جهت افزایش سرمایه انسانی سبز باعث میشود تا کارکنان ضمن احساس اینکه از توانمندی، مهارت و استعدادهای لازم برخوردار هستند، به توانایی خود در بروز رفتارهای سبز نیز اعتماد داشته و در جهت انجام آنها ترغیب شوند. در نهایت ایجاد چنین شرایطی باعث افزایش سطح دانش زیست محیطی می شود؛ که این موضوع به خودی خود فرآیند نوآوری در عملکردهای های زیست محیطی را تسریع می کند.
برای دستیابی به استانداردهای زیست محیطی سازمانی و برآورده کردن انتظارات، وجود دغدغه مندی زیست محیطی مدیریتی ضروری است، این امر میتواند منجر به نوآوری سبز نیز شود. این یافته ها تنها محدود به نتیجه گیری های فکری نبوده و در میدان عمل نشان می دهند که چگونه می توان از سرمایه انسانی در جهت بهبود سطح دانش زیست محیطی کارکنان بخش هتلداری استفاده کرد و از طریق آن عملکرد زیست محیطی هتل را ارتقا داد. در این مطالعه با استفاده از دیدگاه فرآیندی مشخص شد که چگونه همسو شدن اقدامات GHRM با دانش زیست محیطی، میتواند منجر به افزایش نوآوری شود. ضمن اینکه این مطالعه توانست دانش موجود در زمینه نظریه سرمایه انسانی را با تاکید بر استراتژی های GHRM، که قادر است به جای تقویت رفتار، سرمایه انسانی تولید کند را گسترش دهد.
Abstract
The current literature in the environmental management domain proposes that employee behaviour is essential to enhancing environmental outcomes, but few studies have examined how human resource management (HRM) is linked with the green innovation of organisations. The study aims to investigate the interrelationship between green human resource management and green innovation in the hotel industry through the mediation of green human capital and environmental knowledge and moderation of managerial environmental concerns (MEC). The study was conducted on 209 participants from several occupational levels, including frontline workers, entry-level management, middle management, and top management employees of various hotel chains in Pakistan. Data were collected through stratified random sampling and analysed using the partial least structural equation modelling (PLS-SEM) technique. Resultantly, GHRM positively contributed to the green innovation of organisations. The mediating roles of green human capital and environmental knowledge were also statistically significant. Furthermore, the results reveal that the link between GHRM and green human capital is stronger with MEC as a moderator. The study contributes to the body of knowledge by investigating environmental protection based on the human capital theory through empirical evidence on hypothesised relationships. Moreover, the study extends the GHRM scope by adding predictors such as environmental knowledge for efficient hotel industry performance.
1. Introduction
Numerous environmental concerns have been raised due to rapid economic progress and development (Y. J. Kim, Kim, Choi, & Phetvaroon, 2019; Watson & Tidd, 2018). The hotel industry’s actions may create environmental constraints, such as loss of natural resources, climate change, and discharge of different environmental toxins which cause water, air, light, and sound pollution and wildlife extinction. Various firms and governments have recognised the significance of environmental sustainability for economic and social development. The topic creates a need for public attention towards the environmental or green issues, which include conversion, recycling, and renewable sources of energy (Ecer, Pamucar, Mardani, & Alrasheedi, 2021). Industries attempt to follow environmentally responsible behaviours following pressure from corporate, stakeholders, and environmental rules (Paill´e, Boiral, & Chen, 2013). The GHRM is a strategy to increase its popularity and achieve environmental objectives (Guerci, Longoni, & Luzzini, 2016; Tang, Chen, Jiang, Paille, & Jia, 2018). In order to gain a competitive edge and the best environmental performance, GHRM practices have become essential for innovativeness, which affects customer satisfaction, trust, credibility, and preference in the hotel industry (Hollebeek & Rather, 2019; E.; Kim, Tang, & Bosselman, 2019; Yen, Teng, & Tzeng, 2020).
6. Conclusion
The current study enhances the existing literature on improving environmental performance, specifically in Pakistani hospitality. The GHRM methods were linked to green human capital among hospitality workers. Summarily, hotels may increase their green human capital by employing conscientious staff, providing training and development, and maintaining green discipline. The findings suggest that green human capital motivates employees to believe in their ability to conduct green behaviours as they possess the necessary skills, talents, and processes. Ultimately, the situation raises environmental knowledge, which increases innovation for environmental performance.
The MEC is needed to meet organisational environmental expectations and standards, which may lead to green innovation. The findings are not limited to intellectual conclusions and demonstrated how to utilise human capital to improve environmental knowledge among hotel personnel, thus enhancing hotel environmental performance. The study provided proof from a process viewpoint of how GHRM methods increase innovation when combined with environmental knowledge. The study also extended the existing knowledge on the theory of human capital by emphasising GHRM strategies that might produce human capital rather than behaviour reinforcement.
H1. The GHRM is positively related to green innovation.
H2. The GHRM is positively related to green human capital.
H3. Green human capital is positively related to environmental knowledge.
H4. Environmental knowledge is positively related to green innovation.
H5. The MEC moderates the relationship between GHRM and green human capital.
فرضیه اول (H1). مدیریت منابع انسانی سبز رابطه مثبتی با نوآوری سبز دارد.
فرضیه دوم (H2). مدیریت منابع انسانی سبز رابطه مثبتی با سرمایه انسانی سبز دارد.
فرضیه سوم (H3). سرمایه انسانی سبز رابطه مثبتی با دانش زیست محیطی دارد.
فرض چهارم (H4). دانش زیست محیطی و نوآوری سبز ارتباط مثبت و معناداری با یکدیگر دارند.
فرضیه پنجم (H5). دغدغه های زیست محیطی مدیریتی (MEC) رابطه میان GHRM و سرمایه انسانی سبز را تعدیل میکند.
Gender
Age Group
Education
Nature of Employment
Length of Services
چکیده
1- مقدمه
2- مروری بر پیشینه پژوهش
1-2- پیشینه نظری
1-1-2- مبنای نظری
2-2- تدوین فرضیه
1-2-2- مدیریت منابع انسانی سبز و نوآوری سبز
2-2-2- مدیریت منابع انسانی سبز و سرمایه انسانی سبز
3-2-2- سرمایه انسانی سبز و دانش زیست محیطی
4-2-2- دانش زیست محیطی و نوآوری سبز
5-2-2- دغدغه های مدیریتی زیست محیطی در نقش یک تعدیل کننده
1-5-2-2- مدل تحقیق (پژوهش)
3- روش شناسی
1-3- شرکت کنندگان و رویکرد مطالعاتی پژوهش
2-3- معیارها (ارزیابی ها)
1-2-3- مدیریت منابع انسانی سبز
2-2-3- سرمایه انسانی سبز
3-2-3- دغدغه های مدیریتی زیست محیطی (MEC)
4-2-3- نوآوری سبز
5-2-3- دانش زیست محیطی
6-2-3- متغیرهای کنترل
3-3- پیش آزمون (آزمون مقدماتی)
4- تجزیه و تحلیل داده ها
1-4- ارزیابی مدل اندازه گیری
2-4- ارزیابی مدل ساختاری
5- بحث
1-5- مفاهیم نظری
2-5- مفاهیم عملی (کاربردی)
3-5- محدودیت ها و مسیر پیش رو
6- نتیجه گیری
منابع
Abstract
1. Introduction
2. Literature review
2.1. Theoretical background
2.1.1. Underpinning theory
2.2. Hypothesis development
2.2.1. GHRM and green human capital
2.2.2. Green human capital and environmental knowledge
2.2.3. Environmental knowledge and green innovation
2.2.4. Environmental knowledge and green innovation
2.2.5. Managerial environmental concern as a moderator
2.2.5.1. Research model
3. Methodology
3.1. Participants and procedure
3.2. Measures
3.2.1. Green human resource management
3.2.2. Green human capital
3.2.3. Managerial environmental concern
3.2.4. Green innovation
3.2.5. Environmental knowledge
3.2.6. Control variables
3.3. Pilot test
4. Data analysis
4.1. Measurement model assessment
4.2. Structural Model Assessment
5. Discussion
5.1. Theoretical implications
5.2. Practical implications
5.3. Limitations and future directions
6. Conclusion
Declaration of competing interest
References
این محصول شامل پاورپوینت ترجمه نیز می باشد که پس از خرید قابل دانلود می باشد. پاورپوینت این مقاله حاوی 21 اسلاید و 6 فصل است. در صورت نیاز به ارائه مقاله در کنفرانس یا سمینار می توان از این فایل پاورپوینت استفاده کرد.
در این محصول، به همراه ترجمه کامل متن، یک فایل ورد ترجمه خلاصه نیز ارائه شده است. متن فارسی این مقاله در 8 صفحه (1780 کلمه) خلاصه شده و در داخل بسته قرار گرفته است.
علاوه بر ترجمه مقاله، یک فایل ورد نیز به این محصول اضافه شده است که در آن متن به صورت یک پاراگراف انگلیسی و یک پاراگراف فارسی درج شده است که باعث می شود به راحتی قادر به تشخیص ترجمه هر بخش از مقاله و مطالعه آن باشید. این فایل برای یادگیری و مطالعه همزمان متن انگلیسی و فارسی بسیار مفید می باشد.
بخش مهم دیگری از این محصول لغت نامه یا اصطلاحات تخصصی می باشد که در آن تعداد 45 عبارت و اصطلاح تخصصی استفاده شده در این مقاله در یک فایل اکسل جمع آوری شده است. در این فایل اصطلاحات انگلیسی (تک کلمه ای یا چند کلمه ای) در یک ستون و ترجمه آنها در ستون دیگر درج شده است که در صورت نیاز می توان به راحتی از این عبارات استفاده کرد.